Bir yola hizmet etmek…

Sabah kalktığımda önce çiçekleri suladım. Kış günlerinde olduğumuz için çok fazla su vermek gerekmiyor. Biraz sonra uzaklara doğru bir yolculuğa çıkacağım. Onları komşuma emanet ettim. Onları telefonla takip edeceğim. 

Yolculuk deyince aklıma geldi. Yol ve Yolculuk… Birbirini tamamlayan iki sözcük aslında…

Yolda olmak, yolun başında olmak, yoldan çıkmak… Önemli olan insanlık yolunda ve doğrunun yanında iseniz bu yola hizmet etmekten vazgeçmemektir. 

Biliyoruz ki, dünya hayatında herkes kendi yolculuğunu tamamlamaya çalışıyor. Yola çıkmadan önce seçimlerinizi doğru yapmanız gerekiyor.  Çünkü herkesin tercih ettiği yolda karşılaşacağı pek çok olay ve taşıdığı sorumluluklar vardır. Her yolculuktan çıkarılacak dersler,  hayat ve ölüm çizgisinin ötesinde paylaşımlar vardır. 

Doğru yolu tercih edenler ile yanlışa sapanlar işe ilk yol ayrımında kendine sunulanlardan birini tercih ederek başlarlar. 

Biliriz ki, kendi seçtiğimiz yol ile geçtiğimiz yol aynı yol olmayabilir.  Her yolun kendine göre kuralları ve ritüelleri vardır. Kurallar yolun gerekleri, Ritüeller ise o yolda olanların nasıl davranacakları, hal ve hareketlerinin nasıl olması gerektiğinin temel öğretileridir.  

Günümüzde gündem sürekli değişiyor. Yönetenler ile yönetilenler aynı noktada buluşamıyorlar.  Yanlış öğreti ve bilgilendirmelerin bizi çok fazla etkilediğini, çocuk ve gençleri yetiştirirken onları eğitenlerin alışkanlıkları aynı değil. 

Örneğin; korku bir erdemdir. Ancak korkuyu yenmek için bilgi sahibi olmak ve korkulanın başa gelmemesi için tedbirli davranmak ise ayrıcalıktır. İnsan uçaktan atlamaya neden korkar? Ya paraşütü yoktur, olsa bile gerekli eğitimi almamış, deneyimi yaşamamıştır. Denizde uğrayacağı bir kazadan nasıl kurtulacağı ile bilgi sahibi midir? Bir trafik kazası her an başımıza gelebilir. Bunlardan korkarak kendimizi eve kilitleyip saklanamayız. 

Eğitim her şeyden önce yaşamı korumak, sağlıklı olmak, tehlikelere karşı bilgili olmak için gereklidir. Bizim bir sözümüz vardır. "Hayatın nasıl kazanılacağını değil, nasıl yaşanması gerektiğini öğrettiği zaman eğitim olur…" 

Eğitim bir yol ve kişisel tercih olarak algılandığında bir işe yarar. Bugün çevremizde eğitimli cahillerin varlığını gördükçe şaşıranlara sadece gülüyoruz.  Diploma hayatı koruyan değil, para kazanılan bir aksesuar olmaya başladı.  Bugün piyanonun başında enfes bir konser veren ve fenomen olan motorlu kurye buna bir örnek olmuştur. 

Aşık Veysel'in uzun ince bir yolda olması, Sütçü İmam'ın iğne deliğinden deve geçirmesi, Haydar Hoca'nın bunca kitabı kendinden sonraya bırakarak yol gösterici bir özelliğe sahip olması, Nobel kimya ödülünü alan Aziz Sancar'ın azimli çalışması örnektir.

İnsanların çalkantılar içindeki dünyamızda, çoluk çocuğunu yetiştirmek uğruna katlandıkları sıkıntılar ve zorluklar sabır yoluna örnek değildir. Aksine bir uyarı ve çaresizliğin ifadesidir. Bugünkü gelirleri ile giderek fakirler sınıfına dahil olması, sadece karın tokluğunu saklamak ve kirayı ödeme çabaları son derece düşündürücü ve ürkütücüdür. Üç dört bin lira paralar için kendilerini büyük bir mutsuzluk ve umutsuzluk içinde hissedenler çok kolay bir şekilde yoldan çıkma eğilimindedirler. 

Hele hele seçim öncesinde yaşanacak sosyal patlamalara hazır olmak gerekir. 

Yine de inandıkları yolda kalıp yangın yerine dönmüş dünyamızda yaşamaya çalışanlara selam olsun…