Adalet firarda!

Perşembe günü devletin tepesinden, "adalet arıyorum, adalet" çığlığı yükseldi. Neden bu çığlık" atıldı, sorusunun cevabına geçmeden önce vatandaşın "sessiz çığlıklarından" bazılarını hatırlayalım?Şubat ayıydı. Hava soğuktu. "Satmayın iş yerlerimizi, ekmeğimizle oynamayın" diye,  işçilerimiz çığlık atıyordu. Adalet arayanların emriyle, önce gazlandılar sonra ıslatıldılar daha sonra ise coplandılar.Köylüsü, çiftçisi, hayvancısı, tekstilcisi, sanayicisi vs. çığlık atıyordu; "Kaldırmayın gümrükleri, indirmeyin kotaları, satmayın kurumlarımızı, ülkemizi yabancı pazarına çevirmeyin? Rekabet edemeyiz, malımız elde kalır, aç kalır, işsiz kalırız?" Duymadı adalet arayanlar. Öğretmenler yürüdü, memurlar yürüdü, madenciler yürüdü. Hak istiyoruz, kadro istiyoruz, insan gibi çalıştırılmak, insana yetecek kadar kazanmak istiyoruz, dediler. Bu uğurda canlarını verdiler. Adalet arayanlar, "öğretmen olmak zorunda değildiniz" dedi. "Kadro yok" dedi. "800 TL iyi para" dedi. Ölmelerine de "kader" dediler. İtiraz edenler ise adaletli el ve ayaklar tarafından tokatlandı. Gazlandı, coplandı, işten atıldı.Komutanlar toplandı, hapse atıldı. Mahkeme karar bile vermemişti. Ama adaletli dillerden biri, "ben, savcıyım" dedi. Bir diğeri "iyi ki bunlarla savaşa girmemişiz" diye, kendince bir şeyler ima etti. Sonra "kumpas" şemsiyesi altına sığındılar? Ali Korkmaz'ın annesi, 39 gün hastanede oğlunun hayata dönmesini bekledi. Dönmedi. Sonrasında ise adaletin tecelli edeceği günü bekledi. Ama adaletli diller bekleyemedi. Hükmü verdi; "O çapulcudur". Mahkeme karar verdi; Polisin beraatına, diğerlerinin adam yaralamadan?" Oysa Ali Korkmaz öldürülmüştü. Adaletli dillerden ses çıkmadı.Ali Korkmaz'ın öldürmekle suçlanan polis memuru da "adalet arıyordu". Diyordu ki; "Benim amirlerim (başbakan, iç işleri bakanı, emniyet müdürü) bu olayları darbe girişimi olarak nitelediler. Ben o tekmeyle darbeyi engelledim. Görevimi yaptım"  Berkin Elvan'ın kaşları kalındı ama daha bıyıkları bile terlememişti. Polis kurşunuyla vuruldu. Tam 269 gün uyutuldu. Annesi ise her gün öldü. Ama adaletli diller bir türlü susmadı. "O teröristtir artı alevidir" dediler. Bu sözler "adaleti" bile ağlattı.Anlaşılacağı üzere "adalet" ülkemizden firar etmiş gözüküyor. Bundan olsa mı gerek ki! Sayın cumhurbaşkanı "adalet arıyorum, adalet" diye yüksek sesle bağırıyor.Yok, bundan ötürü yani, iş, aş, can, insan hakkı ihlalleri vs. den değil. Konu "para". Mahkemenin  (Danıştay'ın) verdiği Galataport ihalesinin satışını durdurma kararı yüzünden bu feryat."Öyle bir yargı düşünün ki, ihalesi iki yıl önce bitmiş Galataport'ta ihaleyi durdurma kararı vermiş. İş bitmiş, adamlar ödemeyi yapmış, bu işin inşaatı başlayacak. Bu nasıl bir vatanseverliktir? ? Biz, ülkeyi nasıl uçuracağız, bunu konuşuyoruz. Beyler durdurma kararı veriyor. Bir değil iki değil üç değil. Dert başka, bu noktada izan arıyoruz. Bu meseleyi çözmemiz lazım. Belli bir nazarla olaylara bakamazsınız. Onun için adalet arıyorum adalet."Galataport, Siyonist Sami Ofer, 4.3 milyar dolar, halkın tepkisi, ihale iptali, Doğuş grubu 702 milyon dolar, 49 yıllık, 30 yıllık kullanım hakkı, mahkemelerin 3 kez ihaleyi durdurma kararları vs. hepsini geçelim. Milyarların (katrilyonların) konuşulduğu, tapelerin, fotoğrafların sayfa sayfa basıldığı, ayakkabı ve çikolata kutularını patentlendiği, gümrüğü bile 250 bin TL (milyar) tutan saatlerin konuşulduğu devam eden malum süreçte vatandaş, "en azından mahkemeye gidin, ifade verin" sessiz çığlık atıyor. Yok? Adalet arayanlar mahkemeye gitmediler. Hükmü kendileri verdi; Montaj, dublaj, iftira, karalama vs. Şimdi de yayın yasağı. Harbiden! Adalet ülkemizden kaçmış. Baksana! Herkes adalet arıyor?