Kendi düşen ağlamaz!

Atalarımızın her söylediği sözde bir değil binler manalar gizlidir. Hem bu sözler bir anda keyfe keder söylenmiş sözler değildir. Uzun çabaların, engin tecrübelerin, süzülüp gelen duyguların ve düşüncelerin ürünüdür. Onlar hiçbir zaman laf olsun torba dolsun kabilinden sözler sarf etmezler. Onların sözleri, kökü mazide olup, dalları ve meyveleri gelecek nesillere gıda vermek durumundadır. Bu makalemizde yine atalarımızın derin mana içeren bir sözünü başlık alarak bu kapıdan girerek nasibimizce bir şeyler yazalım istedik. "Kendi düşen ağlamaz"  şeklinde dile getirilen atasözü;  bir konuda hata yapmaya başlayan kimseye,  yapılan nasihatlerin sonunda,  son bir uyarı niteliği taşır. Daha etkili olması için?Önce kendi nefsimizi kontrol ettiğimizde, sonra da etrafımıza ibret nazarıyla baktığımızda, kendi ellerimizle düştüğümüz hatalar o kadar çok ki, sıralamaya kalkışsak belki de sayfalar yetmez. Rahmetli Celal Mısır hocamızla bir sohbetimiz olmuştu. Kendilerine insanların neden nasihatlere kulak tıkadığını, başkalarının uyarılarını neden dikkate almadığını sormuştum. O da bana "insanların bu hâlinin nefsi hastalıklarından kaynaklandığını, benlik duygusunun o vücut iklimini ele geçirdiğini, kendi fikrini ve davranışını bu sayede doğru kabul ettiğini, dolayısıyla bazen gözünün önünü bile göremeyecek kadar basiretinin tıkandığını" söylemişti. "Bu tip insanlara nasihatten çok musibetin daha etkili olacağını" da söylemişti. Yine bundan dolayıdır ki büyükler "bir musibet bin nasihatten iyidir" demişlerdir. Sohbetine devamla Rahmetli Celal Hocam; insanların musibetle ayıkma şansının daha yüksekliğini de şu ifade ile dile getirmişti: "İnsana önünde çukur olduğunu defalarca anlatırsınız. Adam pek itibar etmez. Ama bahsedilen çukura kendi ayaklarıyla düşünce başını gözünü kırınca artık o çukurun varlığına hakkal yakın inanır. Artık o çukur hakkında ona nasihate gerek kalmaz." Hâlbuki insanoğlu kendine yapılan nasihatlere kulak verse, nefsanî çukurlardan uzak dursa, belki de hem bela ve musibetlerden korunacak, hem de kendi hatalarıyla çukurlara düşmeyecek; böylece kendini tehlikeye atmamış olacaktır?