Sivri sinekler karanlıkta çökerler

Aydınlık ortamlarda onlar hep ortadan kaybolurlar, sevdikleri ve faaliyette bulundukları ortamlar daima karanlık ortamlardır.

Sivri sinekler özellikle insanların üstüne karanlıkta çökerler.

Rivayet o ki tıp dünyası lokal anesteziyi sivri sineklerden öğrenmiştir.

Karanlıkta kan çekmek için sessizce çöktüğü bölgeye bir öpücük kondurur ki, o öpücük o noktanın uyuşturulması anlamına gelmektedir.

Lokal anestezi işlemi bittikten sonra iğnesini saplayıp kan çekmeye, av olarak seçtiği canlının kanını hortumlamaya başladıktan sonra, seçilen kurban 'ne oluyor' anlamında hareketlere başladığında iş bitmiş, iş işten geçmiş olur.

Sivri sinekler karanlığı çok severler, çünkü karanlıkta çökerler kanını hortumlayacakları canlının ve organın üstüne.

Tıp dünyası lokal anesteziyi sivrilerden öğrenmiştir de acaba, insanların emeğini, alın terini, yetimin-yoksulun hakkını hortumlayan insan sivrileri ya da sivri insanlar, onların bu karanlıkta çökme formülünden yararlanmışlar mıdır?

Dikkate ve araştırmaya değmez mi?

Başkalarının hakkına-hukukuna, emeğine ve alın terine çökmeyi adet haline, alışkanlık haline getirmiş olan sivri sinek tabiatlı ve tinetli insanlar da hep karanlıktan hoşlanırlar, aydınlıktan ve şeffaflıktan nefret ederler.

Güneş doğarsa, lamba yanarsa, şeffaf bir ortam sağlanırsa sessizce ve gizlice bağladıkları hortumlar ortaya çıkacak, doldurmuş oldukları çuvallar ve heybeler orta yere serilecektir.

Sivri sinek tabiatlı tipler tıpkı sivri sinekler gibi karanlığı severler ve yetimin-yoksulun elindekine, evindekine ve sofrasındaki lokmaya karanlıkta çökerler.

Toplumun hangi kesiminden olurlarsa olsunlar, hortumculuğu meslek edinmiş olan tipler, ışıktan, aydınlıktan ve şeffaflıktan daima nefret ederler.

Millete ve devlete ait olan hazinelerin, yer altı ve yer üstü kaynaklarının nasıl da ustaca hortumlandığını öğrendikçe, 'içimizde ne kadar da sivri sinek tabiatlı insan varmış' demekten kendimizi alamıyoruz.