Kendinden sonra Ehl-i Beyt’in yaşayacakları hakkında bilgiler vermiştir

Hz. Ali, Hz. Ebu Bekir'in halife seçilmesinden sonra toplantıya katılanlara, gelişmeler ile ilgili şunları söyledi:

Hz. Ali (a.s.) oradakilere: "Ensar buna ne dedi?" diye sordu. Kendisine Ensar, "Bir halife bizden bir halife sizden olsun teklifini yaptı" diye cevap verince Hz. Ali (a.s.) şöyle buyurdu:

"Niçin onlara (şöyle bir) delil ve hüccet ikame etmediniz ki; Resûlullah (s.a.v.) Ensar'dan iyilere iyilikte bulunmayı ve kötülükte bulunanları bağışlamayı vasiyet etti."

Oradakiler "Bu vasiyet onların aleyhine nasıl bir delil hüccettir?" diye sorunca da Hz. Ali (a.s.) devamen şöyle buyurdu:

"Emirlik onların hakkı olsaydı (Ensar'ı Muhacirler'e) tavsiye etmeye gerek kalmazdı."

Daha sonra Hz. Ali (a.s.), "Kureyş bu hususta ne dedi?" diye sordu. Dediler ki: "Onlar da Resûlullah'ın (s.a.v.) şeceresi-soyu olduklarını delil ve hüccet olarak ileri sürdüler."

Bunun üzerine de Hz. Ali (a.s.) şöyle buyurdu: Onlar şecereyi- soyu delil gösterdiler ama meyvesini yitirdiler." 

İbn Ebi'l-Hadid Nehcü'l-Belağa Şerhi'nde şöyle demektedir:

"Ali (a.s.), halifeliğin kendisinin hakkı olduğundan kuşku duymuyordu ve herhangi bir insanın bu hususta Kendisiyle mücadele edeceğini aklına dahi getirmiyordu.

Nitekim Hz. Abbas O'na şöyle demişti: 'Uzat elini Sana biat edeyim. İnsanlar: Peygamberin (s.a.v.) amcası, Peygamberin (s.a.v.) amcasının oğluna biat etti, diyecekler. Böylece iki kişi dahi Senin halifeliğine itiraz etmez.'

Ali (a.s.), Hz. Abbas'a şu cevabı vermişti: 'Ey amca! Benden başkası halifeliği ister mi?'

Abbas, şu cevabı vermişti: 'Göreceksin.'

Ali (a.s.): 'Ben, bu işin kapalı kapılar ardında Bana tevdi edilmesini istemem' diye cevap vermişti."

Sakife'de yaşananları duyan Ebu Süfyan ise kendisine bir menfaat sağlamaya uğraşıyordu. Bu yüzden Hz. Ebu Bekir'in halifeliğini önce kabul etmemiş ve Hz. Ebu Bekir'in halife olduğunu öğrenince, "Ebu Fuzeyl'den bize ne?" diyerek onu istemediğini belli etmiştir.

Hz. Ali'yi (a.s.) bu makama getirmek için O'na biat etmek istemiştir. Aynı zamanda Mekke'den Medine'ye giderek Hz. Ali ve Hz. Abbas'ı silahlı ayaklanmaya çağırmıştır:

"Ben, Medine'yi süvari ve piyadelerle dolduracağım. Siz kalkıp kıyam edin ve idareyi ele geçirin."

Hz. Ali (a.s.) onun bir oyun içinde olduğunu anlayarak kendisini reddetmiştir.

Siretu'l-Eimmeti'l-İsna'da rivayete göre, Emirü'l-Mü'minîn (a.s.), Ebu Süfyan b. Harb'ı itti ve ona şu karşılığı verdi:

"Allah'a yemin ederim ki, senin tek amacın fitne çıkarmaktır. Allah'a yemin ederim ki, sen, İslam için yeterince kötülük temin ettin. Senin yardımına ihtiyacımız yoktur."

Tüm bunlara rağmen; yani halife olması ile ilgili Resûlullah (s.a.v.)'in hadislerine, hatta sahabenin bir kısmınca O'nun seçilmesi konusundaki haklı bekleyişine rağmen, Hz. Ali Sakife toplantısının ardından gelen gelişmelerde sessiz kalmıştır.

Çünkü O, Resûlullah (s.a.v.)'in son anlarında Kendisine ve Ehl¬i Beyt'ine buyurduğu hadisler ile Peygamberin (s.a.v.) rıhletinden sonraki dönemde başına geleceklerin farkındaydı.

Resûllullah, kendinden sonra Ehl-i Beyt'in yaşayacakları hakkında bilgiler vermiştir

Hz. Ali (a.s.), Hz. Fâtıma (a.s.), oğlu Hasan (a.s.) ve Hüseyin (a.s.) ile beraber, O'ndan başına gelecekler hakkında bilgi sahibi olmuştu. Ve bu kaderi âdeta bekliyordu.

Bihârü'l-Envâr'dan: İmam Musa bin Câfer, babasından şöyle rivayet ediyor:

"Hz. Peygamber (s.a.v.), vefat edeceği sabahın hemen öncesindeki gece, Ali'yi (a.s.), Hasan'ı (a.s.) ve Hüseyin'i (a.s.) çağırdı.

Onlar gelince de kapıyı üzerlerine kapadı ve: 'Ey Fâtıma!' dedi. Fâtıma (a.s.)'ı Kendisine yaklaştırdı. Gece boyunca gizli gizli bir şeyler konuştu. Konuşmaları uzun sürünce Ali (a.s.), Hasan (a.s.) ve Hüseyin'i (a.s.) alarak kapıda durdular.

İnsanlar kapının önünde durmuşlardı. Peygamberin (s.a.v.) eşleri de Ali (a.s.) ve oğullarına bakıyorlardı.

Hz. Aişe dedi ki: 'Bu saatte Resûlullah (s.a.v.) ne tür bir iş için Seni dışarı çıkarıp, kızıyla baş başa kaldı?'

Hz. Ali (a.s.) ona dedi ki: 'Onunla niçin baş başa kaldığını ve O'na neleri aktardığını biliyorsun. Bu, senin, babanın ve iki arkadaşının da içinde bulunduğu bir meseledir.' Hz. Aişe ne diyeceğini bilemez oldu, tek kelime etmedi." 

Sünni eserlerden Müntehabu'l-Kenz'den: "Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

'Ey Ali! Benden sonra çok zorluk ve sıkıntı göreceksin.'

Hz. Ali (a.s.) sordu: 'Ya Resulallah, din üzere selametimden dolayı mı zorluk ve sıkıntı göreceğim?'

Resulallah (s.a.v.), 'Evet' dedi." 

Sünni İbn Asakir'in eserinden: "Resulallah (s.a.v.) Hz. Ali (a.s.) ile beraber gezinirken birden ağlamaya başladı. Hz. Ali (a.s.) sordu ki: 'Ya Resûlallah, Seni ağlatan nedir?'

Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki: 'Bazı adamların Sana karşı kalplerindeki kinden dolayı ağlıyorum. O kişiler, kinlerini Ben vefat ettikten sonra ancak Sana karşı göstereceklerdir.'

Hz. Ali (a.s.) sordu ki:

'Ya Resûlallah, bu durum Benim dinimin selametinden dolayı mı olacak?'

Resulullah (s.a.v.): 'Evet, dininin selametinden dolayı olacaktır' buyurdu." 

Sünni eserlerden Tarih-i Bağdadi c.11, sy. 216'dan: "Resûlullah (s.a.v.) Bana hayatında bildirdi ki: Ümmetim Benden sonra Sana karşı vefasız olup sözünde durmayacaktır."

Sünni İbn Esir-i Cezrî'nin eserinden: Munhef bin Selim'den rivayet edilmiştir:

"Ebu Eyyub el-Ensarî'nin yanına varıp O'na şöyle dedik: 'Resûlullah'ın (s.a.v.) hayatında kılıcınla müşriklere karşı savaşmıştın, şimdi ise kalkmış Müslümanlara karşı savaşıyorsun?'

Ebu Eyyub Hazretleri şöyle buyurdu: 'Resûlullah (s.a.v.) ahdi bozanlara (Zübeyr, Talha ve Hz. Aişe), adaletten sapıp zulmedenlere (Muaviye ve tarafına) ve dinden çıkan Haricilere karşı savaşmamı emretmişti.'

Nitekim Resûlullah (s.a.v.) Ebu Eyyub Hazretleri'nin evinde kaldığı için bu hadisi O'nun huzurunda Hz. Ali'ye buyurmuştu." 

Sünni eserlerden Zehâirü'l-Ukba'da şu rivayet vardır: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"Biz Ehl-i Beyt'e, Allah ahireti dünyaya tercih etti. Ehl-i Beyt'im Benden sonra bencillik ve şiddet görecektir. Kendileri bir diyardan başka diyara kovulacaklardır." 

Sünni, Ahmed Huvarezmî'nin eserinden: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

"Ey Ali! Benden sonra Sana karşı göğüslerinde kin ve nefret saklayanları bildireyim. Onlar, Allah'ın lanetini ve lanet edenlerin lanetini de kazananlardır.

Cebrail Bana haber etti ki, onlar Senin hakkını (hilafeti) elinden alıp Sana zulmedeceklerdir. Onlar, Sana karşı savaşanlar ve Senden sonra evladını (imamları) öldürüp, on¬lara zulmedenlerdir." (Prof. Dr. Haydar Baş Hz. Fatıma)