Şiir Köşesi

Ne ektinse

Kavak nasıl salınır yaprakları narindir

Her gönlün ümidi dünler değil yarındır

Acabalar insanın derdini debreştirir

Dünyada ne ektinse ahirette malındır

O ağacın gülünün rayihası hoş olur

Onu teneffüs eden kanatlanır kuş olur

Acabalar insanın kalbini sertleştirir

Dünyada ne ektinse ahrette nevalindir

Bülbüller öter meraktan dili ayrılmaz Haktan

İpek böceği doğar umulmadık yapraktan

İnsan geleceğini yaşarken netleştirir

Dünyada ne ektinse ahirette halindir

Gülün dalı dikenli sevenleri erdemli

Aşk murada erse yine gözleri nemli

Aklı az olan insan hayatı betleştirir

Dünyada ne ektinse ahrette mealindir.

Ateş şemsiyesidir

Murada ermiş olan dünyanın ikliminde

Yarın hesap gününde derler ne var elinde

İhtimaller insana şeytan tavsiyesidir

Derler ibret aldın mı insanlık sebebinle

Rabbi anma işinde tereddüt etme sakın

Kendine siper eyle ol Rab dostuna yakın

Onlar hep Rabbi anar, Resul tiryakisidir

Derler göster bakalım ne getirdin seninle

İkilik eyler isen bin parça bölünürsün

Allah nasip etmesin vatandan sürülürsün

Onlarla dostluk olmaz riya ve siyasidir

Derler vatan vermiştik kolladın mı elinle

Bu vatan toprağında doydu mu gözleriniz

Neden yerine gelmez millete sözleriniz

Vatanı sevmeyenler Allah'a da asidir

Derler ricat etmiştin, memnun musun ölümle

Dünyaya tapatapa mutlu geçmişti ömrün

İşte cehennem orda layıkınla sürünün

Rabbin ismi orada ateş şemsiyesidir

Sen O'nu anmamıştın eğlen Cehenneminle.

Arslan A?AN