‘Defineye malik viraneler var’

Bu sayfaya hiçbir yazı yazmadan yayınlasak, boş bir sayfa göreceksiniz. Ya da ressam hiçbir resim yapmadan tabloyu duvara assa kim ne görebilir. Yazı olursa okunur. Resim yapılırsa görünür. Yazı yazacak yetenekleri yetiştirmez isek yazı yazan olmaz. Resim yapacak yetenekleri yetiştirmez isek ressam olmaz…

Ülkemizde nice cevherler var. Kim bilir ne büyük yetenekler sahibiyiz. Bulmak ve kazanmak büyük bir kazançtır. Allah dostları bu yönü ile insan sarrafıdır.

Vaktiyle Bağdat'ın eşrafından hali vakti yerinde, bir kafile, hacca gitmek niyetiyle yol hazırlıklarına başlamışlar. Yine o civarda oturan fakir, son derece saf, çok temiz, salih bir zat yaşamaktaymış. Hacca gitmek üzere hazırlık yapan bu kafileyi haber alınca kendi kendine, "Madem hacca giden bir kafile var, ben de onlarla birlikte gideyim" demiş ve hacı kafilesine katılarak yola çıkmış.

Kafilede bulunan kendini beğenmiş zenginlerden bazıları, bu fakir adamın da kafileye katılmasından pek memnun olmamışlar. Yine de kimse kalkıp ona "sen gelme" dememiş. Uzun ve meşakkatli bir yolculuktan sonra, mukaddes topraklara ulaşmışlar. Şartlarına riayet ederek, görevlerini yerine getirmişler.

Artık herkes hacı olmuştur. Memleketlerine dönmek için hazırlıklara başladıkları sırada, akıllarına bir muziplik gelmiş. O fakir hacı arkadaşlarına bir oyun oynamaya karar vermişler. Aralarında anlaşıp bir plan kurmuşlar. Fakir hacı bunların yanına gelince, bakmış ki bir şeyler konuşuyorlar. Merak etmiş tabi. Ve yanlarına sokulmuş. 

İçlerinden biri, başından beri küçümsediği o fakir hacıya sormuş: "Hac görevlerini hakkıyla yerine getirebildin mi?"

Fakir hacı cevap vermiş: "Rabbime şükürler olsun ki, benim gibi fakir ve aciz kuluna, hac ziyareti gibi en mühim ibadeti yapmayı nasip etti."

Adamın derdi alay etmek olduğu için tekrar sormuş: "Madem hac görevini ifa ettin, öyleyse sen de beratını almışsındır."

Adam şaşırmış, "bu nasıl bir berat?" diye sormuş.

Alaycı adam, "Buraya gelip hac görevini hakkıyla yapanlara, haccın kabul olduğuna dair bir belge veriliyor, işte bunu soruyorum. Bizler bu belgeyi aldık da, aramızda bunu konuşuyorduk." 

Fakir hacı, böyle şeylere hemen inandığı için, son derece üzülmüş ve "Ben böyle bir belge almaya layık değilim. Lakin madem hacca geldim ve böyle belge veriliyor, Allah'a yemin ederim ki, bu belgeyi almadan memleketime dönmeyeceğim" diyerek hıçkırıklarla ağlamaya başlamış.

Arkadaşlarının son derece müteessir olduğunu gören diğerleri, şakanın dozunu biraz fazla kaçırdıklarını anlamışlar ve oynadıkları oyuna artık son vermeleri gerektiğini düşünerek demişler ki: "Biz bir oyun yapalım dedik fakat seni bu kadar üzeceğimizi tahmin etmemiştik. Gönlünü ferah tut, böyle bir belge verildiği falan yok." Fakat bu sefer onu, doğruya inandıramamışlar.

"Hayır" demiş. "Ben üzülmeyeyim diye böyle bir belge yok diyorsunuz."

"Böyle bir şey yok, istersen gel çantalarımıza tek tek bak" deseler de nafile. "O belgeyi almadan dönmem" diyerek geri dönmüş.

Kâbe'ye gidip, Mültezem'e yapışmış, yalvarmış yakarmış, ağlayıp sızlamış. Saatlerce dua etmiş. Bir ara dalmış, kendisine hafif bir geçkinlik hali geldiği esnada, kucağına bir kâğıt parçası düştüğünü hissetmiş. Birden irkilip bakmış ki, gerçekten de üzerinde bazı yazılar olan bir kâğıt parçası... Ama öylesine parlıyor ki göz kamaştırıyor. Onu alıp sevinçle yerinden fırlayarak arkadaşlarının yanına koşmuş "hele bir bakın bakalım, benimki de size verilenden mi acaba?" diye sevinçle haykırmış.

Arkadaşları bu işe çok şaşırmışlar. Merakla o kâğıdı alıp bakmışlar, yazılan yazıyı görüp hayret etmişler. Fakir hacı gerçekten beratını almış…

"Harabat ehlini hor görme zakir,

Defineye malik viraneler var"

sözü meşhurdur.

Aklı, fikri, gönlü zenginleri yetiştirmek, kıymetlerini bilmek büyük kazançtır.

Yunus Emre der ki:

"Âlimler ulemalar medresede bulduysa

Ben harabat içinde buldum ise ne oldu."