Sükutun sükutunda bekle...

"Sakin ol, düşüncesiz hareket etme, yaptığını ve söylediğini önce bir tart, sonra yap yada söyle..."Bugünü yaşadım, yarın Mevla ne halk eder bilinmez duygusu ile yaşamak kalbi boyutta ciddi faydalara sebeb olur ancak günü yaşamak çevrendeki insanlara zarar vermeden, incitmeden, kırmadan, dökmeden gerçekleşebiliyorsa, makbul... Yoksa vebal, yoksa vebal....Kazımak, hayatın kangren olmuş noktalarını, anlayışını, alışkanlıklarını, canımız çok yansada, kazımak, ömrümüzden... Yeni, doğru, dingin, hayat dolu, huzur veren halleri nakşetmek yaşam şeklimize... Dinlenmek yalnız O'nunla, sulanmak rahmet ırmağından, yeyip - içmek kutlu sofranın kenarından... Ve razı gelmek her ne takdir edilmişse ona....Zor iş, denemek bile ciddi bir sebat ister...Doğru nedir a gözüm, haktan yana ne zeminde olursan ol tavır almak nasıldır? Fayda umarak iş yapmamak, menfaat için değil razı olunmak duygusuyla susmak, konuşmak yada iş görmek nicedir? Her an bir oluşta olan müminlerin mutlak dostunun kapısında edepsizliklerin ve söz tutmamaların için sükutun sükutunda beklemek, sonra yine beklemek, beklemek... Nasıldır?...Gece gündüze, kış bahara, bülbül güle sevdalı... Yüzünde üşüyen bir tebessümle, gözlerin yerde, dualarının kanatlarına yüklemişsin niyetlerini ve tek sahipten" dilenirsin akşam sabah tezkiye, ıslah ve inşirah....Dilin lal oldu, hadi söyle, azıcık daraldığında ettiğin isyanı, söyle... Kainat yüze dursun kendi aleminde, sen omuzundaki mesuliyetin neresindesin, söyle....Nuh (as) binden elli eksik yaşadı, kaldımı burda... Süleyman (as) cümle kainata hükmetti, ne kaldı ona dünyadan... Hiç saydınmı kaç ömür yaşandı tek tek şu arzın binbir noktasında... Kime ne kaldı süslü dünyanın zinetinden, şanından, şöhretinden... Kalan yalnız onlarca kez düşünülüp yegane zat'ın hoşnud olacağı iş ve sözlerin ardından gitmek, onlarla müzeyyen bir ömür yaşamaktan gayri hiçbir şey....Ey Habir olan! Açığımız ve gizlimiz sana aşınadır. Düzelt bizi, niyetimizi, gayretimizi, duamızı düzelt. Bizi sakın, nefsimizin ve dostlarının tuzaklarından, kalbine aşina olduklarının eteğinden tutarak nefeslerimize adını arkadaş etmekle mükafatlandır, bizi...Sensin vadinden asla dönmeyen biricik Mevla'mız...Vesselam...