Liberallerin gözde mesleği

Liberallere göre başarının ölçüsü, hangi yolla olursa olsun, çok para kazanmaktır. Meslek seçerken de buna bakarlar, yani çok para kazandıracak olan meslekleri seçerler. Günümüzde en çok parayı CEO'lar kazandığı için CEO'luk, liberallerin gözde mesleği olmuştur. CEO, İngilizce açılımı, 'üst yönetici' anlamına gelen kelimelerin baş harflerinden oluşturulmuştur. CEO, genel müdürün üstü, yönetim kurulu başkanının altı olan bir makamdır. Yönetim kurulu başkanları, genelde şirketlerin ortaklarından olduğu ve başka işleri de bulunduğu için şirketi yönetemiyor, şirketin işleyişine tam hâkim olamıyorlar. Bundan dolayı bütün ipler tamamen CEO'ların eline geçiyor. O bakımdan CEO'lara büyük önem verilir ve şirketler, daha iyi CEO bulmak için birbirleriyle yarışırlar.Özellikle ABD'de CEO'lar, hem çok para kazanır, hem de devlet yönetiminde etkindirler. ABD'de CEO'ların kazancı, sürekli artarken, tam aksine işçilerinki sürekli azalmaktadır. Mesela, 1970 yılında ortalama bir işçinin kazandığı her 1 dolar karşılığında CEO'lar 25 dolar kazanıyordu. 2000 yılında, bu rakam CEO'lar da 500 dolara yükseldi. Böylesine yüksek ücret almalarını eleştirenlere CEO'lar şu cevabı veriyorlar: "Olağanüstü sorumluluklarımız var. Yöneticilik ünümüzü her gün riske sokuyoruz." Doğrudur, şirketlerin bütün sorumluluğu CEO'ların üzerindedir. Onun için işini iyi yapmak isteyen CEO'lar çok çalışır, geleceğe ait plânlar yaparlar. Şirket kâr ettiğinde övülen, zarar ettiğinde yerilen ve hatta hainlikle suçlananlar CEO'lar olmaktadır. Ama bütün bunlar, kendileri gibi çalışan kesimi oluşturan işçilerden kat kat fazla ücret almalarını gerektirmez.Olağanüstü yetkiye sahip olan CEO'ların, bir kısmının hainlik yaptığı ve yoksuzluğa bulaştığı bilinen bir gerçektir. Bazıları güle oynaya çalıştığı şirketin içini boşaltmıştır. Bunu yapan CEO'lardan biri gayet pişkince kendini şöyle savunmuştur: "Hiç de utanmıyorum. Çalıp şirketin kasasına koyduğum paraların küçük bir kısmını çaldım." Bu savunma, CEO'ların ruh halini göstermesi bakımından çok ilginçtir. ABD'deki şirketlerin ve CEO'ların içyüzünü çok iyi bilen Mitchell Kertzman şöyle diyor: "CEO olabilmek için köpekbalığı gibi davranmak gerekir." Demek ki, Kertzman'a göre, CEO'ların asıl görevi başkalarını yemek ve yutmaktır. Bir CEO, bu gerçeği şöyle anlatır: "Bizim için rekabetin önünü kesmek yetmez. Rakibi tamamen çökertmek ve yok etmek isteriz. Yere düştüğünde bile vurmaya devam ederiz. Kımıldayan bir parmak kalmışsa, o eli de keseriz." Böyle yetişen ve dünya görüşü böyle olan bir CEO'nun, kendi şirketini soyması yadırganabilir mi? Nitekim liberallerin çoğu bunu yadırgamıyor. Bu sebepten Jean Ziegler, CEO'ları, "kendi çete arkadaşlarını kırmaktan geri durmayan, yol kesen haydutlara" benzetir. Ziegler'in benzetmesi, gerçekten çok doğru ve liberallerin zihniyetini anlatması bakımından çok yerindedir.  Görülen o ki, liberallere göre çalarak çırparak para kazanmak ve zengin olmak normaldir. Ne yazık ki, İslâm toplumlarında da bu zihniyeti benimseyenler her geçen gün artmaktadır. Öyle ki, Müslüman ana ve babalar da, çocuklarına meslek seçerken çok para kazandıracak meslekleri tercih etmektedir. Hâlbuki İslâm medeniyetinde öncelik insana hizmeti esas alan meslekler idi. Tekrar o anlayışa dönmezsek, liberaller gibi başarının ölçüsü çok para kazanmayı kabul edersek, ne kadar güvenlik tedbirleri alırsak alalım, yolsuzluk, hırsızlık ve kapkaççılığın önüne geçemeyiz. Geçmek şöyle dursun artışı, zerre kadar durduramayız. Daha doğrusu,  çözüm ve çare bulunmazsa, bu kötü gidişin sonu toplumsal çöküş olur.