Umre -4-

Namazımı kılıp Kâbe'ye geri döndüm. Dönerken yolda hacılardan birinden yine saçımı kesmesini rica ettim. Bu şekilde ikinci umreyi de tamamlamış oldum. Kâbe'ye vardığımda yorgunluktan bitmiştim. Niyetim biraz dinlendikten sonra veda tavafı yapıp ikindi namazında ayrılmaktı. Şöyle bir kenara kıvrılarak Kâbe'yi seyretmek için uzandım. Uyuyakalmışım. İkindi ezanıyla uyandım. Abdest tazelemek için şadırvana yöneldiğimde sağ kolumu hissetmiyordum. Üzerine yattığım için uyuşmuştu. İkindi namazını kıldıktan sonra çok yorucu bir veda tavafıyla Kâbe'ye veda ettim.

Hemen otobüs terminaline yöneldim. Artık ihramdan çıkmalıydım. Önce orta Asyalı elemanı aradım. Çok şükür bulmam zor olmadı. Eşyalarımı aldım. İhramdan çıkmak için tek bir yer vardı. O da erkekler tuvaleti. Bin bir zorlukla üstümü değiştirerek kıyafetlerimi giydim. Saat altıya yaklaşıyordu. Cidde otobüsümün kalkmasına 3 saat vardı. Kafaya koymuştum. Hira Dağı'na çıkacaktım. Navigasyondan baktım 15-20 dakika mesafedeydi. Herhalde inip çıkmam 2 saati geçmez diye düşündüm. Zannettim ki, taksiler mağaranın ağzına kadar götürüyor. Ama yanılmışım. Uber'den çağırdığım taksiyle Hira Dağı'nın eteklerine vardım.

Çok zor şartlarda yapılmış üst üste kayaların dizilmesiyle oluşturulmuş bir merdiven vardı. Bazen basamaklar yarım metreyi buluyordu. Nefes nefese yaklaşık 10-15 defa dinlenerek 500 metrelik zirveye ulaştım.

Bir de ne göreyim, mağaraya girmek için zirveden tekrar aşağı inmek gerekiyormuş. Yukarıdan baktığımda, aşağıda insanların mağaranın kapısından sürünerek izdihamın içine girdiğini gördüm. Daha önce peri bacalarında mağarada mahsur kalmışlığım vardı. Oradan kalan travmam nedeniyle o izdihama girmeyi göze alamadım.

Üstelik akşam ezanı okunmuş hava kararmaya başlamıştı. Otobüsün kalkmasına bir buçuk saat kalmıştı. Mağarada mahsur kalmam halinde Cidde otobüsünü kaçırabilirdim. O yüzden hızla aşağı inmeye başladım. Cebimde kalan son iki riyalle bir şişe su aldım. Yudumlaya yudumlaya aşağıya indim. Bu arada yukarı çıkarken peşime bir adam takılmıştı yaşlıca. O da sağ olsun her molada bana eşlik etti. Ama zirveye ulaştığımda nedense kaybolmuştu.

Uberden dönüş taksisi bulmaya çalıştım. Bulduğun yaklaşık 5 araba tam gelecekken iptal ediyorlardı. Cebimde hiç riyal yoktu. 100 dolar vardı ama onu da bozduracak yer yoktu. Artık vakit iyice daralmıştı. Sonunda bir taksi geldi beni aldı. Mekke'ye vardığımızda saat dokuzdu. Otobüsün kalkmasına 15 dakika vardı. Yatsı namazı nedeniyle polis bazı yolları kapatmıştı. Taksinin navigasyonu terminale giden yolu gösteriyordu ancak yollar kapandığı için gidemiyordu. Yürüyerek devam etmemi söyledi ancak terminale olan mesafeyi kestiremiyordum. Kaybolurum korkusuyla Arapça çeviri ile arkadaşa beni bırakmamasını mutlaka terminale götürmesini söylüyordum. 

Şoför çok gençti. O da benimle birlikte inanılmaz strese girmişti. Sokaktan sokağa dalarken birden karşımıza terminal çıkıverdi. "Dur dur" dedim. "Elhamdülillah" dedim. Şoförü görmeliydiniz. O da "elhamdülillah" diye diye şükretti. Tam 21.15'te otobüse binebildim. Cidde'ye vardığımda saat 23.00'tü. Hemen oradan bir taksi daha çağırdım. Havalimanına gittim. İçeride Pegasus'u ararken yanlış kampüste olduğumu öğrendim. Meğer Pegasus, Kuzey kampüsten kalkıyormuş. Oradan tekrar taksiye bindim. Taksi beni saat 24.00 gibi Kuzey kampüsüne ulaştırdı. 

Bu arada Uber'den taksi bulmalarım tam birer kâbustu. Uber'de GPS doğru çalışmıyordu galiba. Taksi benim olduğum konuma bir türlü gelemiyordu. Biraz kımıldayınca da "nereye gidiyorsun" diye yazıyorlardı ve iptal ediyorlardı. Çok stresliydi ama çok şükür ki Pegasus Hava Yollarının gişesine varmıştım. Bilet işlemlerimi yapıp giriş kapısının önüne vardığımda saat 01.00'e varıyordu. Açlıktan midem sırtıma yapışmıştı. Yine nugget satılan bir yerden bu sefer sadece patates kızartması almıştım. Karnımı onunla doyurarak mescide geçtim. Yatsı namazımı kıldım ve tam kapının önüne oturdum. İki buçuk gibi bizi uçağa almaya başladılar. Uçakta kapıda hostes "hoş geldiniz" dediğinde ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Anavatana adım atmış gibiydim.