Abdullah b. Ömer şöyle anlatıyor... Kureyşliler içinde en fazla dedikoducu olan Cemil b. Ma'mer el-Cumahi'yi bulup ona "Ey Cemil, benim müslüman olduğumu, Muhammed'in dinine girdiğimi biliyor musun?" dedi. Cemil, babama tek bir kelime bile söylemeden kalktı, eteklerini sürüyerek mescide vardı ve en yüksek sesiyle "Ey Kureyşliler, beni dinleyin, Ömer b. Hattab sapıtmıştır" diye bağırdı. O bu sözleri söyledikten sonra, babam "Yalan söylüyor, ben sapıtmadım. Fakat ben müslüman oldum. Allah'tan başka ilah olmadığına, Muhammed'in Allah'ın Rasûlü olduğuna şehadet getirdim" dedi.Bunun üzerine müşrikler babama saldırdılar. Babam onlara, onlar da babama vuruyorlardı. Bu durum kuşluk vaktine kadar devam etti. Babam yoruldu ve oturdu. Onlar da onun yanında durdular. Babam, "Ne isterseniz yapınız! Allah'a yemin ederim ki, eğer benimle beraber üçyüz kişi olsaydı, kesinlikle ya biz burayı terkederdik veya siz burayı bize terkederdiniz" dedi. Onlar bu durumdayken Kureyşli bir ihtiyar geldi, burada niçin durduklarını sordu. Onlar da "Ömer sapıttı" dediler. O ihtiyar "Peki, bir kişi kendine bir yol seçmiştir. Siz ne istiyorsunuz? Bırakın adamı" dedi. Bunun üzerine onlar, elbisesinden soyunan bir adam gibi babamın yanından uzaklaştılar.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.