Dış politikada bozgun

Biz bu satırları kaleme alırken henüz imzalar atılmamıştı.

Ancak Avrupa Birliği'ne aday 10 ülkenin birliğe katılım anlaşmaları Atina'da imzalanmak üzereydi.

Siz bu yazıyı okurken Kıbrıs Rum yönetimi de, "Kıbrıs Cumhuriyeti" adı altında tüm adayı temsilen Avrupa Birliği'ne katılım anlaşmasını imzalamış olacak.

Yeni üyenin fiilen AB'ne katılımı 1 Mayıs 2004'te gerçekleşecek. Ancak hukuken iş bu günden bitmiş olacak. Rum lider Tassos Papadapulos, "Kıbrıs Rum Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı" sıfatıyla attığı imzanın şerefine kadeh kaldırırken, Dışişleri Bakanı Abdullah Gül, "kutlama sofrasına" dahil olacak.

Rum lider bununla da yetinmeyerek 18 Nisan'da adaya gidip KKTC muhalefet liderlerini toplayıp "Artık sizin Cumhurbaşkanınız Denktaş değil benim" diyecek.

Yani, Rum lider tüm Kıbrıs adasının Cumhurbaşkanı sıfatı ile KKTC'yi ve KKTC lideri Denktaş'ı by-pass ederek "işbirlikçi muhalefet liderlerini" muhatap alacak.

Böylece KKTC, hukuken tarihe karışmış olacak.Kimin sayesinde? "Rumların AB'ne üyeliği her şeyin sonu değil" diye teslimiyet bayrağı çeken Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'ün sayesinde.

Kimin sayesinde? Denktaş'ı uzlaşmazlıkla suçlayan ve Annan Planı'nı savunan Başbakan Erdoğan sayesinde.

Kimin sayesinde? Rumların AB'ne üyeliğini "savaş sebebi" sayan ama gereğini yapmayan Türkiye Cumhuriyeti devleti sayesinde. ABD'nin Irak politikasına, AB'nin Kıbrıs politikasına teslim olarak daha önce savaş sebebi saydığı konularda geri adım atarak Türkiye, devlet olarak tüm inandırıcılığını kaybediyor. Böylece Kuzey Irak'ta kukla Kürt Devleti, Kıbrıs'ta kukla Rum Devleti'ni fiilen tanıyarak kendi ulusal güvenliğini tehlike altına alıyor.

Türkiye'nin dış politikada ric'ati, ülke bütünlüğünü tehlike altına atacak bir bozguna dönüşüyor.