Dolan heybeler boşalan hazineler

Dörtte üçü vergi olan akaryakıt fiyatlarına gün aşırı zam yapılması, devletin vergi kalemlerinin sürekli artırılması gösteriyor ki hazine darda ve hazine zorda.
İşin uzmanı olan arkadaşlar cari açığın Cumhuriyet tarihinin zirvesinde olduğunu açıklıyorlar.
Asgari ücret tespit komisyonu yeniden ayarlama yapmak için her ne zaman masaya otursa, telaffuz edilen ve gerçekleşen rakamlar komiğin de ötesinde, yoksulluk sınırının üçte bir oranında oluyor.
Emeklilerin maaşlarına yapılan zamlar da bundan farklı değil.
İşin reklam kısmına, propaganda kısmına gelince ilgili bakanlar, hükumet sözcüleri mangalda kül bırakmıyorlar, işlerin tıkırında, ekonominin yolunda olduğunu anlata anlata bitiremiyorlar ama mesele emekliye zamma, asgari ücrete zamma gelince "bir puan daha artırırsak falan ülkeler gibi oluruz" diye tehditler savuruyorlar.
Bütün bunlar gösteriyor ki mevcut iktidar uyguladığı ekonomi politikaları ile devletin hazinesini tamtakır kuru bakır haline getirmiştir, özelleştirme furyası ile devlete sürekli vergi geliri sağlayan "yumurtlayan tavukları" kesmiştir, ucube bir maden yasası ile çıkarılan madenlerde devletin payını yüzde ikiye düşürerek, adeta bu gelir musluğunu da kendi eliyle kapatmıştır, her sektördeki üretici sürekli zarar ettiği için devlete olan vergi borcunu ödeyemez hale getirilmiştir.
Bilerek-bilmeyerek, kendi akılları ile ya da aldatılarak on altı yıldan beri ülkeyi yönetenler devletin hazinesini boşaltmışlar, gelir kalemlerini yok ederek ellerine zamdan başka bir dal bırakmamışlardır.
Devletin hazinesinin tamtakır-kuru bakır haline getirilmesine karşılık on altı yılda kendi heybesini tıka-basa dolduran iktidar yandaşlarının sayıları arttıkça artmıştır.
Bu iktidarla sıfırdan başlayıp bugün sayılı iş adamları arasına katılan, sayılı basın patronları arasında yer alan, çok ünlü inşaat firmaları ve maden firmaları arasına katılan niceleri olmuştur.
Gelir dağılımındaki denge her geçen yıl bozulmuş, fakirle zengin arasındaki uçurum daha fazla derinleşmiş, zenginlerin sayısı arttıkça fakirlerin de hem sayıları artmış hem de yoksullukları derinleşmiş.
Ekonomi yönetiminde bu kadar çaresiz, bu kadar beceriksiz olan iktidarın dönüp de bir sefer olsun Haydar Hoca'nın kapısını çalmaması sizce de düşündürücü değil mi?
Ucundan-kulağından, kıyısından-köşesinden Milli Ekonomi Modeli'nden alıntılar ve çalıntılar yapan iktidar günü kurtarma telaşında ama modelin tamamına ve modelin sahibine sahip çıkmaya pek niyetli değil.
Taşıma su ile değirmen bu kadar dönüyor, koyma akılla ancak bu kadar yol alınıyor ve devletin hazinesi boşalırken birilerinin de heybeleri habire doluyor.
Bütün bunlar, fanatik derecede partizan olmayan herkesin görebildiği ama dillendiremediği gerçekler.