'Hac Arafat'tır'

Yazımızın başlığı hem Resûlüllah (s.a.a.) Efendimiz'in (s.a.a.)haccın ne olduğunu tarif eden hadisidir hem de sayın Prof. Dr. Haydar Baş'ın hac menasiki ve haccın faziletini anlattığı kitabının adıdır. Hac ibadeti hakkında daha fazla bilgiye başvurmak isteyenler bu esere başvurabilirler.
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
"Hac Arafat'tır, hac Arafat'tır. Mina günleri üç gündür. Kim ilk iki günde acele ederse ona bir sakınca yoktur. Kim gecikirse yine ona bir sakınca yoktur. Kim güneş doğmadan Arafat'a yetişirse, hacca yetişmiş olur." (Sünen ashâbı).
Arafat, Mekke'nin yaklaşık 25 km güneydoğusunda, Harem sınırları dışında bir bölgenin adıdır. Arafat vakfesi, haccın en önemli rüknüdür. Çünkü süresi içinde Arafat'ta bulunmayanlar o sene haccına yetişmemiş olurlar. Peygamber Efendimiz'in (s.a.a.) "Hac Arafat'tır" sözü, Arafat vakfesinin önemini belirtmesi yanında, ayrıca bu vakfeyi kaçırmamak için titizlik gösterilmesi gerektiğini de anlatmaktadır. 
Arafat'ta, Cebel?i Rahme denilen yerde kıbleye yönelerek yapılan duanın efdaliyetinde ve kabul olunmasında şüphe yoktur. Buradaki dua eşref zamana tekabül ettiğinden, inananlar için bir fırsat?ı İlahidir. Buradaki duanın kabul olunmasından şüphe etmek imani bir noksanlıktır. Zira bu konuda kesin haberler ve arefe gününün faziletini ve Arafat vakfesinin faziletini anlatan birçok hadisi şerif vardır. O hadislerden bazıları şunlardır:
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: "Allah, Arefe günü kullarını ateşten azat ettiği kadar hiçbir günde (o kadar çok azat) etmez. O gün Allah yaklaşır, tecelli eder ve o kullarıyla meleklere karşı iftihâr edip şöyle buyurur: Bu kullarım ne istiyorlar?" (Müslim, hacc no. 436, s. 982; Nesâî, menâsık 194/2, v, 251?2).
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: "Şeytan, Arefe günkü kadar küçük, bedbin ve öfkeli hiçbir zaman ve hiçbir gün görülmemiştir. Çünkü o gün mü'minlerin üzerine rahmet inmekte ve Allah çok büyük günahları bağışlamaktadır. Bir de Bedir günü şeytan çok perişan ve bedbin olmuştur. Çünkü o gün Cibrîl, meleklere liderlik edip onları idare etmiştir." (Mâlik, hacc no. 245, s. 422).
Abbâs b. Mirdâs radiyallahu anh'dan;
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem, ümmeti için Arefe akşamı, mağfiret edilmeleri hususunda dua etti de kabul edildi. Kendisine şöyle denildi: "Zâlimlerden başkalarını bağışladım, çünkü onlardan mazlumların hakkını alacağım."
Bunun üzerine (Allah Resûlü) dedi ki: "Ey Rabbim, dilersen Sen mazluma (hakkını) cennetten bir yer olarak verirsin; zalimi de bağışlarsın."
O akşam bu duası kabul edilmedi. Sabah olunca Müzdelife'de aynı duayı tekrarladı ve bu defa duası kabul edildi. Resûlullah sevincinden güldü ya da tebessüm etti.
Ebû Bekr ile Ömer dediler ki: "Annemiz babamız sana feda olsun bu saat gülünecek saat değildir, seni güldüren nedir, yâ Resûlallah? Allah seni sevindirsin."
Şöyle buyurdu: "İblis, Allah'ın, Benim duamı kabul edip ümmetimi bağışladığını görünce, bir avuç toprak alıp başına saçtı ve 'Vay halime eyvah!' diyerek üzüldü ve feryat etti. Onun üzülüp telaşa kapılması beni güldürdü." (İbn Mâce, no. 3013).
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: "Günlerin en üstünü Arefe günüdür. Arefe günü cuma gününe denk düşerse, cuma gününe denk düşmeyen yetmiş hacdan daha üstündür. En faziletli dua Arefe günü yapılan duadır. Benim ve Benden önceki peygamberlerin söyledikleri en güzel söz şudur: Lâ ilahe illallahü vahdehu lâ şerîke leh/Allah'tan başka ilah yoktur, birdir, ortağı yoktur." (Rezîn).
Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu: "Arefe günü akşam olunca, Allah, kalbinde hardal tanesi ve zerre kadar imanı bulunan herkesi bağışlar."
Dedim ki: "Ey Allah Resûlü! Bu yalnız Arafat ehline mi hastır?"
"Hayır; bilakis bütün mü'minleredir." (Taberanî, el?Mu'cemu'l?Kebîr, Mecma' III, 252).