Uysa da yazdım, uymasa da yazdım

Terör, deprem filan dinlemiyor. İnsanlıktan nasibi olmayan bu mahlûklar her an pusuda. Her gün saldırı, patlama, şehit haberleri ile güne başlar olduk. Biz bu kadar basite alınacak bir devlet miydik? Veya devletimizin teröre ve örgütüne mukavemeti ancak bu kadar mı? Dünyanın sayılı orduları arasında olan ordumuz, kendini bile korumaktan aciz mi? Vs. soruları akla gelebilir. Cevap olarak derim ki, devletimiz de çok büyük bir devlettir, ordumuz da emsalsiz bir ordudur. Sorun ne o zaman? Sorun "istikrar sürsün, Türkiye büyüsün" ninnilerinin sahiplerinin hala iş başında olmasında. Titanic gemisini bilirsiniz. Yapanlar (Haşa) tanrı bile bu gemiyi batıramaz, iddiasındaydılar. Ama ilk seferinde gitti, bir buz kütlesine çarptı ve battı. Şimdi bu örneği niye verdim? Gemin ne kadar sağlam olursa olsun, kaptanın ve idari kadron yeterli değilse o gemiyle hedefe varamazsın. İşte Türkiye Cumhuriyeti de çok büyük bir gemidir. Üstelik kendi kendine yetebilen ender ülkelerden biriyken şimdi yaşadığımız bir felaketle, elalemden çadır dilenir hale gelmiş bir durumdayız. Neyse gemiye dönelim.Üç dönemdir kaptan köşküne yerleşmiş iktidar, bu gemiyi öyle okyanus akıntılarına soktu ki, milletin feleği şaştı, idraki kayboldu. Bu okyanus ötesine (ABD'ye) maddi, manevi bağlılığımız bu millete, bu devlete hayır getirmedi, getirmeyecekte. Terör belasıyla boğuşup duruyoruz. Yanılmıyorsam başkan düzeyinde ABD tam 14 kez Türk hükümetlerine (çoğu Erdoğan hükümetleri olmak üzere) terörle ortak mücadele sözleri verildi. Protokoller, anlaşmalar yapıldı. Daha alt kademelerde verilen sözlerin ise haddi hesabı yok. En son Bayan Clinton'da terörle mücadelede ortak hareket ve destek sözünü güncelledi. Tabi bizim hükümette bu verilen sözleri zafer kazanmış komutan edasıyla millete anlattılar. Ama kimse sormuyor; bu kaçıncı söz, bu kaçıncı yamuk diye. Kaddafi'yi Libya'nın ıssız çöllerinde bulan, senin, benim evimin içini görebilecek alet, edevata sahip olduğunu iddia eden ve halen Irak'ta işgal ve yağma sürecini devam ettiren ABD, sınırımızı yolgeçen hanına çeviren PKK teröristlerini neden göremiyor? Peki, bu teröristleri görmeyen ABD'yi, hükümet neden görmüyor? Artı ABD'nin ikiyüzlülüğünü çok iyi bilen Türk milleti, neden ABD'yi "kadim dost" ilan edenleri baş tacı yapıyor? Soru çok. Konuya dönelim.  Hükümetin, devletin vs. (ne derseniz deyin) teröristle yaptıkları müzakerelerin, diyalogların ispatlandığı, peş peşe itirafların, tehditlerin geldiği günleri yaşıyoruz. Ama terör bitmiyor. Bu kafayla da bitmez. Askerin teröristle savaşıyor, sen teröristin sahibiyle masada kadeh tokuşturuyorsun. Sonrada terör neden bitmiyor, sorusuna cevap arıyorsun. Geçenlerde bir hikâye okudum. AKP mantığıyla baktığımda bu hikâyeden dersler alarak terörle mücadelede mesafe alabilirler kanısı oluştu bende. Gerçi hikâye başka manalara gelse de, kısaca önce havlayanı değil, havlatanı sustur, mantığıyla kıyasladım.          "Geçmişte herkesin saygısını kazanmış derin hocalardan biri, yıllarca ders verdiği bir öğrencesini bir gün karşısına aldı ve şöyle dedi:Sen artık yılların tahsil ve terbiyesi sonucu belirli bir düzeye geldin. Gerekli bilgileri nazari olarak kavradın. Ama bu öğrendiklerinden sonuç çıkaracak yorum yapacak, gerektiğinde bunlardan yararlanacak hâle geldin mi, bunu öğrenmek için sana bir soru soracağım. Doğru cevap verdiğin takdirde sana icazet (diploma) vereceğim.Öğrenci: Peki hocam, sorunuzu sorun, bilirsem beni serbest bırakın, ben de zaten bunu istiyorum, der.Hoca sorar: Diyelim ben seni serbest bıraktım, ilk önce bir sıla-i rahim (yakın akraba ziyareti) yaparsın. Memleketine giderken elbette köylerden, yaylalardan geçeceksin. Yolun üstünde davar sürülerine, çoban köpeklerine rastlayacaksın. Varsayalım ki böyle bir yerde beş altı tane köpek birden sana saldırdı. Nasıl kurtulursun?Öğrenci cevap verdi: Elimdeki sopa ile karşı koyarım.-Sopa ile beş altı köpekle baş edemezsin.- Köpekleri taşa tutarım.- Yine kurtulamazsın.- Silahımı çeker öldürürüm.- O zaman köpek sahipleri seni oradan sağ salim bırakmazlar. Öldürmeseler bile iyice döverler, pestilini çıkarırlar ve köpeklerin parasını da tazmin ettirirler.Öğrenci pes etti: Hocam bilemeyeceğim. Anlaşılıyor ki, bir süre daha sizden feyz almam gerekecek. Fakat nasıl kurtulabileceğimi siz söyler misiniz?Hoca açıkladı: Dağda, bayırda, yaylada nerede olursa olsun, böyle birkaç köpeğin birden saldırısına uğrayınca ilk yapılacak şey, köpeklerin sahiplerine veya köpekler kimin denetiminde ise ona haber vermektir çünkü köpekler daima sahiplerine yakın yerlerde bulunurlar ve sahiplerinin bir sözüyle, bir ıslığıyla saldırıdan vazgeçerler."Sanırım hocanın son cümlesi Türkiye'nin terör konusunda yıllardır yaşadığı süreci özetler nitelikte. Ne dersiniz?