9'uncu Kalkınma Planı hazırlıkları kapsamında oluşturulan Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu'nun çalışmaları Türkiye'de yoksulun profilini de ortaya çıkardı 9'uncu Kalkınma Planı hazırlıkları kapsamında oluşturulan Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu'nun çalışmaları Türkiye'de yoksulun profilini de ortaya çıkardı. Buna göre, Türkiye'deki yoksulluk en yüksek orana, kırda yaşayanlar, kadınlar, okur yazar olmayanlar, ataerkil veya geniş aileler arasında çıkıyor. DPT'nin çalışmalarını yürüttüğü Dokuzuncu Kalkınma Planı hazırlıkları kapsamında oluşturulan Gelir Dağılımı ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonunun 30 Martta son halini alacak olan raporunda Türkiye'deki yoksulluğun kriterlerine ilişkin verilere yer verildi. Yoksulluğun özellikle çok çocuklu haneler, eğitim seviyesi düşükler, yevmiyeliler, işsizler, kendi hesabına çalışanlar, ücretsiz aile işçileri ile tarım ve inşaat sökerlerinde çalışanlar arasında yaygın olduğu belirlendi.3 alanda yoksulluk artıyor2002-2004 yıllarına ilişkin veriler dikkate alınarak hazırlanan rapora göre, yerleşim yerlerine göre Türkiye'de en yüksek yoksulluk kırsal kesimde yaşayanlar arasında gözleniyor. 2002 yılında yüzde 35.5 olarak hesaplanan Kırsal kesimde yaşayanlar arasındaki yoksulluk oranı 2003 yılında yüzde 37.1'e, 2004 yılında ise yüzde 40'a ulaştı. Eğitim durumuna göre de en yüksek yoksulluk okuryazar olmayanlar arasında yaşanıyor. 2002 yılında yüzde 41.1 oranında bulunan okur-yazar olmayanlar arasındaki yoksulluk oranı 2003 yılında yüzde 42.4, 2004 yılında ise yüzde 45.1 düzeyine çıktı.İktisadi faaliyet koluna göre en yüksek yoksulluğun yaşandığı tarım sektöründe 2002 yılında yüzde 36.4 düzeyinde bulunan yoksulluk oranı 2003 yılında yüzde 39.9'a, 2004 yılında ise yüzde 40.9'a çıktı.Kadınlar arasındaki yoksulluk geriliyorCinsiyet kriterine göre yoksulluğun en yaygın olduğu kesim ise kadınlar. 2002 yılında yüzde 27.2 olarak hesaplanan kadınlar arasındaki yoksulluk oranı 2003 yılında yüzde 28.3'e çıktıktan sonra 2004 yılında yüzde 26'ya düştü. Aile kompozisyonuna göre ise yoksulluk en fazla büyük aileleri tehdit ediyor. Ataerkil veya geniş aileler arasında 2002 yılında yüzde 34.3 olarak hesaplanan yoksulluk oranı2003 yılında yüzde 32.7, 2004 yılında ise yüzde 32 oldu. İşteki duruma göre en yüksek yoksulluk ise yevmiyelilerde gözleniyor. 2002 yılında yüzde 45 düzeyinde bulunan yevmiyeliler arasındaki yoksulluk oranı 2003 yılında yüzde 43.1'e, 2004 yılında ise yüzde 37.5'e düştü.En düşük yoksulluk oranı işverenlere aitKır ve kent yoksulluk oranlarının oldukça farklı olduğu belirtilen raporda, 2004 yılı rakamlarına göre kentte gıda ve gıda dışı harcamaları içeren yoksulluk oranı yüzde 16.57'yken kırda bu rakam yüzde 39.97'ye çıktı. Kırsalalanda istihdam faaliyetlerinin kısıtlı olması ve ailelerin çok çocuklu olması bu durumun en önemli nedenleri olarak gösterildi. İktisadi faaliyet açısından yoksulluğun en yaygın olduğu kesimin tarımda çalışanlar olduğu belirtilen raporda şu görüşlere yer verildi: "Tarımın kırsal alanda yaygın olduğu düşünüldüğünde bu durum şaşırtıcı değildir. Bunun yanı sıra işteki durum itibariyle en yoksul kesimler yevmiyeli çalışanlardır. Söz konusu çalışma biçimi ülkemizde en fazla tarım ve inşaat sektörlerinde yaygındır. İşteki durum itibariyle en düşük yoksulluk oranı yüzde 6.94'le işverenlere aittir. Yoksulluk büyük hanehalklarında küçük hanehalklarına göre daha yüksektir. Hiç çocuğu olmayan ya da sadece bir tane çocuğu olan hanehalklarının yoksulluk oranı ortalamanın çok altındadır. Eğitim seviyesi arttıkça yoksulluğun azaldığı görülmektedir. 2004 yılı rakamlarına göre okur yazar olmayan fertlerde yüzde 45.11 olan yoksulluk oranı yüksekokul mezunlarında yüzde 1.33'e düşmektedir."
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.