Hz. Ali Yemen’de

Resulüllah, Halid b. Velid'i Hemdan kabilesini İslam'a davet etmesi için bir grup sahabeyle beraber Yemen'e gönderdi. Halid ve yanındakiler 6 ay orada kaldılar ancak bir başarı sağlayamadılar.

Halid Hemdan kabilesinin kendisine olumlu karşılık vermediğini Resulüllah'a bildirdi.

Bunun üzerine Hz. Peygamber, Ali b. Ebi Tâlib'i Yemen'e gönderdi. Halid'i Medine'ye göndermesini ve kendisinin onun yerinde kalmasını emretti. Halid'le beraber Yemen'e gönderilenlerden istediği kişileri de beraberinde bekletmesini istedi.

Halid b. Velid'le Yemen'e giden, sonra da Hz. Ali'nin yanında kalan Bera b. Azib'in şöyle dediği rivayet edilir:

"Halid'le beraber Yemen'e gidenler arasındaydım, altı ay boyunca orada kalıp, onları İslam'a davet ettik. Fakat bize olumlu cevap vermediler. Sonra Resulüllah Efendimiz, Ali'yi gönderdi, Halid'i geri göndermesini ve onun yerinde Yemen'de kalmasını emretti.

Bu defa Yemenlilere doğru yaklaştığımız zaman bizi karşılamaya çıktılar. Ali, orada bize namaz kıldırdı. Sonra bizi tek saf halinde dizdi. Bizim önümüze geçti. Ve onlara Resulüllah'ın kendilerini İslam'a davet eden mektubunu okudu.

Bunun üzerine Hemdanlılar'ın tamamı Müslüman oldu. Ali, Resulüllah'a bu haberi iletti. Resulüllah bu haberi alınca secdeye kapandı. Sonra başını kaldırarak şöyle buyurdu: Hemdan'a selam olsun."

Rivayet edildiğine göre; Resulüllah Efendimiz başka bir görev için Hz. Ali'yi bir kez daha Yemen'e gönderdi. Ve Mezhac kabilesini İslam'a davet etmesini istedi.

Hz. Ali'nin yanında 300 atlı vardı. Resulüllah sancağı O'na verdi. Kendi eliyle sarığını sardı. Kendisiyle savaşmaya kalkışmadıkları sürece onlarla savaşmamasını tavsiye etti.

Hz. Ali Mezhac bölgesine gelince onları İslam'a davet etti. Mezhaclılar Müslüman olmaya yanaşmadılar. Hz. Ali'nin çağrısına taş ve ok fırlatarak karşılık verdiler.

Bunun üzerine Hz. Ali, onlara karşı saldırıya geçti ve yirmi kişiyi öldürdü. Bunun soncunda safları parçalandı, bozguna uğrayıp, kaçtılar. Hz. Ali peşlerine düşmedi. Onları bir kez daha İslam'a davet etti. Bu sefer çağrıyı olumlu karşıladılar.

Reislerinden birkaçı Müslüman oldu ve şöyle dediler: "Biz kavmimizden geride kalanları temsil ediyoruz. Bu da bizim zekâtımızdır. Allah'ın hakkını al."

Hz. Ali şöyle diyor:

"Resulüllah, Beni Yemen'e gönderdiği zaman şöyle dedim, 'Ya Resulallah! Beni bunlara gönderiyorsun ama Benim yaşım henüz çok genç ve yargılamayı nasıl yapacağını bilmiyorum.'

Bunun üzerine Peygamberimiz elini Benim göğsümün üzerine koyarak şöyle buyurdu: "Allah'ım! O'nun dilini doğruluk üzerine sabit kıl. Ve kalbini doğru yola ilet.'

Sonra dedi ki: 'Sana birbiriyle davalı iki kişi geldiği zaman ikisini de dinlemeden aralarında hüküm verme. İkisini de dinlediğin zaman hüküm Senin için belirginleşecektir.'

Hz. Ali devamla şöyle diyor: Allah'a yemin ederim ki iki kişi arasında hüküm verirken, hiçbir zaman kuşkuya düşmedim."

Sonra Hz. Ali ganimetleri topladı. Bunların humusunu (beşte birlik Resulüllah ve Ehl-i Beyt payını) çıkardı. Gerisini arkadaşları arasında paylaştırdı.

Bu arada Hz. Ali, Peygamberimizin hac farizasını yerine getirmek üzere Mekke'ye doğru yola çıktığı haberini aldı. Mekke'de Hz. Peygamber'e yetişmek için hızla yola koyuldu.

Ancak, Hz. Ali'nin seriyesinde bulunan bazı adamlar, O'nun hakkı yerine getirme hususunda gösterdiği sert tutumundan şikâyetçi olmuşlardı. Peygamberimiz bunu duyunca şöyle demişti:

"Ey insanlar! Ali'den şikâyetçi olmayın, Allah'a yemin ederim ki, Ali ilahi haklarla ilgili çok serttir ve bu hususta şikâyetçi olmanın faydası yoktur."

Amr b. Şas El-Eslemi'den şöyle rivayet edilir:

"Resulüllah'ın Ali'yle beraber Yemen'e gönderdiği atlılar içinde ben de bulunuyordum. O'na karşı içimde bir hoşnutsuzluk vardı. Medine'ye geldiğim zaman her toplantıda ve karşılaştığım herkese onu şikâyet ediyordum.

Bir gün mescitte oturan Resulüllah ile karşılaştım. Benim kendisine baktığımı görünce gözleriyle beni yanına çağırdı. Yanına gidip oturunca bana şöyle dedi: 'Yeter ey Amr! Beni incitiyorsun.'

Dedim ki: 'İnna lillahi ve inna ileyhi raciun. Resulüllah'ı incitmekten Allah'a ve İslam'a sığınırım.' Buyurdu ki: Ali'yi inciten, Beni incitmiş olur."

Ahmed b. Hanbel, Müsned'inde şöyle yazıyor:

"Hz. Peygamber aralarında Halid b.Velid'in de bulunduğu bir grubun başına Hz. Ali'yi geçirerek onları Yemen'e gönderdi. İslam ordusu Yemen'in bir bölgesinde Ben-i Zeyd kabilesi ile bir savaş yaptı. Ve bu savaşta muzaffer olarak ganimet ele geçirdi.

Hz. Ali'nin bu ganimetleri taksim etmedeki tarzı Halid'in hoşuna gitmedi. Ve o Hz. Peygamber ile Hz. Ali arasında bir gerginlik yaratmak için Hz. Peygambere bir mektup yazdı. Ve bu mektubu Hz. Peygambere ulaştırması için Büreyde'ye verdi.

Büreyde diyor ki:

"Ben süratle Medine'ye gittim Ve mektubu Hz. Peygambere ulaştırdım. Hz. Peygamber mektubu ashabından olan bir şahsa okuttu. Mektup tamamıyla okunduktan sonra Resulüllah'ın yüzünde bir öfke belirdi.

Ben böyle bir mektup getirdiğim için çok utandım. Ve kendimi korumak için şöyle dedi: 'Ben Halid'in emriyle böle bir şey yaptım.'

Ardından etrafı derin bir sessizlik sardı. Ansızın Hz. Peygamber sözleriyle sessizliği bozdu: 'Ali hakkında kötü sözler sarf etmeyin. O Bendendir, Ben O'ndanım. Ve O sizin Benden sonra ki velinizdir.'

Büreyde diyor ki: Ben yaptıklarımdan dolayı çok pişman oldum. Ve Hz. Peygamber'den Benim hakkımda istiğfar etmesini istedim.

Hz. Peygamber şöyle buyurdu: 'Ali gelip de böyle bir şeye izin verene kadar senin için Allah'tan bağışlanma talep etmeyeceğim.'

Sonra Ali geldi ve Ben O'ndan Hz. Peygamberden benim için bağışlanma talep etmesini rica ettim."

Büreyde bu olaydan sonra Hz. Ali'ye iyi bir dost oldu. Hz. Peygamber'in vefatından sonra o, Ebu Bekir'e biat etmedi. Ve Ebu Bekir'i resmen tanımayan ve ondan bu konuda izah isteyen on iki kişiden biri de Büreyde'dir."  (Prof. Dr. Haydar baş İmam Ali eserinden)