İmam Cafer’e (a.s) soruldu ki

Hurman rivayet eder; Ebu Abdullah (Cafer-i Sadık a.s)'a dedim ki, Sana bir soru sorayım mı? Allah (c.c) sana esenlik versin." "Evet" dedi.
 
Dedim ki; Önceleri bir hal üzereydim, bugün başka bir hal üzereyim. Yeryüzünde dolaşıyor, bir veya iki adamı ya da bir kadını hakka davet ediyordum. Allah'ta (c.c) dilediğini kurtarıyordu. Bugünse hiç kimseyi hakka davet etmiyorum."
 
Buyurdu ki; "İnsanlarla Rablerinin arasından çekilmenden dolayı sana bir sorumluluk yoktur. Allah (c.c) kimi karanlıktan nura çıkarmak isterse çıkarır."
 
Sonra şöyle buyurdu; "Ama birinde hayır görürsen, ona da bir nebze yol göstericilik yapsan bununda bir sakıncası yoktur."
 
Dedim ki; "Her kim bir canı kurtarırsa bütün insanları diriltmiş gibi olur" (Maide 32) ayeti ne anlama gelir?
 
Buyurdu ki; "Yanmaktan veya boğulmaktan kastediliyor." Sonra bir müddet sustu. Ardından şöyle dedi; "Bu ayetin en büyük tevili, onu (hakka) davet etmesi ve onunda bu daveti kabul etmesidir." Sh:473
 
Dostluk
 

 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Dostluk ancak had ve sınırlarıyla gerçekleşir. Kim, bu had ve şartların hepsine veya bunlardan bazısına riayet ederse gerçek bir dost olur. Aksi takdirde, böyle bir kimsenin dostluğunu dostluk sayma. Bu had ve sınırların birincisi, içte ve dışta ona karşı aynı olmasıdır.
 
İkincisi, senin ziynetini (iyiliğini) kendi ziyneti ve senin kötülüğünü de kendi kötülüğü bilmesidir.
 
Üçüncüsü, bir makam ve servete kavuştuğunda, sana karşı bir durum ve tavrının değişmemesidir.
 
Dördüncüsü, gücü yettiği bir şeyi senden esirgememesidir. Bu hasletlerin hepsinden kapsamlı ve üstün olan beşincisi de, musibet ve sıkıntılarda seni yalnız bırakmamasıdır." Sh:477
 
İnsan ilişkileri
 

 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "İyi insanlar birbirleriyle karşılaştıklarında muhabbetlerini dile getirmeseler bile kalpleri o kadar çabuk birbirlerine ısınır ve kaynaşır ki, yağmur suyu ile ırmak sularının birbirine karışmasını andırır.
 
Günahkarlar birbirleri ile görüştüklerinde dostluklarını dile getirseler bile kalplerinin birbirine uzaklığı uzun sure bir ahırda birlikte ot yemiş ama şefkat ve merhametten yoksun olan hayvanların birbirine olan uzaklığı gibidir." Sh:478
 
 Akraba üzerine
 
 İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Ben akrabalarıma karşı mütevazi olmayı, aileme elimi uzatmayı ve onlar bana muhtaç olmadan önce onlarla akrabalık bağlarını sürdürmeyi severim." Sh:497
 
Cehm b. Humeyd anlatıyor; Ebu Abdullah'a (İmam Cafer a.s) dedim ki; Bazı akrabalarım var, benim dinimden değillerdir. Onların benim üzerimde hakları var mıdır?
 
"Evet" dedi. "Akrabalığın hakkını hiçbir şey kesemez. Seninle aynı dinden olsalardı, o zaman senin üzerinde iki hakları olurdu; Akrabalık hakkı ve Müslüman hakkı." Sh:497
 
Büyüklere saygı
 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur; "Ak saçlı bir Müslüman'a saygı göstermek Allah'a (c.c) saygı göstermenin bir gereğidir." Sh:505
 
 İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Büyüklerimize saygı göstermeyen, küçüklerimize merhamet etmeyen kimse bizden değildir." Sh:505
 
Müslümanca bakış
 

 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Resulullah (sav) buyurdu ki; "Kim, Müslümanların işleriyle (dertleriyle) ilgilenmeden sabahlarsa Müslüman değildir." Sh:504
 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Resulullah (sav) şöyle buyurmuştur; "İnsanlar içinde en çok ibadet eden kimse, Müslümanların hayrını en çok isteyen ve en düzgün kalbe müslümanlar hakkında en temiz düşüncelere) sahip olan kimsedir." Sh:504
 
İmam Cafer (a.s) buyurdu ki; "Allah (c.c) için kulları hakkında iyilik düşünün. Zira bundan daha üstün bir amelle Allah'ın huzuruna çıkmazsınız."   H: AknAydn