Türkiye’nin en hızlı akan nehri Çoruh

Çoruh Nehri, Türkiye'nin en hızlı akan ve en önemli akarsularından biridir. Mescit Dağlarından doğan  Çoruh Nehri Bayburt, Erzurum ve Artvin illerinden geçerek Gürcistan'da Karadeniz'e dökülür.

Çoruh Havzası, tarih öncesi çağlardan beri çeşitli uygarlıklara ev sahipliği yapmıştır. Çoruh Nehri, aynı zamanda Türkiye'nin en önemli sulak alanlarından biridir. Nehir, 114 kuş, 24 memeli, 15 sürüngen, 9 amfibi ve 32 balık türüne yaşam alanı sağlar.

Çoruh Nehri, hem enerji üretimi hem de doğa sporları açısından büyük bir potansiyele sahiptir.



Çoruh Nehri, Türkiye'nin en büyük hidroelektrik enerji kaynaklarından biridir. Nehir üzerinde 1969 yılında planlanan Çoruh Nehri Hidroelektrik Gelişme Planı kapsamında 10 ana kol ve 5 yan kol barajı inşa edilmesi öngörülmüştür. Bu barajlardan 6'sı tamamlanmış, 2'si yapım aşamasında, 2'si ise iptal edilmiştir. Çoruh Nehri üzerindeki barajlar, Türkiye'nin elektrik ihtiyacının % 10'unu karşılamaktadır.

Çoruh Nehri, aynı zamanda Türkiye'nin en popüler doğa sporları merkezlerinden biridir. Nehir, rafting, kano ve nehir kayağı gibi su sporları için ideal bir ortam sunar. Nehir, dünyanın en zorlu rafting parkurlarından birine sahiptir. Çoruh Nehri, her yıl yerli ve yabancı binlerce sporseveri ağırlamaktadır.

Çoruh Nehri, Türkiye'nin en önemli doğal kaynaklarından biridir. Nehir, hem enerji hem de turizm açısından büyük bir katkı sağlamaktadır. Ancak nehir, sürdürülebilir bir şekilde korunması ve yönetilmesi gerekmektedir. Çoruh Nehri, hem bugünün hem de geleceğin nesilleri için yaşatılmalıdır. Çoruh Nehri, hem Türkiye'nin hem de Gürcistan'ın ortak sorumluluğu ve mirasıdır.

Barajların olumsuz etkileri



Çoruh Nehri, hem Türkiye hem de Gürcistan için büyük bir değer taşımaktadır. Ancak nehir, çevresel ve kültürel açıdan birçok sorunla karşı karşıyadır. Nehir üzerinde yapılan barajlar, nehrin akış rejimini, su kalitesini, ekosistemini ve peyzajını olumsuz etkilemektedir.

Barajlar, nehirde yaşayan canlı türlerinin yaşam alanlarını daraltmakta, göç yollarını engellemekte ve soy tükenme riskini artırmaktadır.

Barajlar, aynı zamanda nehir kenarındaki yerleşimleri, tarihi ve kültürel mirası, tarım ve hayvancılık faaliyetlerini de tehdit etmektedir. Barajlar nedeniyle binlerce insan yerinden edilmekte, kültürel ve doğal miras sular altında kalmaktadır.