Çiftçilerimiz sahipsiz

Korona sebebiyle herkes hayatını eve sığdırmaya çalışırken tarım köylüsü büyük fedakarlıklarla üretime ara vermeden devam etmeye çalışıyor.

Büyük fedakarlıklar; çünkü virüs riski yetmiyormuş gibi yıllardır süregelen yanlış tarım politikalarının yükünü de kaldırmak zorundalar...

Üretim maliyetleri (tohum, gübre, ilaç, mazot, sulama, elektrik vs) almış başını gitmiş vaziyette...

Çoğu ithalatla temin edildiği için dolara endeksli ve dolardaki artış da malum...

Tüm dünyada dolar düşer, Türkiye'de artar, tüm dünyada mazot düşer, Türkiye'de yine artar. Faturası da hep çiftçimizin sırtına kalır.

Çiftçilerimiz kendi öz sermayeleri olmadığı için üretim için bankadan ya da tarım kredi kooperatiflerinden faizli bir şekilde borç almak zorunda...

Dolayısıyla borç ve faiz yükü çiftçilerimiz için oldukça ağır bir yük...

Ürününü karlı bir şekilde satıp, borcunu zamanında ödeyebilse bir nebze ama kar edemediği hatta zarar ettiği zaman işler berbat...

Zamanında ödeyemediğin borcun faizleri katlanarak artıyor, astarı yüzünden pahalı oluyor. Bu aşamada çiftçi icra ve haciz kıskacına düşüyor.

Çiftçi için kredi bulmak da ayrıca bir sorun...

Kredi almak için "temiz" olmak gerekiyor, bu şartlarda çiftçilerin mali anlamda temiz kalabilmesi mümkün değil... 

Bu da üretim için krediye ihtiyaç duyan çiftçilerimizin borç bulamaması ve de dönememesi demektir. Diyelim ki çiftçilerimiz bütün bu engelleri aşabildi ve her şeye rağmen üretimi başarabildi; daha zor bir aşamaya geçiliyor, ürünleri satabilmek...

Devletin kurumları çiftçilerin ürünlerinin çok cüzi bir kısmını alıyor, çoğunluk tüccarın insafına kalıyor.

Açıklanan taban fiyatlar tavan fiyata dönüşüyor.

Çiftçi çoğu zaman zararına satmak durumunda kalıyor, hatta ürünü tarlada çürümeye terk ediyor.

Bütün emekler çöpe gidiyor, alınan borçlar ise kara kara düşündürüyor.

Ayrıca çiftçilerimiz sanki üreterek suç işlemişler gibi tarım ürünleri ithalatıyla cezalandırılmaya ve terbiye edilmeye çalışılıyor.

Bütün bu olumsuz şartlara bu yıl bir de Korona eklendi.

Çiftçilerin zor çalışma şartları mı dersiniz; işlerin daralması, dükkanların kepenk kapatması, işsizliğin patlaması ve de çalışanların da maaş alamaması sebebiyle pazarın daralması, ürünlere talebin azalması mı dersiniz; ihracatın durma noktasına gelmesi mi dersiniz hepsi üst üste eklendi.

Bunlar da yetmedi, doğal afetler de eklendi, çiftçi darbe üstüne darbe yedi.

Örneğin Adanalı çiftçilerin bir bölümü fırtınadan, bir bölümü aşırı sıcaktan, bir bölümü de don felaketinden zarar gördü.

Bir il ama aynı anda 3 farklı felaket...

Ceyhan ilçesinde şiddetli rüzgar buğdayı döktü.

Çukurova'da aşırı sıcaklar narenciyenin yüzde 80'ini döktü.

Aynı Adana'nın Tufanbeyli ilçesinde de fasulyeler soğuktan kurudu.

Çiftçi bu tür felaketlerden dolayı tarım sigortası (TARSİM) yaptırmış ama TARSİM aşırı sıcağı ve şiddetli rüzgarı kapsama alanı dışında tutuyor. Yani çiftçinin zararını karşılamıyor.

Kısaca, çiftçilerimiz bütün sorunlarında yapayalnız ve sahipsiz kaldı.

Halbuki bugün BRICS devletlerinin çiftçileri Milli Ekonomi Modeli'nin (MEM) tarım projeleri sayesinde tüm sorunlarından kurtulmuş vaziyetteler...

2006 yılından bu yana MEM'in tarım politikalarını hayata geçiren Rusya bugün dünyanın bir numaralı buğday ihracatçısı oldu.

Rusya, 27 Şubat 2013 tarihinde Modelin Sahibi Prof. Dr. Haydar Baş'ı boşuna parlamentosuna çağırmadı;

kendilerini zirveye çıkartan Modeli ve Sahibi'ni dünyaya tanıttılar.

Eğer bizler Türk çiftçisi olarak MEM'i ve bu eşsiz Modeli parti programına alan Bağımsız Türkiye Partisi'ni (BTP) tercih etmiş olsaydık:

Çiftçimiz tohumunu tarlaya ekmeden önce yüzde 50 avans alacaktı.

Devlet, çiftçinin ürününe alım garantisi verecekti.

Ürün fiyatlarını çiftçilerin kurduğu kooperatifler belirleyecekti.

Çiftçimizin kendisi, tarlası ve ürünü her türlü doğal afete karşı devlet eliyle sigortalanacaktı.

5 yıl boyunca tohum, gübre, mazot, ilaç gibi maliyet unsurları bedava olacaktı.

Çiftçilerimiz borç batağında olmayacaktı, yalnız kalmayacaktı, devlet her aşamada onun yanında olacaktı,

Köylü gerçekten milletin efendisi olacaktı.

Şimdi bu kutlu kadere yine ulaşabiliriz; bu işin şifrelerini bilen BTP Genel Başkanı Av. Hüseyin Baş ile birlikte...

BTP kadrolarına dahil olalım, canla başla çalışalım ve bu çözümleri iktidar edelim.

Sahipsiz kalmamak için...