Dünyada barış, içte barış

"Allah'ım dünyanın çeşitli bölgelerinde zulüm altında ağlayan, tutsak olan, işkence gören, tecavüze uğrayan bütün mümin kardeşlerimize yardım eyle, onları tutsaklıktan zulümden kurtar ve onları koruyup muhafaza eyle" diyerek dua ediyoruz. Elimizden dilimizden ancak böyle bir dua geliyor.Doğu Türkistan'da, Filistin'de şimdilerde Afganistan'da ve Pakistan'da yaralar kanamaya devam ediyor. Türkiye'mizin de bir yara haline getirilmeye çalışıldığını fark edebiliyoruz. Allah'ım kötü niyetlilerin bizler için kazdıkları ve kazacakları kuyulara bizzat kendilerinin düşmesini sağla. Bizleri ve bütün müminleri her türlü kazadan, beladan, fitne ve fesattan şerlerin her çeşidinden koru ve muhafaza eyle."Karanlığa söveceğine bir mum da sen yak" sözünü hepimiz duymuşuzdur. Biz de bu sözün içerdiği manaya katılıyoruz. Dünyada barış, yurtta barış, ailede barış, kendi içimizde barış sağlayabilmek için bir şeyler yapmalıyız. Bir şeyler yapmaya kendimizden başlamalıyız.İnsanoğlu kendi içindeki barışıklığı sağlayabilmeli, bunun için kitaplar okumalı, kardeşleri ve arkadaşları ile sohbet etmeli, büyüklerine saygı duyarak sözlerini dinlemeli. Çoğu zaman insanlarla aramızı bozan nefsimizin sesini dinlemek, konuşmalarımızda ve davranışlarımızda onun emrettiklerini yapılması gerekenler olarak algılamaktır. Nefsin emrettiklerinin dışına çıkabilmek, onun kölesi olmaktan kurtulabilmek ancak nefsi tanımak ve kendimize uzaktan bakabilmekle mümkün olabilir.Tasavvuf ilminin insana kazandırdığı en güzel kazanım düşüncelerimize ve davranışlarımıza dışarıdan bakabilmeyi öğrenmektir. İnsanoğlu başkalarının hatalarını görmekte zorlanmaz ancak çoğu zaman kendi hatalarına karşı kördür. Kalp gözlerimiz açılırsa kendi hatalarımızı görebilme erdemliliğine erişiriz, bu aşama bizler için oldukça büyük bir kazançtır.