Gesi Bağları'na beton tehdidi

Gesi bağlarının tarihi, aslında Anadolu'nun genel bağcılık geçmişiyle paralel bir şekilde, çok eski zamanlara dayanır. Yöredeki topraklar, zengin mineraller ve verimli tarım alanları, üzüm yetiştiriciliği için son derece uygun bir ortam oluşturur. Gesi köyü, üzüm bağlarının yoğun olduğu ve yıllar içinde geleneksel bağcılığın geliştiği önemli bir merkez haline gelmiştir.

Bağcılık, Gesi'de sadece bir tarım faaliyeti değil, köylülerin kültürel kimliğinin bir parçasıdır. Bu bağlardan elde edilen üzümler, aynı zamanda yerel şarapçılıkla da bağlantılıdır. Her yıl, üzüm hasat zamanı köyde çeşitli festivaller düzenlenir, bu da hem tarımsal ürünün hem de yerel halkın bu alandaki emeğinin kutlanmasını sağlar.

Gesi bağları, Kayseri'nin diğer bölgelerinden farklı olarak dağlık ve engebeli arazilerde yetişir. Bu bağlar, özellikle "Gesi üzümü" olarak bilinen, tatlı ve aromatik bir çeşidiyle tanınır. Üzüm tanelerinin küçük ve sık olması, bu türü diğerlerinden ayıran önemli bir özelliktir. Ayrıca Gesi bağlarında, üzümler genellikle organik yöntemlerle yetiştirilir ve bu da meyvelerin lezzetini doğrudan etkiler.

Gesi bağlarının yetiştiği topraklar, kireçli ve mineral açısından zengin olduğu için üzümde yoğun bir tat profili ortaya çıkar. Ayrıca bölgenin iklimi, bağcılık için oldukça elverişlidir: sıcak yazlar, soğuk kışlar ve yüksek irtifa, üzümün olgunlaşma sürecini ideal bir şekilde destekler.