Dedesinin Reyhanına nasıl kıydılar?

Torun sevgisi evlat sevgisinden bambaşka bir sevgi olduğu söylenir. Dede ve torun. Bu ikisinin arasındaki bağ, bir eğitim öğretim, arkadaşlık, sevgi, saygı, muhabbet, yardımlaşma adına her şeyi barındırır.Bir dedenin öz oğlu hastalanır veya bir sıkıntısı olur. Baba olarak acısı başkadır. Ama bir de torununa bir şey olma ihtimali vardır ki bu ihtimal bile onu kahreder. İç dünyasında yaşadıkları onu bir öldürür bir diriltir. Bu sevgiyi birçok baba: "ya baba, bana torununa davrandığın davranmamıştın" diyerek sitem ettiği olmuştur. Dede ile torunun arasındaki sevginin kulvarı tamamen farklıdır.Bir dede var ki, torunları için dünyadaki reyhanlarımdan, çiçeklerimden" biri diyerek onlara olan sevgini dile getirir.  "Cennet gençlerinin seyyidi-beyefendisi" diye müjdelediği mümtaz bir şahsiyettir onun için torunları. Öyle ki Dedesi için torunları onun gözbebeğiydi."öpüp kokladığı", dizine oturtup "Ehl-i Beyt'imden" dediği, ağabeyi Hasan, babası Ali, annesi Fâtıma ile birlikte Cenab-ı Hakk'ın kendilerini "günahlardan arındırıp tertemiz kılmak istediği (Ahzâb, 33.), Ehl-i Kisâ ve Hamse-i Âl-i Abâ'dan bir can vardı ki O torunun adı Hüseyin'dir.Öyle ki dedesi; secdede iken bile sırtına çıkan torunu Hüseyin'inin sırtından düşüp en küçük bir incinmesine bile tahammül edemeyecek kadar onu seviyor ve onu koruyordu.Bir dede torun sevgisi vardır bir de, dedesi alemlere rahmet Peygamber olanın torununa olan sevgisi vardır. Ki onun torun sevgisi Allah'ın o torunu sevmesi demektir. Şura suresi 23. Ayette, "De ki (Muhammed'im): Ben, peygamberliğimi tebliğime karşılık sizden Ehl-i Beyt'imi sevmenizden başka hiçbir ücret istemiyorum" hükmü Müslümanlar için bir hayat ölçüsüdür.Bir peygamber ki secdede iken sırtına çıkan torunu için secdesini uzatıyor. Secdeden kalkmaya kalksa santimlik denecek mesafeden düşse bile bir şey olmayacağı kesin. Olsa olsa yere yumuşak yuvarlanma olur o kadar. O kadar ama Allah'ın sevgilisi, alemlere rahmet peygamberi olan dedesi, torununun o kadarcık bile üzülmesini istemiyor. Her an Allah'ın kontrol ve murakabesinde olan Resûlullah'ın bu davranışı Allah'ın da muradıdır çünkü.Bundan 1335 yıl önce 10 Muharrem günü Kerbela'da, "Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım" sözüne muhatap olan bir Dedenin "dünyadaki çiçeğim, reyhanım", "cennet gençlerinin efendisi" dediği torunu Hüseyin'ini, berberindeki 75 mü'min ile birlikte vahşi şekilde soykırıma tâbi tuttular. Dedesinin öptüğü, kokladığı, sırtında olduğu için secdeden bile kalkmaya kıyamadığı Hüseyin'ine vahşi hayvan sınırının ötesine geçen 30 bin kişi ile saldırıp acımasızca kıydılar. Biricik torununu sırf babası ve dedesinin yolundan gittiği için günlerce susuz bıraktıktan sonra dünyada eşi benzeri görülmemiş bir canilikle katlettiler. Onun savunduğu davasının da kendisi ile birlikte yok olmasını istediler. Bu olay tam manasıyla hem fikri hem de soy olarak bir soykırım hareketidir.Kendilerinin Müslüman olduğunu iddia eden saltanat düşkünü Yezid zihniyeti; İmam Hüseyin'i ortadan kaldırarak onun dik durduğu davasının da bitmesini istemiş ve Resûlullah'ın cennet gülüne bu soykırımı reva görmüşlerdir.İmam Hüseyin, babası İmam Ali zamanından beri İslam'ın içine sokulmaya çalışılan bu münafık zihniyetine karşı dik durmuş, şehadeti ile bu zihniyetin İslam olmadığını deşifre etmiş ve yüzyıllar öncesinden bize yol göstermiştir. Şimdi Yezid'in avukatlığı yapan bazı münafık tabakası o dönemde yaşananlar geçmişte kaldı diyerek aslında İmam Hüseyin'in yolundan gidenlerle savaştıklarını deşifre etmiş oluyorlar.Bugün İmam Hüseyin'in yanındayız demek yetmez. Bunda samimi isek, İmam Hüseyin'in; uğruna şehit olduğu; tek ve gerçek olan "Ehl-i Beyt'in yaşadığı İslam" davasını savunan Prof. Dr. Haydar Baş'ın etrafında kenetlenmemiz gerekir. Yoksa İmam Hüseyin'ine kılıç çeken Yezid taifesi gibi bir bakmışsın Obama'nın yanında yer almış ABD askerlerine dua ediyor; bir bakmışsın Fransa ile birlikte olup Müslümanların başına bomba yağdırır halde bulabilirsiniz kendinizi. İmam Hüseyin için akıttığınızı zannettiğiniz gözyaşlarınız da sizi kurtarmaz. Zira elinize; Irak'ta, Libya'da, Suriye'de ve tüm BOP coğrafyasındaki Müslümanın kanı bulaşmıştır artık.