Dipsiz kuyular

"Beni dipsiz kuyularda merdivensiz bıraktın" diyerek sitem ediliyor bir Türk sanat müziği eserinde. Çoğunuz hatırlarsınız bu güzel eseri. Ne güzel ifade eder sevgilinin yaptığı zulmü, kendini Yusuf (a.s.)'a benzetir bir bakıma. İnsan karşılıksız sevince, bir de insafsızın birine düşünce böyle cümleler kurması kaçınılmazdır.Nereden aklına geldi, nereden duydun bu iç yakan sözleri? Tabii ki radyo istasyonlarında gezinirken rastladım, aman bir de sevindim yazı konusu olabilir diyerekten. İnsan kaderinde nelerin yazılı olduğunu bilemiyor, tahmin edemiyor. Bir gün bir kara sevdanın kuyularına düşeceğini, ayrılık ateşi ile yanıp kül olacağını, uçan kuştan, esen yelden haber soracağını nereden bilsin? Bilmiyorum siz de şahit oldunuz mu? Kara sevdalar insanı Allah'a yaklaştırıyor çünkü insan sevdiğinin hasreti ile tutuşup yanarken fesatlık düşünmeye, günah işlemeye fırsat kalmıyor. Leyla gibi ortalıkta dolaşan, hassas, hatır gönül sayan, neredeyse dünyadan elini eteğinin çekmiş biri oluyorsunuz.Zaten demezler mi insan insana aşık olduğunda aslında Allah'a aşık olmuştur, çünkü O (c.c.)  değil midir o güzel, o iyi insanı yaratan. Fuzuli ne de güzel anlatır bu geçişi.Mecnun Leyla'dan geçme faslına erişmiştir, çünkü gerçek aşka ermiştir, ama bu hale gelirken ne hallerden, ne halet-i ruhiyelerden geçmiştir. Kısacası "Mecnun ol da anla."Allah'ın yarattıkları arasında aşk, sevgi ve muhabbet de birer yaratıktır hiç şüphe yok. Gönlünde aşka, sevgiye, muhabbete bolca yer veren insanlar, işte onlardır alçak gönüllü olanlar, işte onlardır sır saklayanlar, işte onlardır cömert olanlar, sabredenler ve şükredenler.Evin gayet sakin bir köşesinde yazıyı tamamlıyoruz inşallah, insan olma serüvenimiz devam ediyor. Son nefes anına kadar öğrenmeye ve öğretmeye niyetliyiz. Allah'a emanet ediyoruz sizleri.