"O, her şeye gücü yetendir"

Allah neler kadir.

O her şeye kadir.

Kur'an bu ilahî hakikati çok yerde adeta haykırırcasına dile getirir.

Kur'an'ın kalbi olan "Yasîn Suresi" bu hakikati ifade eden ayetle biter.

Orada ifade edildiği gibi, Allah'ın eşyaya hükümranlığı sadece "ol" demekten ibarettir.

Bir başka söze hacet kalmadan o da "oluverir."

O'nun emri, bir şeyi dileyince ona sadece "Ol!" demektir. O da hemen oluverir.

"O halde her şeyin mülkü ve tasarrufu (hükümranlığı) elinde bulunan Allah'ın şanı ne yücedir. Siz de yalnız O'na döndürüleceksiniz." (Yâsîn, 36/82-83)

Dün Asya'da meydana gelen, son yüzyılın afeti, birkaç sene önce Türkiye'de olmuştu.

Belki aynı dehşette değildi, ama o da on binlerce cana mal olmuştu.

17 Ağustos depreminden bir sene önce de, bizzat benim de iliğime kadar yaşadığım bir Beşköy afeti olmuştu.

Zarar-ziyan açısından eşit olmasa da, sahne aynıdır.

Dekor aynıdır, oyuncular aynıdır. Senarist, yönetmen, tasarımcı, uygulayıcı hep aynıdır.

Koca bir muşamba dekor ve koskoca bir yalan dünya.

Ne güzel demişti merhum Necip Fazıl;

Bu nasıl bir dünya hikayesi zor

Mekanı bir satıh zamanı vehim

Bütün bir kainat muşamba dekor

Bütün bir insanlık yalana teslim.

Nasıl böyle bir koca yalan her şeyimizle teslim olabiliyoruz.

Öyle bir teslim oluş ki, yaratıcıyı unutarak.

Gerçek olan "varı", hayal olan yalana tercih ederek.

Nasıl yalan olmasın ki, beş dakika, hatta daha da kısa zamanda, o çok şey kabul ettiğimiz "şeyler" yok oluyor.

Birkaç saniyede yokluğa karışan şeyi nasıl varlık diye kabul edebiliriz.

Kabul etmek şöyle dursun, o şeyle övünürüz, böbürleniriz. Havalara gireriz.

Daha da ilerisi, mülkün gerçek sahibine kafa tutarız.

Bu nasıl bir gaflet halidir?

İnsanların, o dehşet anındaki hali Allah'ın Kur'an'da 1400 sene önce ifade ettiği, tasvir ettiği, temsil ettiği halden farklı mıydı?;

"Ey insanlar! Rabbinizden sakının; doğrusu kıyamet gününün sarsıntısı büyük şeydir.

Kıyameti gören her emzikli kadın emzirdiğini unutur, her hamile kadın çocuğunu düşürür. İnsanlar sarhoş gibi görürsün, oysa sarhoş değildirler, fakat bu sadece Allah'ın azabının çetin olmasındandır." (Hac, 22/1-2)

Nasıl da örtüşüyor dünkü hal ile 1400 sene önceki misallendirme.

"İnsanları sarhoş olmadıkları halde, sarhoş gibi görmek" bire bir örtüşüyor.

Allah'ın ifade ettiği kıyamet sahnesidir de, meydana gelen afet de bir kıyamet maketinden farklı mıdır?

Allah bu gerçeğe rağmen hala ayıkmayanları da uyarıyor.

"İnsanlardan bazıları Allah hakkında bir bilgisi olmadığı halde tartışır da her azılı şeytanın ardına düşer." (Hac, 22/3).

"Ayette geçen 'azılı şeytan', malına mülküne güvenip şımaran, Allah'a başkaldırıp isyan eden bir takım zenginlerdir" diyen İslam alimleri de bugünü tarif etmiyor mu sizce?

Afetlerden ibret almak, mülkün sahibini hatırlayıp, varsa hatalarımız tevbe ve istiğfar etmektir bize düşen.

Büyük bir afet sonrası Allah'ı hesaba çeken bir soysuzu hala unutamıyorum.

İki idrar yolunun ve bir damla pis suyun mamulü züppe, öyle küstah bir yazı yazmıştı ki...

Afet doğa olayı değil, Allah'ın "ol" emrinin "oluvermesidir."

Herhalükarda öleceğine iman eden için ölüm şekli değil, ölüm halidir önemli olan.

Allah sonumuzu hayretsin!