Yaşananlar iflas değilse ne o zaman?

2002 yılından beri AKP iktidarıyla yönetilen Türkiye, bu zaman zarfında daha önce karşılaşmadığı çok yeni tehlikelerle karşı karşıya kalmak zorunda kaldı. 
Fakat güvenlik konusunda bu yeni tehlikelere adapte olunabildiğini söylemek çok zor, belki de imkânsız. 
İçinde kaç tane teröristin olduğunu bilmediğimiz 3 milyon Suriyeli sığınmacı var ülkemizde. Dün PKK terörüyle baş etmekte zorlanan Türkiye'nin başına şimdi IŞİD, El Nusra ve daha nemenem terör örgütleri bela olmuş durumda. 
Buna rağmen hala hiçbir ekstra tedbire gerek duymadan aynı şekilde gruplar halinde, topluca servislerle gönderilen ve açık hedef olan askerler ve Genelkurmay personeli var...
Bu durum, hem büyük bir güvenlik zafiyetinin varlığını ortaya koymaktadır, hem de Türkiye'nin hali hazırda maruz kaldığı tehditlerin ciddiyetini ?üzülerek ifade ediyorum- hükümetin, hatta Genelkurmay ve Emniyet teşkilatının dahi tam olarak kavrayamadığını gösteriyor.
Bu bağlamda Türkiye'nin güvenlik konusuna bakışı yeniden ele alınmalı ve vatan evlatlarının göz göre göre hain pusulara kurban olmasının önüne ivedilikle geçilmelidir. 
Bunun sorumluluğu elbette öncelikle hükümetin omuzlarındadır. Türkiye'yi sayısız tehditlere maruz bırakarak 14 yıldır pervasızca yöneten hükümete koskocaman Türkiye Cumhuriyeti'ni herkesin teslim ettiğini görüyoruz.  
Oysa hükümetler asıl değildir, ülkeyi yönetme vekâletini milletten geçici bir süre için almış bir iradedir hükümet.
'Ben nasıl olsa seçildim', 'nasıl olsa şu kadar oyla iktidara geldim, bu ülkenin tek hâkimi benim' diyerek yönetilen bir ülkenin ne hallere geleceğini görmek isteyenlerin Türkiye'nin bugünkü haline bakmaları yeterli olacaktır.  
Bir hükümetin böyle bir anlayışla ülkenin başında olması evvela 'Egemenlik Kayıtsız Şartsız Milletindir' düsturuna ters bir şeydir. 
Ama Türkiye'de politikacıların her türlü yanlış kararına ve yanlış adımlar atmalarına rağmen onların karşısına, siyasetçileri geçtim bir bürokrat bile çıkıp, 'Yanlış yapıyorsunuz bu adımlarınız Türkiye'yi tehlikeye atar' demiyor mu/diyemiyor mu Allah aşkına?
Canına mal olacağını bile bile diktatörlerin karşısına dikilip, yaptıkları yanlıkları haykırmış tarihte çok şahsiyetle karşılaşmak mümkün. Tarihte var olan böyle kişileri maalesef günümüz Türkiye'sinde bulmak mümkün değil.
Dün hükümete yıllarca görev almış, bakanlık ve milletvekilliği yapmış malum bazı kişiler, her şey ayan beyan ortaya çıktıktan sonra şimdi çıkıp 'biz demiştik' demeleri, sadece kendi çıkarlarını düşündüklerini gösteriyor. Eğer milletin çıkarlarını azıcık düşünüyor olsalardı, gerçekten uyardılarsa uyarılarının dikkate alınmadığını gördüklerinde, görevdeyken bugün yaptıkları gibi milletin karşısına geçip konuşurlardı.
Türkiye bugün maalesef böyle bir anlayışla idare ediliyor. Türkiye'nin içine düştüğü Prof. Dr. Haydar Baş'ın ifadesiyle 'zifiri karanlıktan', siyaset sorumlu olduğu gibi tüm devlet yönetimi de sorumludur. Tabi asıl sorumlu ise bunlara oylarıyla izin veren millettir.
Herkesin kendi çıkarını düşündüğü bir hükümete, bir devlet iradesine teslim edilmiş Türkiye, her türlü akıldışı adımı atabilir, milletin başını yakacak tehlikelere rahatlıkla maruz kalınabilir.
Bir ülkede hükümet güvenliği sağlayamıyorsa, ülkenin güvenliğiyle sorumlu olan asker ve polis endişelerini politikacıların karşısında dimdik dile getiremiyorsa, eleştiriye tahammülü olmadığını bildiğimiz siyasi iradenin karşısına çıkamıyorsa, bunları yapamadığını gördüğü halde son çare istifa müessesesini çalıştırıp sine-i millete dönme samimiyetini kimse gösteremiyorsa; 
O ülkenin vay haline? 
Türkiye'nin vay haline? 
Türk milletinin vay haline?