Eseriniz neyin esiri olduğunuzun delilidir

Bir hattatın yazdığı harf, harflerden oluşturduğu kelime ve kelimelerden yaptığı istif, onun hat sanatındaki maharetini ortaya koyduğu gibi onun ruh dünyasını da bir manada ele verir.
Mimar Sinan'ın eserlerinde görüldüğü gibi, dini ve askeri mimari alanında yer küreye damga vuran ve asırlardan beri neredeyse hiç pörsümeden ve bozulmadan dimdik, sapasağlam ayakta duran şah eserler, bu eserlere imza atan mimarın, kalfanın ve çalışanların ruh dünyalarındaki sadeliğin, berraklığın, aşk ve samimiyetin de göstergesidir.
Bir insanın eseri onun neyin esiri olduğu noktasında önemli ipuçları vermektedir.
"Üslubu beyan aynıyla insan" yani konuşma biçimi, söyleyiş tarzı insanın ta kendisidir ölçüsü de asırların tecrübesinin bir sonucu olsa gerek.
Son çeyrek asırda hemen hemen bütün şehirlerimizde boy gösteren çarpık yapılaşma, talan mantığı ve görülen her metrekare toprağa malik olma zihniyeti aslında yetişmekte olan nesillerin nasıl da maddeye ve hırslarına esir nesiller olduğunu göstermektedir.
Tek bir taşına dahi topyekûn bir acem mülkünün feda edilebileceği dillendirilen İstanbul her manada olduğu gibi mimaride de Türkiye'nin özeti ve vitrini durumunda olduğuna göre, merhum Yahya Kemal gibi bugün herhangi bir tepesinden İstanbul'u seyrederek bütün şehirlerimiz hakkında bir kanaat sahibi olmak mümkün.
İstanbul'u dikkatle seyrederek hem şehirlerimiz hakkında fikir edinebiliriz hem de son çeyrek asırdan beri özellikle yerel yönetimlerde söz sahibi olan zihniyetin derin aymazlığını ve asla doymazlığını rahatlıkla görebiliriz.
İstanbul'un yeşilinin nasıl katledildiğini, görüntüsünün ağlanacak boyutlarda nasıl berbat edildiğini anlamak için Çamlıca tepesine çıkıp çıplak gözle şöyle dört bir yanı seyretmek kâfidir.
Çeyrek asırdan beri İstanbul'u yöneten zihniyetin adı, vasfı ne olursa olsun rantçı bir zihniyet olduğu, şehirden ve şehircilikten asla anlamadığı ve aşırı derecede hırs düşkünü ve maddeperest olduğu aşikârdır ve belli beyandır.
Eylül ortalarında değerli kardeşim Yusuf Karaca ile birlikte Çamlıca tepesinden İstanbul'un dört bir tarafına göz atarken Hud Peygamberin kavmini eleştirirken söylediği ve Kur'an ayetleri ile bize aktarılan şu gerçekleri hatırlamıştık:
"Siz her yüksek tepede bir alamet bina dikip eğlenir misiniz?
Ve bir takım sağlam köşkler de ediniyorsunuz. San ki daimi kalacaksınız.
Ve şiddetle tutup yakaladığınız zaman zorbalar olarak şiddetle yakalamış oldunuz.
Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
Ve o zattan korkun ki bildiğiniz şeylerle size yardım etti.
Size davarlar ile ve oğullar ile yardım etti
Ve bağlar ile ve ırmaklar ile yardım etti.
Şüphe yok ki ben sizin üzerinize pek büyük bir günün azabından korkarım.
Dediler ki öğüt versen de vermesen de bizim için birdir."(Şuara: 122-136).
Nice on yıldan beri şehircilik üzerine çalışmış, saç-sakal ağartmış, dirsek çürütmüş ve mürekkep yalamış nice uzmanların uyarıları, kepçe, dozer ve vinç gürültüleri arasında sivrisinek sesi kadar bile duyulmadı ve duyulmuyor.
Son çeyrek asırda İstanbul'u yöneten yerel yöneticiler ile şehrin kodamanları, para babaları ele ele baş başa vermişler ve gördükleri her tepeye, her yeşil alana gök delenler dikmişler, dikmeye de devam ediyorlar ve herhalde Hud kavmi gibi daimi kalacakları zehabı ile günlerini gün ediyorlar.
Fakir-fukaranın ancak uzaklardan seyredebildiği, denizi ve adaları da perdelemek için Maltepe-kartal-Pendik sahillerine elli katlı, yüz katlı gökdelenlere ruhsat veren bir zihniyet şehirlerin dilinden ve ruhundan asla anlamayan rantçı ve maddeperest bir zihniyettir.
Eseriniz neyin esiri olduğunuzun çok açık bir göstergesidir.