Cenazede salavat getirmek hakkındaI

Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki doğru yanlış birbirine karışmış. Ölçüler şaşmış. Her önüne gelen dinde yeni icatlar çıkartmaya, pervasızca fetvalar vermeye başlamış. İlimden irfandan nasibi olmayanlar âlim kesilmişler.Gerçek ilmi kimden öğreneceğini bilmeyen insanlardan başka bir şey de beklenmezdi zaten. Çünkü insanlık ilmin şehrine açılan kapıyı kaybetti. Âlemlere Rahmet Hazreti Muhammed (s.a.a.) gerçek ilmin kapısını bizlere asırlar önceden işaret etmişti; "Ben ilmin şehriyim Ali ise kapısıdır. İlmi isteyen kimse kapıdan girmelidir" (Tirmizi) Geçenlerde kıymetli bir dostumun babasının cenazesine iştirak ettik. Cenaze namazı öncesi cemaat, saf tutarken sık sık Fatiha okumaya teşvik edilir. Biz de iştirak ederek "Rızaenlillah el fatiha habibullaha salavat" (Allah rızası için Fatiha ve peygambere salavat getirin) diyerek cemaatten Fatiha ve salavat okumalarını istedik. Cenaze namazı kılınır kılınmaz dostumuzun kardeşi öne fırladı ve "Cemaat, cenazede salavat getirilmez. Ancak ona mağfiret dilenir" şeklinde bir uyarıda bulundu. Bizde itiraz ederek "Salavat getirmeyin de ne demek, salavat 'sız olur mu? Deyince beyefendi biraz daha ileri giderek "biz cenaze sahibiyiz bizim cenazemizde salavat istemiyoruz." Demesin mi? Ben de hiddetlendim ve madem salavata karşı bir tavır var, bizde burayı terk ederiz diyerek kıymetli dostumun babasının cenazesini maalesef terk etmek zorunda kaldık. Aslında bu delikanlının ne yaptığının farkında olduğunu zannetmiyorum. Ya da öyle inanmak istiyorum. Eğer bunu bilerek yaptıysa altından kalkamayacak bir vebal altına girmiştir. Huzuru mahşerde peygamberimizden şefaat konusunda sıkıntı yaşayabilir. Allah muhafaza?Bu ilk değil. Aslında son zamanlarda bazı camilerde yeni yetme akımlara ya da vahhabi, emevi, vs. zihniyetine takılmış bazı aklı evvel hocalar da bunu yapıyor. "Sakın ha cenazede salavat getirmeyin bu bid'attır." Diyorlar. Haşa biz onlara asla katılmıyoruz. Bunlar bilerek ya da bilmeyerek peygamberimizin izlerini silmeye çalışan peygamber düşmanlarının görüşlerine hizmet ediyorlar.  Benim çocukluğum Kilis'te geçti. Cenaze yıkanmasında çok bulundum. Cenaze namazı, omuzlarda taşınması, mezarda omuzlarda taşınarak toprağa defnedilmesi aşamalarına çok şahit oldum. Anlatayım: Cenaze yıkanırken, gusül ettiren hocaların ağzından salavat düşmez. Camiye getirirken genellikle omuzlarda götürülür. İnsanlar saygı ile ayağa kalkar, cenaze önünden geçinceye kadar Fatihalar, salavatlar, dualar okunur. Halkımız, genellikle cenazeye birkaç adım da olsa omuz verirler. Her omuz veren mutlaka "peygambere salavat" diye bağırır. Duyan herkes yüksek sesle salavat getirir. Cenaze bu şekilde camide musallaya konulur. Vakit namazı kılınıp cemaat dışarı çıkarken, "el Fatiha Habibullaha salavat" denir. Müezzin niyet faslına geçer: "Allah için namaza, peygamber için salavata, meyyit için duaya, dört tekbir ile uyun hazır olan imama, er kişiye (ya da hatun kişiye) niyet" diye seslenir. Müezzin böylece, tekbir öncelerinde okunacakların sıralanışını da hatırlatılmış olur. Önce subhaneke, sonra Allahumme salli- barik salavatları, cenaze duası ve selam faslı? Cenaze namazı aslında bir duadır. Duadan kasıt Yüce Allah'tan cenazeye rahmet ve mağfiret talep etmektir.Namazdan sonra yine cenaze, Fatiha ve salavatlarla omuzlarda taşınır. Cenaze, taşıma aracına konur. Mezarın biraz uzağında tekrar omuzlara alınır. Yine Fatiha ve salavatlarla cenaze omuzlarda taşınır. Mezara konurken cenazeyi tutanlar mezar içinde duranlara teslim ederken  "Bismillahi ala milleti Resulullah" (Allah'ın adıyla, bu kişi Muhammedin milletindendir, ümmetindendir) diyerek yine salavatla mezara konulur. Kilis'teki bir cenaze merasimine katılan, müftülük görevi yapmış ilim ve fikir adamı muhterem Mehmet Emin Koç Hocamız, bu merasimi görmüş ve şu ifadeyi kullanmıştı: "Kilislilerden Allah razı olsun gerçek İslami cenaze merasimini korumuşlar. Ne mutlu size burada gelenek halini almış olan bu usuller asıl olandır." Demişti.Cenazede salavat getirildiğini sadece Kilis'te değil. Hatay'da, Şanlıurfa'da, Adana Ceyhan'da katıldığım cenaze merasimlerinde de gördüm. Hatta en fazla Salavat'ın okunduğunu, Hatay'da katıldığım bir Alevi cenazesinde görmüştüm. Yeni yetme fetvalar türemeden önce Gaziantep'te de eskiden aynı böyle olurmuş cenaze merasimleri.Salavat; cenazede, bayramda, düğünde, ticarette, ziyarette, ibadette, velhasıl her yerde ve her zaman getirilir. Ona engel olunmaz. Yarın Salavatın önemine değinerek konumuz bitirelim inşallah.