Veda Hutbesi ve Sünnilik

"İslamiyet'in şirki temizlemek hususundaki evrensel mesajı karşısında bütün Arap kabileleri Müslüman oldular. İslamiyet'in nuru her tarafa yayıldı. Din kemale erdi. Artık İslam talimatının esaslarını, İslam ahlâkının temellerini, umumi bir kongre huzurunda büyük bir cemaate, İslam ülkelerinin her tarafından gelen murahhaslara ilan ederek, cihanı tenvir etmek gerekiyordu. Bunun için, hacdan daha münasip bir zaman ve mekân olamazdı. Zaten haccın en büyük hikmeti de bu idi.Hicretin10'uncu senesi Zilkade ayında Hz. Peygamber'in hacca gideceği ilan olundu. Hz. Peygamber'le beraber haccetmek şerefine nail olmak isteyenler, kafile kafile yollara döküldüler. Medine'nin etrafına çadırlar kuruldu. 100 bin kişi Medine sokaklarını dolduruyor, din kardeşliğinin verdiği samimiyet ve heyecanla kucaklaşıyorlardı.Zilkade ayının 25'i cumartesi günü Hz. Peygamber, yıkanıp ihrama girmiş, öğle namazını kıldıktan sonra bu muazzam kafile ile Mekke yolunu tutmuştu. Bütün zevcelerini ve hayatta kalan tek kızı Hz. Fatıma'yı da beraberinde hacca götürüyordu. Harem-i Şerif hududuna gelince, 'Lebbeyk' sedâları yükselmeye başladı. Her taraftan yollara dökülen hacılar etrafı doldurmuştu. Peygamberimiz 'Lebbeyk' dedikçe her yanda bu ses yükseliyor, dağlar taşlar bu sedâ ile çınlıyordu.Resûlullah, Arafat'ta devesi Kusvâ'nın üzerinde olduğu halde 120 bin civarındaki Müslüman'a ve de sonraki asırların insanlarına, eskimez, pörsümez, değişmez hüküm ve hikmetleri ihtiva eden şu meşhur Vedâ Hutbesi'ni irad buyurdular." (Prof. Dr. Haydar Baş. Veda Hutbesi'nde İnsan Hakları s.3-4)Vedâ Hutbesi'nde Peygamber Efendimiz (s.a.v.) kendisini dinleyen ashabına;Birinci rivayet: "Size iki şey bırakıyorum; onlara temessük etseniz necat bulursunuz; biri Kitabullah/Kur'an, biri Âl-i Beytim" (Tirmizi, Menâkıb: 31; Müsned, 3:14, 17, 26)İkinci rivayet: "Size iki şey bırakıyorum. (Bunlara tutunursanız) asla delalete düşmezsiniz; Allah'ın kitabı ve sünnetim. Bu ikisi (kıyamette) havza kadar ayrılmadan beraberce gelecektir." (Hakim,1/93)  Üçüncü rivayet: "Size, sarıldığınız sürece asla sapıtmayacağınız bir şey bırakıyorum; Allah'ın kitabı."(İbni Mace-273 Es-sünen Kitabı; 25)Bu üç rivayetin birbirlerinden ayrı gözükmeleri Peygamber Efendimiz'in (s.a.a.) bir tutarsızlığı değildir. 120 bin sahabenin hafızalarının iyi olmamasının sebebi de değildir. Veda Haccı'nda değişik yerlerde; Arafat, Mina, Müzdelife ve Gadir-i Hum'da Peygamber Efendimiz (s.a.a.) değişik hutbeler irâd buyurmuştur. Ama Arafat'taki hutbede Efendimiz ne buyurmuştur? Biz bunları şu anda bilebiliyor muyuz? Maalesef Peygamber Efendimiz'in Arafat'ta irad ettiği Veda Hutbesi'nde tam metinli bir Hadisi Şerif yoktur. Değişik ravilerden gelen hadislerin toplanmasıyla bir hutbe sonradan ortaya çıkmıştır. İslam tarihinin bu sayfaları kara kalpli, kara yüzlü, akibetleri kara olan kişiler tarafından zifiri karanlıklara sokulmuştur. Yoksa Ehl-i Beyt kavramı, Hz. Ali'nin taraftarları tarafından uydurulmuş bir söz değildir. Eğer öyle olsaydı Tirmizi, Müslim, Müsnedi Ahmed bin Hanbel ve diğer Sünni eserlerde nasıl yer almış olabilir ki? Asıl sorumuz şu: 'Ehl-i Beyt' teriminin Veda Hutbesi'nde olmadığını iddia ediyorsanız, Kuran-ı Kerim'de geçen 'Ehl-i Beyt' terimine ne diyeceksiniz? Yok, eğer 'sünnet' kelimesi doğru ise bu kelime neden Kur'an-ı Kerim'de geçmiyor?Çok kıymetli Üstadımız Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in de sorduğu gibi; "Kuran-ı Kerim'de sünnet veya Sünnilik kelimesi var mı?