Amerika'nın imajı İsrail'in amacı

ABD, iyi veya kötü dünyaya bir imaj sunuyordu. İnsan haklarının ve hukukun üstünlüğünün korunmasına, güya öncülük ediyordu. Zaman zaman söyledikleri ile yaptıkları çelişse de, yine öncülüğü kimseye kaptırmıyordu. Gerçek bambaşka idi. Ama olsun, ABD için önemli olan gerçek değil, imaj idi. Bunu anlatmak için bir de slogan üretmişti: "Gerçek hiçbir şeydir, imaj ise her şeydir." Amerikalı düşünür Nathan Gardels'in dediği gibi "Amerika'nın 20. yüzyılda kazandığı en büyük savaş, imaj savaşı" olmuştu. Tabii olarak, bu savaş Pentagon'la değil, Hollywood ve medya ile kazanılmıştı.

Şimdi ise ABD'nin imajı yıkılıyor, gerçekler bütün çıplaklığıyla gün yüzüne çıkıyor. Artık mızrak çuvala sığmıyor. Kaderin cilvesine bakınız ki, ABD'nin imajını, ona bu imajı kazandıranlar, yani Yahudiler yıkıyor. İsrail'in Filistin'de yaptığı terörü destekleyen ABD, hangi imajı verirse versin, daha hiç kimseyi inandıramaz. Belki kendi kamuoyunu yanıltabilir. Fakat bütün dünya, özellikle de Ortadoğu ülkeleri, ABD'nin gerçek yüzünü, bir kere daha görmüştür. Bundan sonra ABD'nin vereceği imaj, sadece mizah konusu olabilir.

Devletler, tabiatı gereği kendi çıkarını korumak zorundadır. Eğer bir devlet, kendi çıkarını korumuyorsa, başka bir devletin güdümüne girmişse, onun yıkılması kaçınılmazdır. O, devlet süper güç olsa dahi, bu kural değişmez. Bu kuraldan hareketle, şunu söyleyebiliriz. İsrail, ABD'nin yalnız imajını değil, kendini de yakıyor. Aslında "ABD'nin imajı yıkılınca, her şeyi yıkılır" demek de mümkün.

Her neyse, biz ABD ve İsrail'in birlikteliğine ve bunun getireceği sonuçlara dönelim. İsviçre'de parlamento muhabirliği yapan Müslüman gazeteci Ahmet Huber, Körfez Savaşı sırasında kendisiyle yapılan bir ropörtajda şöyle diyordu: "Ben Müslüman Ahmet olarak söylüyorum. ABD, dünyada öncü rolünü kaybetti. Bugün iflas etmiş durumdadır. ABD, çökünce onun gangster ve soyguncusu, haydut devleti İsrail'de ardından çökecektir. Çünkü onu besleyen ABD'dir. Ahmet Huber'e göre, ABD'yi kullanarak, "Büyük İsrail" idealini gerçekleştirmeye çalışan İsrail, hem kendi sonunu, hem de ABD'ninkini hazırlıyor.

ABD içerisinde, bu durumu gören ve bundan rahatsız olan birçok insan var. Örneğin ABD başkanlık seçimleri için Demokrat Partiden aday adayı olan Lyndon LaRouche, bunlardan biridir. LaRouche, 11 Eylül saldırısından bir hafta sonra şöyle diyordu: "Bu terörü yapan katiyen ABD dışındaki güçler değildir. Başka ülkelerin insanları kullanılmış olabilir. Fakat bunu yapanlar ABD içindeki güçlerdir." ABD içindeki bu güçlerin, Yahudilerden başkası olmadığını LaRouche, herkesten çok iyi bildiği için ABD yönetimini şu sözlerle uyarıyordu: "Bu güçlerin hedefi ABD'yi savaşa sürülemek ve bir dünya savaşı çıkarmaktır. Bunun önlenmesi için Şaron'un durdurulması şarttır." LaRouche böyle söylerken Le Monde'de 60 entellektüel (ki bunların çoğu Yahudi ve içlerinde Fukuyama ve Huntington gibi ünlüler de vardı) Bush yönetimine savaş desteği veriyordu.

Evet, Yahudiler, ABD'yi içten kuşatmış durumdadır. AB üniversitelerindeki her 5 akademisyenden biri Yahudi. Senato üyelerinin yüzde 10'u, kongrenin yüzde 6'sı Yahudi. Merkez Bankası Başkanı, New York belediye başkanı Yahudi. Böyle olunca, yeri geldiğinde İsrail, ABD'ye de kafa tutuyor. Örneğin, Mısır'daki Amerikan diplomatik yerleşimini bombaladı. Uluslararası sularda Amerikan gemisine saldırıp 33 kişinin ölmesine ve 177 kişinin yaralanmasına sebep oldu. Hal böyleyken ABD, yine Birleşmiş Milletler'in İsrail aleyhine aldığı kararları veto etmekten vazgeçmedi. Yine her yıl İsaril'e yaptığı 6 milyar dolarlık yardımı yapmaya devam etti. Amerikalılar'ın "İsrail paramızı alırken, Amerika aç kalıyor" pankartlarıyla yaptıkları gösterilere rağmen, değişen hiçbir şey olmadı.

Halbuki ABD'nin ekonomik durumu hiç de iyi değildir. Onun için LaRouche, ABD yönetimine Ortadoğu'da barışın sağlanmasını ve Roosevelt usulünce ekonomik kalkınmaya geçilmesini, Yahudi lobisi de savaşı tavsiye ediyor. Yahudiler, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra ABD'nin liderliğe yükselmesini örnek gösteriyor ve habire savaşı telkin ediyor. Yahudilerin gösterdikleri örnek doğru, fakat dünyanın şartları çok değişti. Eğer ABD yönetimi, Yahudilerin telkinine kanarsa, akrep gibi kendi kendini sokacaktır. Yahudiler de pirince giderken, bulgurdan olacaktır. Tahminler böyle. Bakalım, zaman ne gösterecektir?