Eşsiz bir taktik ve askerî bir savaş dehası

Hayber yahudileri Gafatan kabilesi ile işbirliği yapıp Medine üzerine yürümeyi düşünürken ve bu yolda hazırlıklarını devam ettirirken, Resulü Ekrem durumu tespit etmiş, bu tehlikeyi önlemek için yahudilerle anlaşma yapmak maksadı ile, Revaha oğlu Abdullah'ı Hayber'e göndermişti. Ancak, yahudilerin niyeti kötü ve planları tehlikeli olduğundan sulha yaklaşmamışlar; öte yandan münafıklmarın reisi de yahudileri savaşa teşvik etmişti. Burada İslam'ın barışa ne kadar önem verdiğini, savaşlarda daima haklı olmak mantığını esas aldığını görüyoruz. Hayber iyice tedkik edilir ve savaşın çıkıyş sebepleri incelenirse bunun bir müdafaa savaşı olduğu görülecektir.Resulü Ekrem (sav), Hayber'e Hudeybiye barışından sonra yönelmesi de, cepheyi büyütmeme gayesine yöneliktir. Bu yol, gerçek müminlerin her zaman dikkat etmesi gereken bir esası ortaya koyar. Hudeybiye ile müşriklerin güneyden gelebilecek tehlikesi önlenmiş oldu. Bu müdahale, siyasi ve askerî bir firasetin eseri idi. Zaten Resulü Ekrem Efendimizin (sav), bütün işleri, ilahi bir yönlendirme olmakla beraber bazı müminlerin de alacağı nice ders ve ibretlerle doludur.İslam ordusu ilk adımda Hayber'le Gafatan arasında Raci mevkiini tuttu. Böylece iki düşmanın birleşmelerini önlemiş oldu. Münafıkların haberi üzerine yahudiler, olaydan haberdar olup Gafatan kabilesini yardıma çağırmışsalar da, artık vakit geç olmuş , Raci mevkiinde yol Müslümanlarca kesilmişti. Gafatan kabilesi kuvvetleri, korkuyşa kapılarak geri dönmüştü; yahudiler ise, yapayalnız savaşmayı kabul etmek zorunda kalmışlardı. Burada, harp komutanlığında eşsiz dehayı ince taktiği müşahede ediyoruz.