Sevmek, Allah için olunca güzel

Allah (cc) eksikliğini göstermesin, muhtaç da etmesin diye bahsettiğimiz ve de bazıları için sabır köprüsü, bazıları için de ömür törpüsü diye adlandırdığımız nesneler vardır... Eğer, Allah (cc) herşeyde bir hikmet yaratmıştır, hiçbirşeyi boşuna yaratmamıştır diye düşünenlerdenseniz, size anlatılanlardan kendinize paylar çıkarır bazan sabreder ders alır, bazan da halimize şükretmek gerektiğini öğrenirsiniz. Hatta bazen öyle olur ki bazı insanlar size Allah'ın (cc) sevdiği kullarını daha ağır imtihan ettiğini söyler de bu söze güvenip "sevilen bir kul" olabileceğiniz zannına kapılır sevinebilirsiniz de, onca sıkıntının arasında... Hayatımızın akışı sırasında gittiğimiz yerler, karşılaştığımız insanlar, yaptığımız sohbetler eğer "hikmet" denen güzellikten nasiptar olmuşsa, evet, hayata dair, kadere dair, kendimize dair öğrenebileceğimiz bir şeyler vardır. Kamil insan olmaya çalışırken, karşılaştıklarımızı, ünvanlarından, rütbelerinden, görevlerinden soyutlayarak sadece "insan" olarak gördüğümüzde, onları birer ayet gibi okuduğumuzda artık onlarda ne bir kusur bulabiliriz ne de eksiklik. Allah dostlarının hayatlarına baktığımızda onların her nesneye, her insana kusur bulma mantığını aşıp merhametle bakma, her mümine, kardeşimiz gibi yaklaşma ve "birlik" sağlama, eğer bir hata varsa samimice uyarma ve öğüt verme eğiliminin olduğunu görüyoruz. Zaten "Yaratandan ötürü sevmek" de bu anlayışı gerektirmez mi? "Sevmek Allah için olunca güzeldir." Bu türden gerçekleri anlayabilmek için insanın nice zor imtihanlardan geçmesi gerekebilir. Fakat bunların dillendirilmesi, hatırlatılması da önemlidir, müminlere fayda verir. İnsanlar bazı gerçekleri yaşayarak anlarlar, fakat okuyarak da öğrenebilecek çok şeyler vardır, değil mi? Allah (cc) bizleri görebilenlerden ve işitebilenlerden eylesin...