Mü’min neyi dert edinmeli?

Prof. Dr. Haydar Baş, "İmam Zeynelabidin" eserinde şu bilgileri veriyor:

"Hz. Peygamber (s.a.v.), nefis terbiyesi için büyük cihad buyurmuştur. İnsanın nefis terbiyesinde ve kulluk yolunda en büyük düşmanı da elbette ki şeytandır. İmam Zeynelâbidin (a.s.) için şeytanın hilelerinden korunmanın yolu Allah'a kulluk ve O'nun sevgisidir:

"Allah'ım! Sana kulluk etmekle onu bizden kovup uzaklaştır. Senin sevgini elde etme gayretimizle onu hor ve zelil kıl. Bizimle onun arasında yırtıp parçalayamayacağı bir perde, delip geçemeyeceği bir engel oluştur." (Sahife-i Seccadiye, şeytandan Allah'a sığınma duasından bir bölüm).

Onun vesveselerine kapılmamak ve oyunlarına karşı ayık olmak için İmam Zeynelabidn (a.s.) aşağıdaki yakarışı yapıyor. Burada şeytanın insanı etkileme yolarını da ümmete anlatmaktadır:

"Allah'ım! Muhammed (s.a.v.) ve âline salat eyle ve şeytanın saptırmasına karşın bizi hidayetten faydalandır. Onun azdırması na karşın bizi takvayla donat. Bizi onun helak yolunu değil, Senin rüşd yolunu kat etmeye muvaffak kıl! Allah'ım! Onun kalplerimize girişini engelle; sahip olduğumuz şeylerde onun için bir yer ayırma. Allah'ım! Onun güzel göstermeye çalıştığı bâtılı bize tanıt. Tanıttıktan sonra da bizi ondan koru. Onu nasıl kandırabileceğimizi bize öğret. Bizi ona güvenme gafleti uykusundan uyandır. Hilelerini bozabilmek için lutfunu bizden esirgeme." (Sahife-i Seccadiye, şeytandan söz edildiğinde ondan Allah'a sığınmak için okuduğu duasından bir bölüm).

İmam (a.s.)'ın yaşadığı dönem ümmetin asıl gayeden uzaklaştığı, masivaya kapıldığı ve dünya telaşını dert edindiği bir devirdi. Devlet idaresindekiler, saray âlimleri ve bunları örnek alan halk zevk ü sefanın peşinde idi. İmam Seccad (a.s.), aşağıdaki duasında bu kişilerin esas olarak neyi dert edinmeleri gerektiğini anlatıyor. Kul nasıl olmalı, neyin endişesini yaşamalı:

"Allah'ım! Muhammed (s.a.v.) ve âline salat eyle ve beni meşgul edecek sorunların çözümünde bana yet; yarın hesabını soracağın şeylerle uğraştır beni; günlerimi yaradılışımın amacı olan ibadetle geçirmemi sağla; Sana kul olmaya muvaffak kıl; kulluğumu, ibadetimi bencilliğimle fasit etme. Allah'ım! Muhammed ve âline salat eyle ve beni (başka hiçbir şeyle) değiştirmeyeceğim güzel bir hidayet, asla vazgeçmeyeceğim hak bir yöntem ve şüphe etmeyeceğim doğru bir niyet ile faydalandır. Ömrüm Sana itaatle geçtiği sürece beni yaşat. Ömrüm şeytanın otlağı olduğunda, öfkene yakalanmadan, gazabın kesinleşmeden ruhumu kabzet." (Sahife-i Seccadiye, yüce erdemler hakkındaki duasından bir bölüm).

İmam Seccad (a.s.), pek çok duasında mü'minlerin vasıflarını saymakta ve bu kâmil sıfatlarla toplumda dirlik ve düzenin sağlanmasını amaçlamaktadır. Duaların içinde, kendini örnek vermekte ve bu üstün vasıflara büyük bir tevazu ile önce kendinin sahip olması için Allah'a yalvarmaktadır. Mü'min mü'mine nasıl davranmalı sorusuna cevabı şöyledir:

"Allah'ım! Muhammed (s.a.v.) ve âline salat eyle ve adaleti yaymada, öfkeyi yutmada, kin ve adaveti söndürmede, ayrılıkçıları birleştirmede, kırgınların arasını bulmada, iyilikleri ortaya çıkarmada, kötülükleri gizlemede, yumuşak huylulukta, alçak gönüllülükte, güzel muaşerette, ağırbaşlılıkta, insanlarla iyi geçinmede, erdemlere doğru koşmada, iyilik etmeyi yeğlemede, insanların kabahatini yüzlerine vurmamakta, müstahak olmayana bağışta bulunmamakta, güç de olsa hakkı söylemede, çok da olsa iyi söz ve fiillerimi az bulmada, az da olsa kötü söz ve işlerimi çok bulmada sâlihler gibi olmaya, onların süsüyle süslenmeye, muttakilerin ziynetini kazanmaya muvaffak kıl beni." (Sahife-i Seccadiye, yüce erdemler hakkındaki duasından bir bölüm).

Ve İmam Seccad (a.s.), başka bir duasında mü'minin nasıl olması gerektiğini şöyle anlatıyor:

"Allah'ım! Muhammed (s.a.v.) ve âline salat eyle ve bizi bu günümüzde, bu gecemizde ve bütün günlerimizde hayrı işlemeye, şerri terk etmeye, nimetlere şükretmeye, sünnetlere uymaya, bidatlerden kaçınmaya, ma'rufu emretmeye, münkerden sakındırmaya, İslam'ın bekçiliğini yapmaya, bâtılı kınayıp horlamaya, hakkı destekleyip yüceltmeye, yolunu şaşırmışa doğruyu göstermeye, güçsüze yardımcı olmaya, mağdurun imdadına koşmaya muvaffak et." (Sahife-i Seccadiye, sabah ve akşam vakitlerinde okuduğu duasından bir bölüm)."