Hiç mi kabahatin yok?

Ahlaki sıkıntılarımız konusunda toplumun her kesiminden şikâyet duymak mümkün olduğu gibi, müştekilerin ortak özelliklerini görmemekte mümkün değildir: Yozlaşmaya, şikâyet edenlerin dışındakiler sebep olmuşlardır.

Herkes şikâyette; peki şikâyet edilen nerede? Yok... Farkında değiliz ama şikâyet ettiğimiz kendi kendimizdir. Şikâyet etmeyen kalmayınca şikâyet edilen de yoktur. Suçlu arayan herkes BEN derse, yankısı toplumda BİZ olacaktır. Kim bozdu? BİZ. Kim şikâyet ediyor? BİZ. Kim şikâyet ediliyor? BİZ. Kim düzeltebilir? BİZ. Kim? BİZ, BİZ, BİZ... Toplum olarak, BEN'den BİZ'e güzel ahlak için kararlı ve doğru bir duruş sergilersek, özlenen toplumu oluşturma yolunda en zor engeli aşmış olacak, kirin komşunun çamaşırında değil bizim camımızda olduğunu görmüş olacağız. Toplumu oluşturan tek tek biz fertler güzel ahlakı önce kendimizde arayacağız.

Toplumun ahlaki zaaf sorumluluğundan hiç kimse kendini soyutlayıp temize çıkaramaz. Ancak sorumluluk oranı tartışılabilir. İlim ve yönetim sahasında söz ve yetki sahibi olanların, olmayanlara oranla sorumlulukları elbette daha fazladır. Yetki sahipleri örnek olma noktasında, toplumun sade fertlerinden daha fazla titiz olmak zorundadır. Titiz olması gerekenler aynı zamanda Allah'ın adaleti gereği nimetlerinden, sorumlulukları oranında da faydalanacaklardır. Bundan dolayıdır ki Resulullah Efendimiz (sav), "adil ve güzel ahlak sahibi idareciyle, ilmiyle amil âlimin mahşer günü arşın gölgesinde rahat edeceklerini" müjdelemiştir.

Sorumluluk konusunda anlaştığımıza göre, toplumu oluşturan her bir fert olarak yozlaşmanın sebeplerine bakalım. Bozulduğuna inandığımıza göre bozulmadan önceki doğruluğunu biliyoruz demektir. Demek ki yanlışı ve doğruyu bildiğimiz halde kendimize ahlak ve kulluk yolunda çekidüzen vermiyoruz.

Kul niyetini halis tutup yola koyulunca yardımcısı Allah'tır. Güzel ahlakın elde edilmesi Yüce Allah'ın nasibi, rahmeti ve merhametiyledir. Ayrıca Hz. Muhammed Mustafa'nın hadislerinde bu noktada Rabbimizin lütuf ve ihsan desteği öne çıkarılmıştır. 

Güzel ahlakın kaynağı güzel Allah'tır. Yüce Yaratan ahlakın güzelini Habib'ine, Habib'i Ehl-i Beyt'ine, Ehl-i Beyt'i de biz ümmete öğretmiş ve örnek olmuş, kıyamete kadar da olmaya devam edecektir. Bütün bu zincirin ahlaki öğreti ve örneklerinin toplamı dinin kendisidir. Dinimizin hiçbir emri yoktur ki, güzel ahlakı beslemesin, hiçbir yasağı da yoktur ki güzel ahlakı korumasın.

En güzel ahlak sahibi Cenab-ı Hakk'ın terbiye ettiği Muhammed Mustafa'dır (sav). O da pak nesli ve ümmetinin mürebbisidir. Bu vasfından dolayı terbiyesinden terbiyelenin, ahlakıyla ahlaklanın diye, fani dünyadan göçerken güzel ahlakın kaynağına Ehl-i Beyt'ini bırakmış, Kur'an ile Ehl-i Beyt'ime sarılırsanız yolunuzu şaşırmaz, dalalete düşmezsiniz diye de yol göstermiştir.

Güzel ahlaktan kulluğu, kulluktan da güzel ahlak ayırmak mümkün değildir. İman, kulluk, salih amel, güzel ahlak her ne kadar ayrı telaffuz edilse de hepsi bir bütündür. Bütün; parçası noksan olmayandır. Mü'mine düşen bütünü oluşturmak üzere Allah ve Resul'ünün terbiyesinde yoğrulan Ehl-i Beyt'in ipine sarılmak, onlara benzemek, pak neslin zincirine tutunup bir ve beraber olmaktır.

Müslüman Türk toplumunun ahlakını güzelleştirmek her Türk'ün boynunun borcudur. Milletimizin bütünlüğünü sağlayan inanç ve kültür dünyamızı ayırmadan, kaliteli ahlak anlayışımız ve sahiplenişimiz, dinimize sahip çıkmak olduğu kadar vatanımıza da sahip çıkmaktır. Bu mükemmel dengeyi değerli büyüğüm, Prof. Dr. Haydar Baş'ın "Milli bütünlüğümüz dini bütünlüğümüz, dini bütünlüğümüz milli bütünlüğümüzdür" ölçüsünde görmek mümkündür.

Güzeli çirkinden, doğruyu yanlıştan, bilirsek ayırabiliriz. Din, bilginin aşk ile yaşanmasıdır. Aşk ile yaşamayı, aşk ile yaşayandan almaktır doğrusu. Aksi takdirde yanlışa yanlış eklemekten ileri geçemeyiz. Bilmediğimiz konuda bilmediğimizi söylemek, bize doğruyu bilmek ihtiyacı aşılayacak, bizi doğru bilene ve yaşayana götürecektir. Çünkü bilmemek değil, yalan söylemektir haram olan. Bu arayışı dert edinirsek derdimiz bizi dermanla buluşturacaktır.

İhtiyacımız olan kapı, her konuda olduğu gibi, Allah'ın ipi Ehl-i Beyt kapısı ve O'nun kıyamete kadar temiz kalacak pak zinciridir.

Rabbim o kapıdan ayırmasın. Amin.