"Okudum, bildim" deme!

"Okudum bildim deme / Çok taat kıldım deme / Eğer Hakk'ı bilmezsen / Bu kuru laf demektir?" Yunus Emre'yi her fırsatta sevgiyle, saygıyla ve özlemle anıyoruz. Ne kadar doğru söylemiş, ne kadar veciz söylemiş, ne kadar duyarlı bir insanmış, ne kadar sevgili, akıllı ve güzel gönüllü bir insanmış. O'nu gereği gibi anlayanlara ne mutlu, O'nun kıymetini bilenlere, O'na benzemek isteyenlere, O'nun gibi olabilenlere ne mutlu?Bizler okuduğumuz için bildiğimizi zannederiz halbuki belki de hakikatlerden haberimiz yoktur. Çok ibadet ettiğimizi zannederiz ama o ibadetlerde ihlas yoktur, ihsan yoktur. Elbette okumak ve ibadet etmek Hakk'ı bilmeye yardım eder ancak bize Hakk'ı asıl bildiren irfandır, gönül ilmidir, Allah korkusudur. Bir erene "Nasıl erdin?" diye sorsalar acaba nasıl cevap verirdi, biz şimdi sezgilerimizi konuşturuyoruz. Cevabı yine Yunus'tan alalım; "İlim ilim bilmektir / İlim kendin bilmektir./ Sen kendini bilmezsin / Ya nice okumaktır." Kendini bilmekse yaşam tecrübelerimizle ilgilidir. Tecrübelerimiz üzerinde çalışırsak, onlar üzerinde tefekkür eder, hep ama hep haktan yana olmaya çalışırsak, kendi nefsimizi tanımak için çaba sarf edersek, mesela bu gaye ile kitaplar okursak, arkadaşlarımızla konuşur, istişare edersek, insanları tanımayı ve sevmeyi ve imanımızı kemale erdirmeyi düşünürsek herhalde Allah bizlere kapıları açacaktır."Dervişlik baştadır, taçta değildir / Kızdırmak oddadır, sacda değildir." Dış görünüşümüzle ne kadar dervişane olsak önemli olan halimiz, sözümüz ve takvamızdır. Önemli olan içimiz, gönlümüz, içimizde besleyip büyüttüğümüz duygularımız, düşüncelerimiz ve niyetlerimizdir.Yunus gibi söyleyebilmek ne kadar zor, Yunus gibi olabilmek bizlere ne kadar uzak ancak karınca misali Yunus'lar Mevlana'lar gibi olmanın yolundayız, Allah'a nasıl şükretsek ki; bizlere bu güzel ilhamı vermiş, bu yolda kararlı bir şekilde yürümek için bizlere sabır ve kuvvet vermiş, vermekte, verecek inşallah.