Hayır söyleyelim

İç dünyamızda neler olup bitiyor? Üzgün müyüz? Sevinçli miyiz? Pişman mıyız? Tevbekar mıyız? Heyecanlı mıyız? Tefekkür ve zikir halinde miyiz? Nasıl ve ne halde olursak olalım daim zikir halinde kalalım.İnsan dünya meseleleri hakkında konuşurken bile zikrullahtan kopup kopmadığına, farkındalığının azalıp azalmadığına kısacası gaflete dalıp dalmadığına dikkat etmeli. Her dem kalbimizdeki uyanıklığı taze tutmak için Allah'ı (c.c.) ve Resulüllah'ı (s.a.v.) anmaya çok hatırlamaya ihtiyacımız var.Bize ilginç gelen haller var. Mesela bazı mü'minler sözün, lafın çok olduğu ancak Allah'ın anılmadığı meclislerde kalben olan zikirlerinin arttığını, böyle güzel bir zıtlık yaşadıklarını belirtiyorlar. Tabii bu çok güzel bir haldir. Bahsi geçen arkadaşların kalplerinin gafil olmadığını, uyanık olduğunu hatta kalplerindeki vaizin güçlü bir etkiye sahip olduğunu gösterir. Allah'ı anmak dil ile başlar, kelimeler zamanla kalbe tesir eder. Kelimelerin manası da kalbe işler.Dünyalık olan, bizleri gerçekten ilgilendirmeyen insanlar, olaylar, olgular hakkında konuşmak kalben zikretmemize engel olabilir, bu nedenle şu hadis-i şerif çok önemlidir: "Ya hayır söyle, ya sus!" Her şeyi konuşmak, her duyduğumuzu konuşma konusu yapıp anlatmaya çalışmak doğru değildir diye düşünüyoruz. Bu tür konuşmalar bizim kalp dünyamızı alt üst edebilir. Kalpteki vaizi güçlü olan insanlar ağızlarından çıkanı ve kulaklarına gireni iyi kontrol etmek durumundadırlar.İnsanları en çok günaha sokan uzvunun dili olduğunu biliyoruz. Her nefesten hesabımız olduğu gibi her söylediğimizden de hesabımız var. Bu nedenle az, öz, doğru ve dürüst konuşmaya ihtiyacımız var. İyiliği emredip kötülükten sakındırırken ise biraz fazla konuşabiliriz herhalde.