‘Resullerin efendileri beş kişidir’

Ebu Ca'fer Muhammed b. Yakub el-Kuleynî, Usûl-i Kâfi

Hişam b. Salim şöyle rivayet etmiştir:

İmam Ca'fer Sadık aleyhisselâm buyurdu ki: "Nebi ve resuller dört tabakaya ayrılırlar:

1- Başkası için değil, sadece kendisi için peygamber olan nebi.

2- Rüyada gören, sesi işiten ve fakat uyanıkken böyle bir durumla karşılaşmayan ve hiç kimseye gönderilmeyen nebi. Onun da imamı ve yol göstericisi vardır. Örneğin İbrahim (aleyhisselâm), Lût (aleyhisselâm)'ın imamıydı.

3- Rüyada gören, sesi işiten ve uyanıkken meleği gören nebi. Az veya çok sayıdaki bir topluluğa da gönderilmiştir. Yunus gibi yüce Allah onun hakkında şöyle buyurmuştur: 'Ve onu yüz bin kişiye yahut daha da artmakta olan bir topluluğa peygamber olarak gönderdik.' (Saffat, 147). Yûnus (a.s.)'ın gönderildiği kavmin nüfusu yüz binden otuz bin daha fazlaydı. Onunda üzerinde bir imam vardı.

4- Rüyada gören, sesi işiten ve uyanıkken karşılaşan peygamber. Ulul'azm peygamberler bu gruba girerler. İbrahim (aleyhisselâm) bir süre nebiydi ama henüz imam değildi. Nihayet Allah ona, 'Ben seni imam yapacağım' dedi. 'O, benim soyumdan da' dedi. Allah, 'Zalimlere ahdim ermez' (Bakara, 124) dedi. Putlara, hey-kellere tapanlar, imam olamazlar."

Zeyd eş- Şahham şöyle rivayet etmiştir:

İmam Ca'fer Sadık (a.s.)'ın şöyle dediğini duydum: "Allah Tebareke ve Teâlâ, İbrahim'i nebi yapmadan önce kul edindi, resul yapmadan önce nebi yaptı, onu halil edinmeden önce resul yaptı ve onu imam yapmadan önce halil edindi. Bütün meziyetleri üzerinde toplayınca dedi ki: 'Seni insanlar için imam yapacağım.' İbrahim bu makamı gözünde büyüttüğü için dedi ki: 'Be-nim soyumdan da.' Allah dedi ki: 'Zalimlere ahdim ermez.' (Bakara, 124).

Akılsız, beyinsiz kimse, muttaki insanın imamı olamaz."

İbn Ebu Yafur şöyle rivayet etmiştir:

İmam Ca'fer Sadık (a.s)'ın şöyle dediğini duydum: "Nebilerin ve resullerin efendileri beş kişidir. Bunlar; ulu'l-azm resullerdir. Nübüvvet ve Risâlet değirmeninin çarkı onlarla dönüyor. Bu resuller: Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Musa, Hz. İsa ve Hz. Muhammed'dir. Salât ve selâm O'nun, Ehl-i Beyt'inin ve bütün nebilerin üzerine olsun."

Cabir şöyle rivayet etmiştir: İmam Muhammed Bâkır (a.s.)'ın şöyle dediğini duydum: "Allah, İbrahim'i nebi yapmadan önce kul edindi, resul yapmadan önce nebi yaptı, onu halil (dost) edinmeden önce resul yaptı ve onu imam yapmadan önce halil edindi. Bütün meziyetleri üzerinde toplayınca -İmam elini yumdu- Allah, ona dedi ki: 'Ben seni insanlara imam yapacağım.'

İbrahim, Allah'ın kendisine yönelik bu bağışını gözünde büyüttüğü için dedi ki: 'Ey Rabbim, benim soyumdan da.' Allah dedi ki: 'Zalimlere, ahdim ermez.' (Bakara, 124)."