Kur’an-ı Kerim’de Ehl-i Beyt-IV

Müfessirler İnsan Sûresi'nde geçen ayetlerin tamamının Hz. Fâtıma (a.s.), Hz. Ali (a.s.), Hz. Hasan (a.s.) ve Hüseyin (a.s.) hakkında nâzil olduğunda ittifak etmişlerdir. Vahidî "Basit" kitabında, Ebu İshak-ı Sa'lebi kendi tefsirinde, bu ayetlerin sadece bu kişiler hakkında olduğunu belirtmişlerdir. (Bkz. ayrıca, Zemahşerî, Tefsir-ü Keşşaf, c.4, s.670; Sünni Vahidî, Esbabu'n-Nüzûl, s.251; Sünni İsmail Hakkı, Ruhü'l-Beyan, c.10, s.268).

Tathir Ayeti: "Ey Ehl-i Beyt! Allah sizden her çeşit pisliği, suçu gidermek ve sizi tertemiz bir hâle getirmek diler." (Ahzab, 33).

Kesin delillerle sabittir ki, haklarında bu ayetin indiği Ehl-i Beyt'ten maksat, "Âl-i Abâ" olarak bilinen 5 kişidir. Hz. Fâtıma (a.s.), Hz. Ali (a.s.), Hz. Hasan (a.s.), Hz. Hüseyin (a.s.) ve Resûlullah (s.a.v.) Efendimizdir. 

Ebi'l-Humraî'den, şöyle rivayet edilmektedir: "Resûlullah (s.a.v.) altı ay devamlı olarak Fâtıma'nın (a.s.) kapısına gelip şöyle buyurduğunu kendim, duydum. Buyurdu ki: Ey Ehl-i Beyt! Allah ancak sizden her türlü pisliği gidermek ve sizleri tertemiz bir şekilde kılmak ister." (Heysemî, Mecmâü'z-Zevâid, s.121).

Sünni Celaluddin-i Suyûtî Ed-Durrü'l-Mensur adlı kitabında bu ayetin tefsirinde, ayette geçen Ehl-i Beyt'ten maksadın belirttiğimiz beş kişi olduğunu rivayet etmektedir. 

Sünni Taberî, eserinde Ebi Said el-Hudri'den rivayet etmektedir ki:  "Resûlullah (s.a.v.) Fâtıma'yı (a.s.) Ali (a.s.) ile evlendirdikten kırk sabah sonra Ali (a.s.)'ın kapısına gelip şöyle buyurdu: Selam sizlere ey Ehl-i Beyt! Allah'ın rahmeti ve bereketi üzerinize olsun. Ey Ehl-i Beyt! Allah ancak sizden her türlü pisliği gidermek ve sizleri tertemiz bir şekilde kılmak ister." (Et-Taberî, Zehâirü'l-Ukba, s.169).

Sünni İmam Ahmed bin Hanbel, Müsned'inde (6. cüz, sy. 323) Ümmü Seleme'den şu nakli yapmaktadır: "Peygamber, Fâtıma'ya (a.s.), 'Eşin Ali ile çocukların Hasan ve Hüseyin'i yanıma getir' diye buyurdu. Fâtıma (a.s.) da onları alıp Peygamberin huzuruna getirdi. Sonra da hepsinin üzerine Fedekî cübbesini örttü. Daha sonra Peygamber mübarek ellerini onların üzerine koyarak şöyle buyurdu: Allah'ım! Bunlar Muhammed'in Ehl-i Beyt'idir. Rahmet ve bereketin Muhammed'e ve Ehl-i Beyt'ine olsun. Şüphesiz ki Sen Hamîd ve Mecîd'sin." 

Ümmü Seleme diyor ki, "Ben cübbeyi elimle kenara iterek altına girmek istedim. Ama Peygamber elimi iterek, 'Sen hayır üzeresin' buyurdu." 

(devam edecek…)