Aklın ucu

Söylenenlerle doğduk, söylenenlerle büyüdük, söylenenlerle öleceğiz, kimin itirazı var? "Aklın ucu değer hiçe / Yol ararım içten içe / Kainat uyur sessizce / Ben hep seni düşünürüm."İnsan kimi zaman bu dünyanın dışına çıkmak istiyor, çıkıyor da yalnız çizginin dışındakileri anlayabilmek ne mümkün. "Ya dışındasındır çemberin / Ya da içinde yer alacaksın." Öyle bir devran ki; akıl, sır ermez.Şöyle bir söz söylemişler; "İnsan doğar, insan yaşar ve insan ölür." İnsan kolayca illüzyon ve halüsinasyon görebilecekken, hatta duyabilecekken ve "Her gördüğünü Hızır bil" gibi bir söz de söylenmişken söyleyin gördüğümüze mi inanalım, aklettiğimize mi?Bu sorular akla ziyan verebilir, bu cümleyi de biz kurduk doğru mu? Yanlış mı? Birçok kereler aklını yitirmiş bir insan için bunları söylemek hem zor ve hem de gerekli. "Bir saat tefekkür bir yıl nafile ibadetten hayırlıdır" diyen bizim Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.) değil mi? Allah'ı ve Resûlullah'ı (s.a.v.) anmak, zikretmek gerçekten birçok dertlere devadır. İşte bu bir hakikattir, bu hakikati kim inkar edebilir?"Marifete eren marifete ermemiş gibidir" ya da bazı dervişlerin ilk halleri son hallerinin bir görüntüsü olabilir ya da nihayet bidayettedir gibi sözler de varken söyleyin aklımızı kim kurtaracak? Aşk serhoşu olmak: "Gözüm ki kane boyandı, şerabı neyleyeyim / Ciğer ki odlara yandı kebabı neyleyeyim." Bu beyitten sonra taşlanmış şeytanın şerrinden tekrar Allah'a sığınalım. Bizleri Yaratan'a sığınıyorum ve huzur buluyorum. Huzurda aklın olması ya da olmaması o kadar önemli değil. Önemli olan anmak, hatırlamak ve huzurda olmaktır.Hz. Mevlana, "Allah'ın varlık ve birliğini bilmek nedir?" diye soranlara, "Kendini Ehad'ın (Bir olan Allah'ın) huzurunda yakmak, yok etmektir" diyerek bu hali ifade ederdi. Bu yakmak ve yok etmenin ne demek olduğunu da zamanla öğreneceğiz inşaallah.