Ölümlüyüm?

Ölümlüyüm, ölümlüsün, ölümlü, ölümlüyüz, ölümlüsünüz, ölümlüler? İnsanın inanası gelmiyor ancak bir gün toprak olacağız. Dar ve karanlık kabre gireceğiz.Günler su gibi akıp gidiyor, bir gün bir de bakacağız ki; son nefesimiz gelip çatmış. İnşallah son nefes bizim kurtuluşumuz olur. Mümin olan kişi bu dünyada bir çok zorluklarla karşı karşıya geliyor. Olaylar yaşadıkça kendi hatalarını, günahlarını fark ediyor ve tevbe ediyor. Mümin her tevbe edişte Allah'a biraz daha yaklaşıyor. Öyle oluyor ki kendi ölüm gününü bir düğün günü gibi algılamaya başlıyor. Yani hayat insanı bazen bu kadar yorabiliyor.Ölüm mümin için Allah'a kavuşmak için üzerinden geçilmesi gereken bir köprü gibi. Önemli olan bu köprüden iman ile göçebilmek. Dosdoğru olmak için Allah'ın takva ehli kulları ile bir beraber olmamız gerekli.Şeytan aleyhillane son nefeste de bizi rahat bırakmayacak, elindeki bir bardak irini su gibi gösterip o hararetli anımızda "Bana imanını ver sana bu suyu vereyim" diyecekmiş. Dünyada yaşarken bir insan-ı kamile gönül bağlayan, onun yardımları ile nefsini terbiyeye gayret sarf edenler o son nefes anında kendisine uyulan kamil insanı yanlarında bulacaklarmış. O nur yüzü görmenin verdiği ferahlıkla şeytanın iğvasından kurtulup iman ile son nefeslerini vereceklermiş.Ölüm ötesi hakkında bize haber verilenler ölümü bizlere güzel göstermeye yetiyor da artıyor. İman edenler ve salih amel işleyenler, takva ehli olanlar cennetle müjdeleniyor. Bu nedenle bazı zamanlar var ki mümin kendini cennete çok yakın hissediyor. Allah-ü Teala kulunun zannı üzere olduğunu belirtiyor, o zaman bizler hep iyi zanlarda bulunalım, Allah'ın (cc) bizleri affedeceğini, Gafur ve Rahim olduğunu, Gaffar-ul Zünub, Settar-ul Uyub olduğunu düşünelim. Ahretimiz hakkında hep güzellikler hayal edelim. Sevgili okuyucular, bu gün de ırmağımız bu düşünceleri getirdi, Allah cümlemize güzel günler göstersin, baş esenliği ve gönül şenliği versin.