Barış umuttur

01 Eylül "Dünya Barış Günü" olarak kutlanır. Belirtilen tarih, İkinci Dünya Savaşı'nın başladığı gündür. Bir Eylül tarihinde dünyanın her yerinde, "Bir Daha Savaş Olmasın" isteği dillendiriliyor.Ne yazık ki Türkiye 01 Eylül Dünya Barış Günü'nü hem sınırların ardında hem de sınırlarımız içinde can yakan çatışmalar içinde kutlamaktadır. Neredeyse her gün gelen ölüm haberlerinin arkasında hep aynı çığlık sesleri duyuluyor.Savaş istemeyen, kanla beslenmeyi insanlık suçu sayan aydınlarımız, yazarlarımız, şairlerimiz yazılarında, söylemlerinde ve şiirlerinde artık yeter seslerini yükselttiler 01 Eylül günü. Savaş, ölüm ve barış insanlık tarihi kadar eskidir. Barışı o ülkede yaşayan insanlar, savaşı ise genellikle başarısız yöneticiler isterler. Ama sorumlu liderler savaştan her zaman kaçmışlardır. Çünkü onlar bilirler ki en kotu barış, en iyi savaştan üstündür. Bugün Türk halkı çıkmaz sokağa sürükleniyorsa, kaybedilen canların ve dökülen kanların sorumlusu ülkemizde yaşayan halkımız olamaz.Barış umuttur. İnsanlığın beklediği gelecektir barış. Aynı ülkenin insanları kol kola, barış içinde, kardeşçe yaşamak isterken içteki ve dıştaki savaştan çıkar bekleyenler, insanlığın umudu olan barışı yok etmek için çaba göstermektedirler.Barış gelecektir. Her insan, her aydın, yazar, çizer gelecek için çaba göstermek zorundadır. Günlük politikalarla ve günlük çıkarlarla uğraşan yöneticiler ülkelerini geleceğe hazırlayamaz ve çocuklarına, torunlarına yaşanacak ülke bırakamazlar.Barış mutluluktur. Ben silahların sustuğu, hapishanelerin kapandığı, toplumun yaşama düzeyinin üstün olduğu bir ulus ve ülkede olmak istiyorum. Çocuklarımızın, gençlerimizin, yaşlılarımızın gelecekten korkuları olmadan gözlerinin gülmesini istiyorum. Kazancı bol, refah düzeyi yüksek ve paylaşımcı bir toplum içinde yaşamak istiyorum. Ben topla, tüfekle öldürülen evlatlarımızın analarının, hanımlarının, oğullarının, kızlarının gözyaşı dökmesini istemiyorum.Barış için barikatlar kuralım. Binlerce kilometre uzaktan gelip belirli amaç için kan döken, kan döktüren insanlara karşı barikatlar kurmalıyız. BOP sömürü projesini gerçekleştirmek için din kardeşini din kardeşine vurduran; aynı ülkede yaşayıp yıllarca aynı havayı soluyan insanları kavga ettiren bu çıkarcı toplumlara birlikte barış barikatları kurmamız gerekir.Yer altı ve yer üstü kaynaklarımızı sömüren, insanımızı karın tokluğuna çalıştıran gerek yerli gerekse yabancı çıkarcılara karşı engeller oluşturmak insanlık borcudur.Melih Cevdet Anday 63 yıl önce bugünü dile getiren bir şiir bırakmış bu topluma:"Uyuyamayacaksın/Memleketin hali/Seni seslerle uyandıracak./Oturup yazacaksın/ Çünkü sen artık eski sen değilsin."Bugün aklı başında olan ulusunun ülkesinin geleceğini düşünen her vatandaşımız eminim ki uyuyamıyor. Gelecekten kaygı duyuyor.Ülkemizde politika belirsizliğe girdi. Parlamento ve halkın iradesi hiç sayıldı. Yeri geldiğinde "Bu Anayasa Darbe Anayasa'sıdır" diyerek karşı çıkıldı. İşin içine çıkar, hırs, makam girince beğenilmeyen Anayasa'ya sarılındı. Bu barış gününde bizler barışı değil kavgayı, kaba kuvveti konuşuyoruz.Toplumsal uzlaşı istiyoruz. Sevinçte, kederde, barışta, savaşta beraber olan Anadolu halkı, çocuklarının ölmemesi için, silahların susmasını istiyor. Kürt'ü, Türk'ü ve diğer azınlıklarımız el ele kol kola gezmek istiyor. Çekelim o kirli ellerimizi, çıkarcı emellerimizi insanımızın üzerinden. Bırakalım onları mutlu olsun, mutlu yaşasınlar.Gelin barışa el verelim, savaşa son verelim.Ne dersiniz?