Bir de bu açıdan?

Çocuk yuvasında meydana gelen olaylardan sonra yazılar yazıldı görüşler belirtildi.Netice ne oldu? Ne gibi yenilikler yapıldı?Bu sorular sorulduğunda görülecektir ki, birkaç geçici tedbirden başka bir şey yapılmıyor?Toplumun tamamını kapsayan, çare ve çözümlerin başında "kaliteli insan" gerçeği çok şükür biliniyor. Bu meselede ve diğer meselelerde yapılması gerekeni maddeler halinde sıralamaya çalışalım. Önce durum tesbiti:1- Anne veya babadan yetim kalan, bakacak hiç kimsesi kalmamış çocukların korunmaya alınması,2- Rahatlıkla okuyabilecekleri derslikleri, oynayabilecekleri bahçeleri, eğitim ve spor salonları olan mekanların yapılması,3- Burada, yöneticilik, öğretmenlik, eğitmenlik yapan kişilerin mesleki tecrübe ve kabiliyetlerinin yeterli olması.Amaçların tesbiti;1- Çocukları kendine, topluma faydalı bireyler olarak yetiştirmek.Genel kural ve prensiplerin tesbiti:1- Çocukların anne ve baba sevgisinden mahrum kalacaklarından; ruh dünyalarının sevgi ile yeşertilmesi; bunun için:a- O bölgede anne ve babalardan bir heyet oluşturularak yuvaya ziyaretlerin sağlanması,b- Sadece yuvadaki çocuklarla değil, köyde şehirde yaşayan çocuklarla da tanıştırılıp gezi, dinlenme, spor faaliyetleriyle çevreye uyum sağlayacağı araştırmacı yeteneklerinin açığa çıkacağı ortamın sağlanması,c- Tutulan, korunan, minnet altında ezilen değil, değerli kişiler olarak muamele edilmesi,d- Periyodik olarak sağlık kontrollerinin yapılıp incelendiği gibi, manevi hallerinin, his ve davranışlarının kontrolünün de aynı titizlikle yapılması,e- Kabiliyetlerin dikkatle takip edilmesi Türkçe'de yetenekli olanın o nokta'ya, matematikte yeteneği olanın o derste başarılı kılınmaya çalışılması. (Bana, mesleğim gereği ağırlıklı olarak Kur'an-ı Kerim, fıkıh, tefsir, hitabet bilgisi ve Arapça dersleri öğretilmesi gerekirken, hadi İngilizce öğreneceksin, hadi matematik öğreneceksin? derken şimdi tam olarak hiçbirini bitirip öğrenemedim). f- Bütün bu faaliyetlerin yapılabilmesi için kanuni düzenlemenin yapılması. Bunu, amaçlarından büyük ölçüde uzaklaşan sivil toplum kuruluşları gündemlerine almalıdır.g- Ceddimiz bu faaliyetlerin neredeyse tamamını vakıf, hayır kuruluşları eliyle yürütmüştür. Bunun için manevi duyguları zengin, halden anlayan, durumu müsait olan kişilerin bilinçlendirilmesi,h- Şunun altını çizerek söylüyorum ki: Bu çalışmalarda mutlaka derneklerin, vakıfların, muhtarın, öğretmenlerin, idarenin? topyekun birlikteliği şarttır ve zaruridir. Tek taraflı çalışmalar ya verimli olamaz yahut çok gecikirler.Bu maddeleri daha çok sıralamak mümkündür. Önemli olan kendimiz, ailemiz, vatanımız, milletimiz için bir faydayı ortaya koyup başarmaktır. Yaklaşık yirmi küsur sene evvel "ana mesele olgun, yetişmiş, yetenekli insan meselesidir" diyen bilge kişi'lerin sözleri mutlaka dinlenmelidir.Türk insanının maalesef manevi zenginliğinden istifade etmesini bilmiyoruz. Nasıl ki maddi kaynaklarımız var çıkarıp yemesini, zengin olup yaşamasını beceremiyorsak, manevi zenginliğimizin kıymetini de bilemiyoruz. Bırakın bilmeyi, hala kendi milletimizin inanç değerlerini bilinçsizce tartışma konusu yapıyoruz.Benim çocukluğumda tanıdığım bir hacı anne vardı. İstanbul hanımefendisi bu kadın bir sevgi okyanusu idi. Onu her gördüğümde gönlüm gökler genişliğinde genişler, yüzüm gülerdi. Böyle, anneleri zengin, merhamet pınarları oluk oluk akan şefkat yumakları çok olan ülkemizde çocuklar nasıl sevgisiz büyür.Bütün bunlar, birarada düşünülerek, el ele gönül gönüle çalışmak ve sahip çıkmakla başarılır.