Devlet Bahçeli-Rahşan Hanım Koalisyonu...

Geçen hafta bu sütunlarda Devlet Bahçeli'nin Çin'den Maçin'den çıkan gür sesinin nedense Ankara'da pek de duyulmadığını yazmıştık. Bahçeli'nin, her ne kadar Ankara'da olmasa da Bursa yaylalarından seçim laflarını telaffuz etmesi koalisyon hükümetinin çatırdamasında katalizör görevi gördü. Ardından son günlerde klasikleşen ifadesiyle 'DSP'de yaşanan deprem' de politik arenayı cadı kazanına çevirdi. Ankara toz duman. Bir yandan peş peşe istifa eden bakanlar, milletvekilleri, saat başı değişen meclis aritmetiği, Hazine müsteşarlığı ve dışişleri bakanlığında öbeklenen görüşmeler maratonu, açıklanan seçim tarihleri, ortada fol ve yumurta yokken kendilerini darı ambarında gören muhalefet parti liderleri, bir günde üç defa ben 'başbakan olmak istiyorum' diyen ana muhalefet lideri, ilk seçimde barajın altında kalacağını fark eden AB sevdalıları...

Ankara'da bu hafta temmuz sıcağını geride bırakacak bir hararet, köprü trafiğini unutturacak bir yoğunluk vardı. İlk defa bir yazımın bayatlamasından bu kadar korkuyorum. Haber merkezleri hangi görüşmeye yetişeceklerini şaşırdılar. Çünkü herkes herkesle görüşüyor. İlk defa sesini mikrofonlardan duyduğumuz Hüsamettin Özkan, Kemal Derviş'le, İsmail Cem'le; Cem, Özkan'la, Derviş Ecevit'le, Cem Derviş'le. Bütün bu görüşmelere TOBB Başkanı Hisarcıklıoğlu ve TÜSİAD'da eklenince Ankara 'çarşamba pazarı'na döndü. Kimin kiminle ne görüştüğü birbirine karıştı.

Bu arada Ankara bürokrasinin de önemli ziyaretçileri vardı. Ankara ve İstanbul'da çeşitli görüşmeler yapan İMF heyeti. Bu curcunaya onlarda renk kattılar. Onlar çok gelip gittiklerinden misafir sayılmazlardı, zira siyasetin ve hükümetin işi başından aşkındı.

İzole başbakan ve partililerin öfkesi...

Ankara'daki bu sahnelerin yaşanmasında iki önemli isim başrolü oynadı. Devlet Bahçeli ve Rahşan Ecevit. Ülkenin başbakanını ipotek altına Rahşan Hanımın, DSP'de depreme yol açan tavırları öteden beri dolan DSP'lileri sonunda patlattı. Gölge başbakan sıfatıyla Ecevit'i izole eden Rahşan Hanım partilileri, milletvekillerini hatta başbakan yardımcısını da bu izole duvarlara toslatınca; Hüsamettin Özkan DSP'deki depremi tetikledi. DSPlilerin tepkisinden Rahşan Hanımla Hüsamettin Özkan arasındaki kavganın boyutu çıkıyor ortaya.

Ağaç tepesinden, bakanlık koltuğuna...

Rahşan Hanım, Özkan'a o kadar kızmış olacak ki Başkent Hastanesi başhekimi Mehmet Haberal'ın Özkan'a yakınlığından dolayı Bülent Beyi'in doktorlarını hatta tedavi gördüğü hastaneyi değiştirme kararı alıyor. Tüm bunlar hanımefendinin kızgınlığının boyutlarını gösterdi kamuoyuna. Zira Bülent Bey'in kızmaya dahi mecali kalmamış durumda. DSP'de yaşanan depremin ardından Rahşan Hanım'ın bilinen ve etkili konumunun parti içinde nerelere kadar vardığını da öğrenmiş olduk. Örneğin Rahşan Hanım'ın kendine yakın milletvekilleri ile ; Özkan'cıları izlettirmek amacıyla parti içinde istihbarat toplayan bir grup oluşturması gibi. Hatta bazı milletvekillerinin ağaç tepelerinde istihbarat amacıyla tırmandırdığı dahi yansıdı medyaya. Boşalan bakanlıklara da kiraz ağacına tırmanarak istihbarat yapan milletvekillerinin atanması son gelişmelerin en traji-komik boyutuydu.

Kandırmaca oyunu ya da koalisyondaki entrikacı kim?

Başbakanın bu curcuna içinde topladığı bakanlar kurulunda ve ardında yapılan liderler zirvesinde de hayli ilginç şeyler oldu. Kemal Derviş, Özkan'ın yerine getirilen Şükrü Sina Gürel'in, Derviş açıklama yaparken başbakanla konuşmasına sinirlenip azarlayarak 'sus' diyor, liderler zirvesinde Bahçeli Yılmaz'ı entrika yapmakla suçluyor. Tansiyonlar hayli yüksek. Bahçelinin, entrikacılıkla suçladığı Yılmaz'ın, entrikalarını yeni mi fark ettiği yoksa şimdiye kadar sabrettiği miydi?.. Yeni fark etmişse çok yazık, yoo çoktan biliyorduysa ona ne denir bilmiyorum.

Bahçeli, entrikaları çoktan fark etmiş olmalıydı. Zira İMF'ye verilen iyi niyet mektuplarının sadece ilk sayfaları Bahçeli'ye imzalatılıyor, kendisinin geriye kalan on altı sayfadan haberi olmuyordu. İyiniyet mektubu açıklandığında da Bahçeli mektubun on altı sayfalık içeriğinden haberi olmadığını söylüyordu liderler zirvesinde. Birileri Bahçeli'yi kandırıyordu, ya da Bahçeli istikrarın dayanılmaz cazibesine kapılarak bilerek kanıyordu, kanarmış gibi yapıyordu.

AB konusunda da bu 'kandırmaca oyunu' oynanıyordu her seferinde. Bahçeli'nin seçim manevrası da kendisini ve partisini kurtarmaya yönelik ümitsiz bir çabanın sonucu. MHP bir yandan AB sürecini hızlandırmak için gemi azıya almışken öte yandan kamuoyuna AB karşıtıymış imajı çizmeye çalışıyordu. AB sürecinin aksamaması için idam konusunda partisi dışında idamın kaldırılması halinde ortaklarına ses çıkarmayacağını ve durumu koalisyonu bozma sebebi yapmayacağını söyleyerek samimiyetsizliğin ve tutarsızlığın resmini çiziyordu.

Bahçeli'nin ümitsiz manevrası

Bu politikaları millettin yemeyeceğini anlayan MHP daha iki gün önce seçim 2004'ten önce olamaz derken, birden seçim tarihini attı ortaya. Toplumda yoğun şekilde artan AB karşıtı oyları toplama hevesine kapıldı, bir daha bırakın iktidar, meclis yüzü göremeyeceğini bildiği halde. Alemi kör, milleti sersem zannetmek buna denir herhalde.

Depremin başlangıcından bugüne kadar bir 'troyka'dır gidiyor. Anlaşılan bu troykanın temelleri yeni değil, öteden beri atılmış, hamuru karılmış. Bir bakın gelene, bir bakın.

Evet, Ankara'nın geçen haftaki manzarasından notlar bunlar. Daha yazacak çok şey var aslında. Malzeme bol yerimiz dar.

Türkiye ne kazanıyor bu cadı kazanına dönmüş siyasetten? Ülke menfaatinin önüne geçen şahsi ihtiraslar memleketi yiyip bitiriyor. Millet, kifayetsiz muhterislerin son danslarını izlemeye devam ediyor.