Hayatü's sahabe/ Resulullah'ın çilesi

"Cahiliye devrinde Hz. Peygamber'i gördüm. 'Ey nas! Lâilâheillallah deyiniz, kurtulunuz!' diyordu... Kimisi peygamberin yüzüne tükürdü. Kimisi peygamberin üzerine toprak serpti, kimisi de ona küfretti. Bu manzara öğleye kadar devam etti. Baktım ki bir kız, su dolu bir desti ile peygamberin yanına geldi. Peygamber yüzünü ve ellerini yıkadı; 'Ey kızım! Babanın başına herhangi bir şey getireceklerinden korkma!' dedi. Bu kızın kim olduğunu sordum. 'Rasûlullah'ın kızı Zeyneb'tir' dediler".***Rabia b. Ubeyd ed-Bîlî şöyle anlatıyor: "Kureyş'in Hz. Peygamber'e neler yaptığından hiç söz etmiyorsunuz! Ben, Hz. Peygamber'in en çok iki komşusu olan Ebu Leheb ile İbn Ebî Muayt tarafından eziyet gördüğüne şahit oluyordum. Hz. Peygamber'in evi, Ebu Leheb ile Ukbe b. Ebî Muayt'ın evleri arasındaydı. Hz. Peygamber evine her geldiğinde kan, leş türü pislikler görür, onları yayıyla uzaklaştırır ve "Ey Kureyşliler, Ne kötü komşuluktur bu" derdi.