Türkiye nereye gidiyor?

Bu yazıyı yazmaya başlamamdan birkaç saat önce büyük bir Avrupalı finans grubunda çalışan, İtalya'da yerleşik, Türk-İtalyan bir dostum aradı ve aynen şu soruyu sordu: "Bu sabah Türk gazetelerine internet üzerinden göz attım ve çelişki içinde kaldım.... Bir tarafta 'Derin Devlet yok edilmeli diyen Başbakan, diğer tarafta 'Dik cinayeti ile yerleşik bir şebekeyi ilişkilendiren köşe yazarları, hepsinden önemlisi artan eylemler. Algıladığım kadarıyla sorun sadece siyasi odaklı da değil, ekonomik tezler de çelişiyor. Bazı yazarlar Türkiye'nin artık geri dönülemez şekilde ilerlediğini söylerken,bazıları da büyük bir kırılma öncesindeki sessizliğin-tepkisizliğin olduğunu söylüyorlar. Bildiğin gibi benim çalıştığım gurup için Türkiye önemli bir portföy, açıkçası sormak istiyorum Sence Türkiye nereye gidiyor?.." Sevgili dostlar, arkadaşıma verdiğim cevabı başlıklar halinde aynen sizlere de aktarmak istiyorum. 1- Türkiye ekonomik olarak, geri dönülmez iyi bir yolda: Bu teze kesinlikle katılmıyorum. 2002 yılının sonundan itibaren 'dünyadaki bütün gelişmekte olan piyasalar' Türkiye'den fazla büyüdükleri gibi makro dengeleri bizden çok daha iyi konumda. En basit örnek: 2006 Mart başından beri Türkiye'de finansal göstergeler bozulma kanalı içinde, oysa oluşan bir aylık bir kırılma sonrası Dünya piyasalarındaki dört yıllık yükseliş trendi devam ediyor. Geldiğiz noktada Cumhuriyet tarihinin rekor iç-dış borç ve cari açık rakamları ile karşı karşıyayız. İşin daha vahim tarafı ise 'son dört yılda elimizde avucumuzda ne varsa sattık', Cumhuriyet tarihimizin bütün birikimleri 'elden çıktı'... 2- Finansal değişim, makroekonomik bozulma ve sosyolojik çatlak: Bir ülkede özellikle Türkiye gibi sonuçların 'sıcak para sokularak' değiştirilebildiği ülkelerde 'finansal göstergelerin' yani sonuçların 'değiştirilmesi' makro dengeleri ve sosyolojik yapıyı değiştirmez. Tam tersi 'finansal çark' dışında kalan büyük kitle 'kendini dışlanmış' hisseder ve 'çaresiz kaldığını hisseden' sokak ısınmaya başlar... Böyle bir ortamda 'orta kesim' uçlara kaymaya başlar. 3- Türkiye'de son dönemde meydana gelen olaylar iddia edildiği gibi 'organize güçler' tarafından mı yapılıyor: Bu teze kesinlikle katılmıyorum. Bunu söylemek 'kolaya kaçmak, olanı analiz etmeden, kestirip atmak'... Sevgili dostlar, bana göre bu tespiti yapanlar çok önemli bir gerçeği gözden kaçırıyorlar; 1999-2006 arasında Türk halkı yani bizler 'normal bir insanın' kolay kaldıramayacağı bir süreç geçirdik. İlk önce 'çok ağır bir ekonomik' kriz ardından 'Kemal Derviş'in gelişiyle IMF ve AB baskısı altında 'sosyal çatlak' yaratabilecek uygulamalar, AB'nin reform isteğiyle 'Türk halkının moral yapısını yaralayan' istekler ve sonuçta ortada ne girilmiş-ilerlenmiş bir AB ne de makroekonomik bir değişim... Geldiğimiz nokta çok açık; kendini hakarete uğramış hisseden, varlıkları özelleştirme adı altında transfer edilmiş ve ekonomik çark dışında 'ezimişliği' artan bir toplumda hızlanan 'sosyal bozulma' ve uçlara kayan 'orta sınıf'. Sonuç: Bir ülke, bütçesinin yarısını 'faiz' adı altında 'yurtiçi ve yurtdışı' odaklara aktarıyorsa, o ülkede finans piyasaları 'büyük rant yaratıyor' ama halkın yüzde 99'u bu çark dışında ise, özelleştirme adı altında varlıklarının 'satıldığına' üzülerek bakıyorsa, Gümrük Birliği ve yabancılara satılan bankaların kredi vermemesi gibi gerçekler küçük-orta ölçekli işletmeleri hızla yok edip insanları 'işsiz' olarak sokağa bırakıyorsa, bu süreç sonunda 'toplumda uç değerler kabul görüyor ve sosyal bozulma hızlanıyorsa'; 'Her şeyi derin organizasyonlar yapıyor' diyeceğinize dönün de yukarıda anlattığım gelişmeleri sorgulayın. Yiğit Bulut