Kurban bayramına doğru

Kurban bayramına sayılı günler kaldı. Bayramı elbette en anlamlı kılan bir ibadet coşkusunun yaşanmasıdır.

Mali durumu yerinde olan kardeşlerimiz şimdiden kurbanlıklarını almaya başladılar bile.

Kurbanlıkların seçiminde, alışverişinde, kesiminde, paylaşımında çocukluk günlerimden izi kalan hatıraları vardır.

Kendi gözlüğünüzle değil çocukluk duygularıyla gördüklerinizi ancak ileriki yaşınızda anlıyorsunuz.

Satın alınan yerden eve getirilmesi çocuğun sevinci kurbanlıkları seyretmesi, ona yem, saman verme çabaları, önceleri çekingenliğin yerini sonra cesaretin alması, kesilme anını günlerce anlatması çocuğun duygusal anılarında yer ediyor.

Kurban etlerini "Hadi şu komşuya, hadi bu komşuya" hiçbir karşılık beklemeden minik ellerin cömertlik avuçlarına alışması kurbanla birlikte kazanılan iyiliğe koşmanın adımlarıdır.

Günümüz dengesiz, düzensiz şehirleşmesinde usulune uygun kesim yapılacak yerler azalmıştır. Bu konuda maalesef belediyeler kimi yerde çaresiz, kimi yerde ilgisiz vatandaşa imkan sunamıyorlar.

Bir insanın ibadetini yerine getirmesine yardımcı olmak büyük bir fazilettir. "Hayra yardımcı olmak onu işlemek kadar sevaplı bir iştir."

İbadetlerin Allah'ın emri olduğu için, ona yönelen kişiye yardımcı olanın işini Allah kolaylaştırır, bereket lutfeder.

Gördüğüm kadarıyla bu yıl kurban kesebilecek olanların sayısında azalma vardır. Ekonomik sıkıntı denilen "ne menem şeyse" insanımızın ibadet duygularına etki ettiğini görmek ne kadar üzücüdür.

Hem insanın geçim sıkıntısı, hem de gönül sıkıntısına düşmesinden sonra çözüm için yetki vermiştir. Bugün bu sıkıntıları yetkililere göstermek için ne yapmak lazımdır.

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi bir de yok efendim kurban var mı yok mu tartışmasına girmeye çalışan beleşçilere de şaşmamak mümkün değildir.

Geçen sene de yazdım.

Ne yazık ki bu yıl da aynı şeyleri yazmak zorunda kalıyoruz...

Kurban eti ne olacak? Kurbanın bağırsağı ne olacak? Kurbanın tırnağı ne olacak?

Kurban ibadeti ona inanan bir müminin kalbinden ihlasla niyet edip dini kurallara göre belirlenmiş vakitte belirlenmiş hayvanları kesmesidir.

Bu ibadeti kimsenin zorlamasıyla değil kendi isteğiyle yerine getirir. Bu bir gönül pınarıdır. Bu bir ibadet esintisidir.

Allahaşkına bırakın ne sütüne, ne etine, ne de tırnağına karışmayın...

ABİKO toplantısı İstanbul'da yapıldı. Aslında en önemli konu burada dile getirilmeliydi.

Dünyada kesilen ineklerin, camışların, öküzlerin derisi ne oluyor?

Kesilen tavukların, kazların, ördeklerin tüyleri nereye gidiyor...

Bütün bunlar aslında masaya yatırılsaydı belki bir sonuç alınırdı.

Bir yanda aman dini siyasete alet etmeyin nezaket edebiyatı.

Bir yanda namazı, orucu, kurbanı, haccı, zekatı tartışma, hafife alma, iğneleme çabası.

Herşey ayak altına düştü...

Haya da, dine saygı da, demokrasi de, insan hakkı da, hakkını savunmak da, yazarlık da, çizerlik de, simitçilik de, turşuculuk da, pişmaniyecilik de...

Varın gerisini siz düşünün...