Zorbalıkta sınır tanımadılar

Yezid b. Abdülmelik dört yıl halifelik yapmıştır. Diğer dönemlerde olduğu gibi saray, devlet adamı vasfı taşımayan dalkavuklar ile dolu idi. Para karşılığında fetva verenler onun döneminde 'halifelerin hesaba çekilmeyeceği' konusunda fetva vermişlerdi.

İçki içmeye çok düşkün olan Yezid b. Abdülmelik, bir keresinde daha içmeyeceğine dair karar almış ancak bu kararı bir hafta sürmüştür.

Kadınlara olan düşkünlüğü şu ifadelerinden anlaşılmaktadır: "Selame ve Hababe'yi satın alana kadar halifelik bile beni mutlu etmemekte idi."

"Bir keresinde Hababe ile birlikte Ürdün bölgesine gezintiye çıkmıştı. Hababe'ye bir üzüm tanesi attı. Üzüm tanesi, kadının boğazında takılıp kaldı. Ve öldü. Yezid, üç gün kadının defnedilmesine izin vermedi. Nihayet ceset koktu. O da kokmuş cesedi öpüp kokluyordu. Bundan sonra gömülmesine izin verdi."

Bu dönemde şairlerin para karşılığı halifeyi öven şiirler yazması meşhurdur. Nitekim, şair Nabiğa eş- Şeybânî, Yezid b. Abdülmelik'i öven bir şiir yazmış ve halife kendisine yüz deve hediye etmiş ve yüklü bir miktar bağışta bulunmuştur.

Dönemindeki siyasî icraatları ise şöyledir:

Hilafet koltuğuna geçtiğinde kırk gün kadar Ömer b. Abdülaziz'in siyasetini izlemesine rağmen daha sonra fikir değiştirerek şöyle demiştir: "İmdi... Ömer b.

Abdülaziz aldanmıştı. Onun zamanında gerçekleştirdiğiniz tüm faaliyetleri terk edin. İnsanları önceki düzeylerine indirin. İster berekette olsunlar, ister kuraklıkta; ister sevsinler, ister sevmesinler; ister yaşasınlar, ister ölsünler."

Zorba yönetimi o noktaya gelmiştir ki, Kureyşliler ve Emeviler bile uygulamalarından şikâyetçi olmuştur.

İbn Kuteybe Deyrûnî şöyle rivayet eder:

"Yezid, amcası Muhammed b. Mervan'a Kureyş eşrafı ve Emevi ileri gelenlerinden bazılarını, düzeni bozmak, isyan çıkarmak ve darbe girişiminde bulunmak suçlamasıyla yakalatıp, hapsetmesini emretti. Bu grup iki yıla yakın bir süre hapis kaldı ve Muhammed, bunları tek tek zehirletti.

Yezid bunların dışında Kureyş ricâlinden otuz kişiyi daha yakalattı. Onları ağır para cezasına çarptırdı. Sahip oldukları her şeye el koydurttu. Çetin işkencelere maruz bıraktı. Bu insanlar Şam'ın köşe bucağında ve diğer bölgelerinde son derece fakir bir hayat sürüyordu. Bunlarla temas süren herkesi, hükümet karşıtı ve isyancılarla işbirliği yaptığı gerekçesi ile yakalatıp idam ettirdi."