Müminin dermanı İlahi yardımlar

Sehl b. Sa'd anlatıyor "Useyd (RA) gözlerini yitirdikten sonra bana:

- Birâderim oğlu, vallahi şimdi ben ve sen Bedir'de olsaydık Allah da gözlerimi açsaydı, meleklerin yanımıza çıkıp geldikleri yolu tereddüde düşmeden sana gösterirdim".

Abbad b. Abdullah b. Zübeyr (RA) anlatıyor: "Bedir savaşında (dedem) Avvam oğlu Zübeyr'in başında bir ucunu yüzüne sarkıttığı bir sarık vardı. Melekler de başlarında sarı sarıklar olduğu halde gökten inmişlerdi".

***

Ebu Talha (RA) anlatıyor: "Bir harpte Rasulullah'ın yanında bulunuyorduk. Düşmanla karşılaşınca: "Ey din gününün maliki! Yalnız Sana ibadet ediyor yalnız Senden yardım diliyoruz", deyip durduğunu işittim. Vallahi O'nun bu duası akabinde düşmanların yerlere yıkıldıklarını, meleklerin adamları önlerinden ve arkalarından dövdüklerini gördüm".

İbn Abbas (RA) anlatıyor: "O istihzacılara karşı muhakkak Biz Sana yeteriz" (Hicr: 95) mealindeki ayetle haber verilen alaycılar

Velid b. Muğire, Esved b. Abdi Yeğus, Ebu Zem'a, Es-Sehmi ve As bin Vail es- Sehmi'dir.

Bunlar Rasulullah ile alay edince Cebrail, O'nun yanına geldi. Peygamber aleyhisselam alaycıları Cebrail'e şikayet ederek önce Velid b. Muğire'yi gösterdi. Cebrail, Muğire'nin baldırının iç kısmındaki damarına işaret etti.

Rasulullah sordu:

- Ne yaptın?

- Seni ondan kurtardım.

Sonra Rasulullah, Hâris b. Aytal es-Sehmi'yi gösterdi. Cebrail onun da karnına işaret etti.

Rasulullah:

-Ne yaptın? dedi.

Seni ondan kurtardım.

Rasulullah bu kez As b. Vâil'i gösterdi. Cebrail onun da ayağının altındaki çukuru işaret etti.

Rasulullah:

- Ne yaptın? dedi

- Seni ondan kurtardım.

Bu hadiseden sonra bir gün Velid b. Muğire, Huzaa kabilesinden bir adamın yanına uğradı, adam okuna yelek takıyordu. Ok Muğire'nin baldır damarına değip kesti.

Esved b. Muttalip ise kör oldu. Kimisi, onun birdenbire kör olduğunu söylüyor, kimisi de onun kör oluşunu şöyle anlatıyordu.

Eşved bir gün bir ağacın altında istirahate çekildiği bir sırada âniden:

-Oğullarım, beni kurtarın. Gözlerime diken battı, helak oldum, diye feryada başlar.

Oğulları:

- Gözlerinde bir şey görmüyoruz derler. Adamın gözleri böyle bağıra bağıra kör oldu.

Esved b. Abd Yeğus'a gelince, onun da başını yara sardı ve bu yüzden öldü.

Haris b. Aytal'ın karnı sarı su ile doldu, pislikleri ağzından çıkmaya başladı ve bu sebebten öldü.

As b. Vâil ise bir gün durup dururken ayağına "Şibrika" denilen bir diken batıp su topladı. Onun da ölüm sebebi bu oldu" (Tabarani, "el evsat - Hayabü's Sahabe, c. 4).

***

İbn Abbas (RA) anlatıyor: "Rasulullah, Ensar'dan hasta bir zatı ziyarete gitmişti. Evine yaklaştığında adamın içerde birisiyle konuştuğunu duydu. Müsaade isteyip içeri girince kimseyi göremedi. Bunun üzerine Resulullah:

-Birisiyle konuştuğunu duydum, dedi.

-Ya Rasulallah! Vallahi muztarip olduğum sıtmanın şiddetinden halkın gürültüsüne katlanamıyordum, bunun için içeri girmiştim. Derken yanıma bir adam girdi, ki Sen hâriç ondan daha âlicenap, daha hoş sohbet birini görmedim, dedi.

Rasulullah:

-O Cebrail'dir! İçinizde öyle kimseler vardır ki onlardan biri Allah adına and içerek bir şey istese Allah behemehal arzularını yerine getirir, buyurdu. (Bezzer, Tabarani, Hayatu's Sahabe c. 4).

***

Rasulullah'ın (s.a.v) ve Sahabe-i Güzin efendilerimizin gördüğü ve yaşadığı "Meleklerin Yardımı" mü'minleri kuşatan, rahmet, kuvvet, bereket kaleleridir.

Meleklerin sağanak sağanak indiği, zamanlar, mekanlar vardır. Mü'minler bu manevi sırlardan istifade ederler.

Her şeyin bittiği, takatlerin tükendiği demlerde duaların, niyazların, yalvarışların ardından Hızır'ın, meleklerin yardımını bekleyin... Sığının Yüce Allah'a... Kendinizi metin görün... Ya veliler, gönül dostları, şüheda ve bağrı yanıklar... Meleklerin yardımını almadılar mı?