Ferezdak’ın hapsedilmesine sebep olan kaside

Emevi padişahlarından Hişam Hacc mevsiminde Mekke'ye gelmişti. Tavaf sırasında kalabalıktan Hacer-ül Esved'e ulaşamayınca, bir köşede oturup, tavaf edenleri seyretmek zorunda kaldı. Tam bu sırada dördüncü İmam Zeynelabidin (es-Seccad) (a.s) Mescid-ül Haram'a geldi ve tavafa koyuldu. Halk imamı görünce ona yolu açtılar ve o hazret gayet rahat bir şekilde Hacer-ül Esved'e ulaştılar ve istilam ettiler. Hişam, İmam'ın bu azamet ve büyüklüğünü ve halkın ona gösterdiği saygıyı görünce fevkalade rahatsız oldu. 

Bir Şamlı Hişam'dan: "İnsanların bu kadar saygı gösterdiği bu adam kim" diye sordu. Hişam Şamlıların o hazrete ilgi duymasını önlemek için: "Onu tanımıyorum" diye cevap verdi.

Orada meşhur şairlerden Ferezdak da bulunuyordu, Hişam'ın bu tavrı karşısında dayanamayıp: "Ben onu tanıyorum" dedi ve İmam'ı öven uzun bir kaside söyledi: 

1- Ey büyüklük ve cömertliğin kimde olduğunu soran şahıs, arayan bana gelirse o sorununun cevabı ayan beyan bendedir.

2- Bu sorduğun öyle biridir ki, bütün Mekke onun ayak izlerini tanır; Ka'be eviyle Allah'ın haremi, hatta harem dışındaki topraklar bile onu tanır.

3- Bu, Allah'ın en hayırlı kullarının evladıdır; takva sahibidir, bütün kötülüklerden beridir, dürüst ve tertemizdir, onu tanımayan yoktur ki!

4- Seçilmiş peygamber "Ahmet" babasıdır onun; Allah'ın salat-u selamı daima ona olsun…

5- Eğer rükn, şu kendisini öpmeye gelenin kim olduğunu bilecek olsa gayriihtiyari kendisini yere atıp onun ayağının tozunu öper.

6- Bu büyük insanın adı "Ali"dir; Allah Resulü babasıdır onun, öyle bir peygamber ki onun hidayetinin nuru bütün ümmetlere yol gösterir.

7- Bir amcası Cafer-i Tayyar, bir amcası, dostluğuna yemin edilen yiğitler yiğidi şehit Hamza'dır.

8- Kadınların sultanı Fâtıma-ı Zehra'nın evladıdır bu; babası, peygamberin vasisi ve kılıcından kâfirlerle müşriklere ölüm yağdıran kimse…

9- Kureyş onu gördüğünde bütün kerametlerin onun kerametinde son bulduğunu, ondan büyüğünü tanımadığını itiraf eder.

10- Arabın da acemin de ulaşamayacağı bir onur ve izzete bağlıdır o…

11- Ey Hişam! Senin onu tanımazdan gelip "kimmiş şu?" diye sorman, büyüklüğüne halel getirmez onun; çünkü senin inkâr ettiğin bu adamı Arap da tanır, Acem de!

12- İffet duygusu öyle güçlüdür ki gözleri aşağıdadır daima ve diğer gözler, onun heybetinden aşağıda… O kiminle konuşursa konuşsun, tebessümü yüzünden eksik olmaz onun…

13- Karanlığın perdesi onun alnından vuran nurla yırtılır gider; ışıyınca karanlıkları dağıtan güneş gibi tıpkı…

14- O kadar cömerttir ki, namaz teşehhüdü dışında "yoktur"  dediği görülmemiştir. Allah'ın birliğine şehadet için söylenen kelime-i şehadette bile farz olmasa, " yoktur "yerine" "var" diyecek kadar cömert…

15- Kökü temeli Allah'ın Resulü'ne (s.a.a) dayanır, mayası temiz mi temiz, yetişme tarzı mükemmel, huyu güzel mi güzel…

16- Değerli yükler insanların omuzlarına ağırlık edip de onları takatten düşürünce, o omuzlar o yükleri…

17- Bir söz söyleyecek olsa herkes can-u gönülden kabul eder, sözü süsüdür onun.

18- Onu tanımıyorsan, söyleyeyim; Fâtımâ'nın oğludur o! Allah'ın gönderdiği peygamberler onun ceddinde son bulmuştur.

19- Yüce Rahman, ezelden beri büyük ve izzetli kılmıştır onu, Allah'ın kalem'i , "Levh"a böylece yazmıştır bunu!

20- Bütün peygamberlerin faziletini toplasan, onun ceddinin fazileti yanında pek naçiz kalır; onun ceddinin ümmeti de, diğer ümmetlerden üstündür.

21- Onun bağış ve cömertliği bütün mahlûkatı kapsar; gaflet, sapma, açlık ve karanlıklar onun nuruyla dağılır gider.

22- Elleri rahmet bulutudur onun, herkese yağar, herkese yarar; lütuf yağdırır âdeta, yokluk yoktur onda…

23- Öfke ve şiddete yabancı bir yumuşak huyu vardır; sabır ve büyüklükle süslüdür kişiliği…

24- Sözünü tutmazlık etmez asla; varlığı pek mübarek, pek kutludur, evinin kapısı herkese açıktır onun.

25- Onları sevmek dinin kendisi, onlara düşman olmaksa küfürdür; onların dostluk ve yakınlığını kazanmak kurtuluşa ermektir.

26- Bütün fitne ve şerler, ancak onların sevgisiyle giderilebilir, iyilik ve bağışlar onunla bereketlenip artar.

27- Her sözün başında ve sonunda Allah'ın adından sonra onların adı gelir.

28- Takva ehli dersen, sultanları odur; yeryüzünün en iyileri sorulacak olsa, cevap, yine "onlar"dır.

29- Bağış ve cömertlikte eşi benzeri yoktur onların, yiğitlik ve mertlikte hiçbir kavim boy ölçüşemez onlarla.

30- Kıtlık zamanı gelince yağmur misali bereket indirirler, savaş sırasında er meydanlarının kükreyen arslanı kesilirler.

31- Kınanacak hiçbir şey bulunmaz onlarda; kişilikleri müstesna, karakterleri mükemmeldir, pek iyidirler, elleri yağmur misali bağışta bulunur herkese…

32- Yokluk-yoksulluk, ellerinden bağış yağmasını engellemez asla! Onlar için varlıklı veya yoksul olmak aynı şeydir.

33- Onun kendisinden veya atalarından iyilik görmemiş bir tek Allah'ın kulu var mıdır?!

34- Allah'ı tanıyan herkes bu büyük insanın atalarını da mutlaka tanır, insanlar din ve hidayeti bu büyük zâtın doğup büyüdüğü evde bulmuştur.

35-Kureyşliler bir sıkıntı anında sadece onların kapısını çalar, onlardan medet umarlar; yargıyı da ancak onların yargısı bilirler…

Ferezdak'ın bu güzel ve imamı hakkıyla tanıtan şiiri Hişam'ı yaralı bir hayvana çevirdi ve derhal Ferezdak'ın tutuklanıp hapsolunması için emir verdi.

İmam Zeynelabidin (es-Seccad) (a.s) Ferezdak'ın hapse girdiğini öğrenince ona bir miktar para gönderdi. İhlas sahibi Ferezdak bu parayı geri çevirerek imama şöyle bir mesaj gönderdi: "Ben o şiiri Allah ve peygamberi için söyledim. "İmam (a.s) onun ihlası ve doğruluğunu tasdik ettiler ve o parayı tekrar Ferezdak'a gönderip ona; Allah rızası için parayıi almasını ve ahiret ödülünün de mahfuz olduğunu bildirdiler ve ona şöyle denilmesini istediler: "Biz iyilik ve ihsan soyundanız, bağışladığımız bir şeyi geri almayız". Ferezdak gönderilen parayı aldılar ve bundan memnun oldular.