Erdoğan, Ömer Muhtar ve işgalciler

"Esad gidici" diyor başbakan Erdoğan.
Peki kim gelici?
Daha demokrat, daha özgürlükçü, daha daha... biri...
Kime göre daha demokrat?
Tabiki ABD,İsrail ve Avrupalı müttefiklerine göre.
Bunların çıkarlarına hizmet edersen demokrat da olursun dünya lideri de...
Suriye'de izlediğimiz tiyatro kısa bir süre önce Libya'da sahnedeydi.
ABD ve müttefikleri İslam dünyasında adeta BOP turnesine çıkmış gibi... Uğradıkları ülkeyi yakıp yıkıyorlar.
Neyse biz gelelim yazı konumuz olan Libya'ya ve Başbakan Erdoğan'ın bu süreçte takındığı tavra.
Malum Kaddafi gitti yerine Mustafa Abdulcelil geldi.
Erdoğan "sevgili kardeşim" diyerek insan hakları ödülü aldığı Kaddafi'ye başdöndüren bir manevra ile cephe almış ve "ülkeni terk et ey zalim Kaddafi" mealinde bir çıkış yapmıştı
Erdoğan, bir ABD operasyonu olan bu ülkedeki isyan dalgasına tam destek verdi. (Operasyonda NATO şemsiyesi altında İtalya da başroldeydi).
İşi öylesine abarttı ki 1911 yılında ülkesinde başlayan İtalyan işgaline karşı direnerek destansı bir mücadele ortaya koyan ve asılarak şehit edilen Ömer Muhtar'ı bile isyancılarla, işgalcilerle aynı kefeye koydu.
O isyancılar ki tamamına yakını askeri kamplarda özel eğitimden geçirildikten sonra halkın içine salınan teröristlerdi.
Hey gidi Ömer Muhtar!
Nereden bilebilirdi ki 100 yıl sonra müslüman bir ülke lideri çıkacak ve kendisini son nefesine kadar mücadele ettiği işgalcilerle aynı safta gösterecekti.
Neyse biz yeniden Erdoğan'ın Ömer Muhtar yanılgısına dönelim.
Tarih 16 Eylül 2011...
Erdoğan kendisinin de (NATO'ya verdiği destekle) başrolde olduğu bir operasyonla tarumar edilen Libya'yı ziyaret etti.
Yer Misrata kenti.
Yanında emperyalist dünyanın Libya'nın yeni lideri olarak atadığı Mustafa Abdülcelil de var.
Misrata'dan başkent Bingazi'ye geçiliyor.
Burada bir konuşma yapan Erdoğan şu ifadeleri kullanıyor:
''Bugün bundan 80 sene önce büyük komutan, büyük özgürlük lideri, büyük istiklal kahramanı Ömer Muhtar'ın şehadet şerbetini içtiği gündür. Başta büyük şehit Ömer Muhtar olmak üzere Libya'nın bütün şehitlerini, özgürlük mücadelesinin şehitlerini rahmetle yad ediyorum. Ömer Muhtar'ın tarih yazan siz kahraman torunlarını da bütün yüreğimle selamlıyorum.''
Evet... Bu sözlerin karşısında inanın söyleyecek bir söz bulamıyorum.
Ömer Muhtar'ın kemikleri sızlamıştır heralde.İşgale karşı direnen bir mücahidi sen tut 100 yıl sonra yine işgalcilerle aynı safta göster...
Biz gelelim yeniden Erdoğan'ın konuşmasına.
Bu sefer UGK Başkanı Abdülcelil'e övgüler diziyor ve aynen şu ifadeleri kullanıyor:
"Saygın kişiliğiyle halkının mücadelesini birlik ve bütünlük içinde sürdürmesine önderlik eden Konsey Başkanı sayın Mustafa Abdülcelil kardeşimi tebrik ediyorum. Onunla birlikte yola çıkan tüm dava arkadaşlarını huzurunuzda tebrik ediyorum."
Buraya kadar Erdoğan'ın Bingazi'de yaptığı konuşmayı yazdık.
Söz şimdi Abdülcelil'de!
Erdoğan'ın konuşmasından sadece 1 ay sonra.
Bu sefer yer ülkenin diğer başkenti Trablusgarp.
Tarih 19 Ekim 2011.
İtalya'nın 100 yıl önceki Libya işgali kutlanıyor. (Libya o zaman Osmanlı toprağı).
Ülkesinin işgali münasebetiyle tertip edilen kutlamaya (!) katılan Abdülcelil şu konuşmayı yapıyor:
"İtalyan sömürgecilik yılları Libya için bir kalkınma dönemi oldu. İtalyan sömürgeciliği ülkemize yolları getirdi, bugün bile ayakta duran güzel binalar inşa etti. İtalyanlar, Libya halkına tarımsal kalkınmayı, adil yasaları ve adil yargılamaları armağan etti. İtalyan sömürgeciliğinin Libya'ya kazandırdıklarını tüm halkımız çok iyi biliyor. Kaddafi ise ülkemizin kalkınması için bir şey yapmadı."
Evet... Erdoğan'ın kardeşim dediği beyfendi, İtalyan işgalinin faziletlerini öve öve bitiremiyor. Ki o işgalde yüzbinlerce müslüman kardeşimiz alçakça katledilmişti. Tekrar edelim bu işgale karşı en büyük mücadeleyi Ömer Muhtar vermişti.
Şimdi... geldiğimiz noktada Erdoğan, Bu Abdülcelil ile Ömer Muhtar'ı ve işgalcileri aynı safta gösteriyor. Bu nasıl bir anlayıştır, nasıl bir ruh halidir anlayan beri gelsin.
Yazımızı Ömer Muhtar'ın kendisini idam eden İtalya sıkıyönetim mahkemesinde sorulan sorulara verdiği cevapla noktalayalım.
Soru: Libya'yı işgal edenlere karşı neden durmadan savaştın?
Cevap: Dinim ve vatanım için!
Soru: Senin hayatını bağışlarsak hayatının geri kalan yıllarını huzur ve barış içinde geçireceğine söz verebilir misin?
Cevap: Vallahi siz benim memleketimden çekip gidinceye kadar seninle ve senin güruhunla savaşmaktan bir an bile vazgeçmeyeceğim. Bu uğurda ölümse akıbet hoşgeldi, sefa geldi. İnsanın kalbindekini bilen Cenabı Hakka yemin ederim ki şu anda ellerim bağlı olmasaydı bu yaşlı ve bitkin halimle bile çıplak ellerimle seninle boğuşmaktan bir an bile tereddüt etmezdim.
Şimdi Erdoğan'ın tavrını bir de Ömer Muhtar'ın bu açıklamalarını temel alarak değerlendirmenizi tavsiye ediyorum. Bakalım ortaya nasıl bir tablo çıkacak!